အချစ် (သို့မဟုတ်) ရှုံးနိမ့်ခြင်း { အခ်စ္ (သို႔မဟုတ္) ရွုံးနိမ့္ျခင္း }

💚၁၁💚

Unicode💚

' ပိတ်ရက်ကြီး ဘယ်သွားမလို့လဲ Nono '

ပေါင်မုန့်ကိုမီးကင်နေရင်း လှမ်းမေးတဲ့ Nanaအား ကျနော်တစ်ချက်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ...

' Junဆီသွားမလို့ '

' အစောကြီးရှိသေးတာကို '

နာရီကိုမော့ကြည့်ကာ Nanaပြောသည်အား ကျနော်အရေးတော့မစိုက်ပါ ။

မျက်လုံးနှစ်လုံးဖွင့်တာနဲ့ Junမျက်နှာကို တွေ့ချင်နေတဲ့စိတ်က တားဆီးလို့မှမရပဲ ။

ဒါပေမဲ့ Nanaကိုလည်း သနားတယ် ။

ဘာအပြစ်မှမရှိပဲနဲ့ အချိန်တွေအကြာကြီး Nanaကို ကျနော်မုန်းတီးနေခဲ့တာလေ ။

' ငါပေါင်မုန့်မီးကင်ထားတယ် ၊ Coffeeပူပူလေးနဲ့ စားပြီးမှသွားလေ '

' မင်းပဲစားလိုက်တော့ '

' Nono ၊ ငါမင်းကိုတားနေတာမဟုတ်ဘူးလေ '

လက်မောင်းအား ချိတ်တွဲကာ ချွဲနေတဲ့ Nanaကြောင့် ကျနော်လေပူတွေသာ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည် ။

' ငါပြင်ပေးတဲ့ ပထမဆုံး မနက်စားလေးစားပြီး မင်းချစ်တဲ့သူဆီသွားလေနော် '

ခေါင်းညိတ်ကာ ခုံမှာထိုင်ရပြန်သည် ။

' ရော့ Nono စား '

ပန်းကန်ပြားထဲထည့်ထားသည့် ပေါင်မုန့်မီးကင်အား Stawberryယိုသုတ်၍ ပေးသည် ။

' ကျေးဇူး '

' မင်းနဲ့ငါ့ကြားမှာ ကျေးဇူးမှမလိုပဲ Nono '

' မင်းလည်းစားလေ '

' ငါမှStawberryမကြိုက်တာ '

' အာ ဟုတ်သားပဲ '

Oh may be may be.........

' Junပြော '

' Jeno ah ! ငါဂင်မ်ချီကျီဂဲလုပ်ထားတယ် ၊ မင်းလာမှာလား '

' အင်း ကိုယ်အခုလာတော့မလို့ Jun '

' မင်းဘာစားချင်သေးလဲ '

' ဟင့်အင်း '

' တစ်ခုခု မရှိဘူးလား '

' မစဉ်းစားမိဘူး '

' ဒါဆို မင်းလာမှ ငါနဲ့အတူတူ ဈေးသွားဝယ်ကြမလား '

' ကောင်းသားပဲ ၊ Yuta Hyungတို့ကရော '