SAKLI RÜYA

26.Bölüm

Tuğçe Kandemir - Rica ederim

En güzel hayallerim, duyduğum en güzel şarkının notasında kayboldu.

Yavaşça birbirlerinden ayrıldıklarında gözleri birleşti. İkisinin de mutluluktan parlayan gözleri, solmayan gülüşleri sessizliğe eşlik etti. Rüya gibi olan bu anın büyüsünü bozmak istemiyorlardı.

Ancak Ufuk'un kafasında bir çok soru yer edinmişti. Ufuk sorularından birini sorarak ortamdaki sessizliği bozdu.

"Ne zamandır? Ne zamandır hatırlıyorsun?"

Meva soru karşısında tereddüte düştü. Gözlerini Ufuk'tan kaçırıp sorusunu cevapladı.

"Kaza geçirdiğim de, senin arabayla bana çarptığın kazadan sonra hatırladım."

Ufuk kaşları çatıldı. Anlamak istercesine Meva'ya baktı. Bunu bu zamana kadar saklamasının sebebi neydi?

"Neden söylemedin? Neden sakladın bunu?" dedi Ufuk ciddi yüz ifadesiyle, yaşadığı anın büyüsünden çıkmıştı.

"Anlatacağım Ufuk, kızma bana anlattığım zaman sende hak vereceksin."

Ufuk başıyla onaylayıp sessiz kalmayı tercih etti. Aslında söyleyecek çok şeyi vardı. Ama Meva'nın haklı bir sebebi olduğunu düşünüyordu. Arşiv odasındaki masanın sandalyesini çekip oturmasını sağladı. Kendiside masaya yaslandı kollarını göğsünde bağlayıp Meva'ya baktı.

Üzerindeki bakışların ağırlıyla Meva Ufuk'un gözlerine bakamadı. Gözlerini karşıda bir noktaya sabitleyip konuşmaya başladı.

"Sen yurt dışına gitmeden önce babam senden ayrılmamı istedi. Ama ben ciddiye almadım. Sen gitmeden bir gün önce yine senden ayrılmamı söyledi. Kavga ettik bana bir sebep söylemesini istedim. Yalçın'la ortak olduklarını ve Yalçın'la evlememi istediğini söyledi. Çok kötüydüm Ufuk, ertesi gün valizimi hazırlayıp evden çıktım. Seninle gelecektim."

Meva duraksadığında Ufuk, devam et dercesine yüzüne baktı. Artık her şey daha netti.

"Havalimanına geldiğimde karşıya geçecektim. Her şey o anda oldu. Hızla gelen bir araba çarptı ve bilincimi kaybetmeden önce son gördüğüm şey Yalçın'ın yüzüydü. Uyandığında hiçbir şey hatırlamıyordum. Herkesi yavaş yavaş hatırladım ama eksik çok şey vardı. Yalçın'la nişanlandım ve evlenmeden önce sen geldin işte. Kazadan sonra hatırladığımda ise Yalçın'ın bana ilaç verdiğini öğrendim. Eğer o gün fark etmeseydim büyük ihtimalle yine hatırlamıyor olacaktım."

Gözlerini Ufuk'a çevirip heyecanla konuştu. "Ufuk, Yalçın ve babamın şirket ortaklığı dışında sakladıkları bir şey var. Bu her neyse babam bu sebep yüzünden Yalçın'a boyun eğiyor."

Tereddütle Ufuk'un gözlerine baktı son söyleyeceği şeye vereceği tepkiyi bilmiyordu. "Hatırladığımı kimsenin bilmemesi gerek bir süre daha saklamamız lazım."

"Ne demek bu yani Yalçın'la nişanlılık oyununa devam edip bana yabancıymışım gibimi davranacaksın" dedi Ufuk hiddetle, Meva'nın söylediği şeye mantık yürütememişti.

Meva ayağa kalkıp umutla Ufuk'un gözlerine baktı. "Mecburuz Ufuk, Yalçın'ın ne işler çevirdiğini öğrenmeden hatırladığımı söylersek yeni bir plan yapacak. Bizim Yalçın dan tamamen kurtulmamız gerekiyor ve eminim ki sakladığı şey her neyse Yalçın dan kurtulmamızı sağlayacak."