Przeszłość - wracać
do niej tak się boimy,
to przez jej ciemną połać
tak często cierpimy.
Przyszłość - ta przeraża
swą nieukotwionością,
człowiekowi zagraża
piękną nieprzewidywalnością.
Teraźniejszość - nie umiemy
po latach żyć akurat nią,
wciąż nie pojmujemy
jak biec naprzeciw dniom.
W cieniu wspomnień,
w trwodze przed nieznanem
żyjemy za dniem dzień,
w głowie brzmi carpe diem*.
Jak trudno żyć chwilą,
jak trudno żyć tym, co teraz,
gdy wspomnienia wciąż mylą,
a przyszłość zawodzi nieraz.
Chwytajmy nasze dni,
bo niedługo przyjdzie czas,
gdy na tej ziemi
nie będzie żadnego z nas.
Napisane: 10. 10. 2019
*carpe diem - z łaciny „chwytaj dzień”
CZYTASZ
Poezja prawdy
PoetryZnajdują się tutaj napisane przezemnie wiersze. Pisanie ich pomaga mi się odprężyć i też pozbyć przynajmniej części negatywnych emocji. Te poematy wyrażają moje uczucia, które niezupełnie potrafię opisać. Opowiadają o gorzkiej prawdzie spektaklu zwa...
