အချစ် (သို့မဟုတ်) ရှုံးနိမ့်ခြင်း { အခ်စ္ (သို႔မဟုတ္) ရွုံးနိမ့္ျခင္း }

💚 ၁၉ 💚

[ UNICODE ]

Ting~Tone

အတွေးပေါင်းများစွာနဲ့ နောက်ကျမှ အိပ်ဖြစ်တာမို့ မနက်ကျတော့ အတော်နှင့်မနိုး ။

နေမြင့်မှအိပ်ယာကထကာ သွားတိုက်နေတုန်း မြည်နေသည့် ဘဲလ်သံကြောင့် Gegeများသွားဖွင့်လေမလား စောင့်ကြည့်လိုက်ပေမဲ့ ဘဲလ်သံကရပ်မသွား ။

မထူးတော့ပြီမို့ သွားတိုက်လက်စနှင့်ပင် တံခါးကိုသွားဖွင့်ခဲ့ရတော့သည် ။

ခေါင်းငုံ့ကာ ဂျက်ကိုဖြုတ်ပြီး တံခါးကိုဖွင့်၍ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ပြုံးပြီးကြည့်နေတဲ့ Jenoကြောင့် သွားပွတ်တံကြီးကို ငုံခဲကာ မင်သပ်သွားရသည် ။

' အိပ်ပုတ်ကလေးက အခုမှနိုးတာလား '

ပြုံးပြီးမေးနေသည့် Jenoကိုကြည့်ကာ ယောင်ယမ်းပြီး သွားတိုက်ဆေးတွေကိုပါ မြိုချမိတဲ့အဖြစ် ။

' ဝေါ့ '

' ဘာဖြစ်တာလဲ Jun '

Jenoအမေးအား ပြန်မဖြေနိုင် ။

ပျို့တက်လာသည့် ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာ ဘေစင်ဆီအမြန်ပြေးရတော့သည် ။

Jenoလည်းနောက်ကလိုက်လာကာ ဘုမသိဘမသိနဲ့ ကျောကိုဖိပေးနေသည် ။

ပါးစပ်ထဲက အမြှုပ်တွေဘေစင်ထဲကျသွားမှ ရေဆေးလိုက်ပြီး Jenoဘက်လှည့်လိုက်တော့ Jenoစိတ်ပူသလိုကြည့်နေသည် ။

' ဘာဖြစ်တာလဲ Jun '

' မင်းကိုမြင်ပြီး သွားတိုက်ဆေးအမြှုပ်တွေကို ငါမြိုချလိုက်တာလေ '

ဘေစင်ပေါ်လက်ထောက်ကာ Jenoမျက်နှာကို ပြုံး၍ကြည့်ရင်း ကျနော်ပြောတော့ Jenoရယ်သည် ။

' တစ်ယောက်တည်းလား Hyungတို့ရော '

အိမ်ကိုဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပြီး Jenoပြောတာမို့ Jenoအကျီင်္ရင်ဘတ်အား လက်တစ်ဖက်နှင့် ဆုတ်ကိုင်ကာ နီးကပ်စေလိုက်ပြီး …

' မင်းအတွက် ငါတစ်ယောက်ရှိနေရင် ရပြီမဟုတ်ဘူးလား '

ခေါင်းမော့ကာ နှစ်ကိုယ်ကြားယုံပြောလိုက်သည့် ကျနော့်စကားအဆုံး Jenoနားရွက်တွေ ရဲတွက်လို့လာတာမို့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ပြုံးလိုက်ပြီး…