Bad influence: a happily ever after

De klok gaat tikken

Het is twee dagen geleden sinds Kane opeens vertelde dat hij Alesia en de tweeling naar Nederland wilt halen. What the fuck denkt hij wel niet! Alsof ik vrolijk zou gaan instemmen en hen met open armen zou ontvangen.

Ik kan elk moment bevallen en nu heb ik dit er nog bij, het kan nooit eens normaal gaan hier.. Kane heeft er niet meer over gesproken en ik doe hetzelfde. Het laatste waar ik zin in heb is ruzie.

Ik lig al twee dagen op de bank en in bed. Ik heb haast geen energie meer door de zwangerschap en kan nauwelijks lopen met mijn grote buik. Kane verzorgt mij goed, hij doet werkelijk alles voor me.

'Wil je een film kijken?' Vraagt hij wanneer hij bij mij in bed komt liggen. Ik schud mijn hoofd 'nee, ik heb de afgelopen dagen wel genoeg films gezien' Kane knikt.

Mijn telefoon gaat constant af met appjes waarin mensen vragen of ik al bevallen ben. Ik ben zelf ook ongeduldig en er klaar mee, ik wil de baby graag ontmoeten.

'Eef?' Vraagt Kane na een tijdje en speelt wat met mijn haar. 'Hm' antwoord ik en draai mij wat onhandig om zodat ik hem aan kan kijken. 'Heb je al een naam voor de baby bedacht?' Vraagt Kane. 'Nee, nog niet. Ik denk dat ik dat pas ga doen wanneer hij geboren is' antwoord ik en leg mijn voorhoofd tegen de zijne.

'Ik kan niet wachten tot we getrouwd zijn. En ik jou mijn vrouw kan noemen' fluistert hij en drukt een kus op mijn neus. 'Misschien moeten we daar dan maar snel-' een pijn scheut schiet door mijn buik. Ik herken dit en ik denk dat de bevalling in het voorstadium is begonnen.

'Shit is het begonnen' Kane stresst hem gelijk, wat mij doet lachen. 'Rustig aan ik heb de eerste paar uur nog onregelmatige weeën. Pas wanneer het om de zoveel minuten komt moeten we de verloskundige bellen'

'En je broer en Hannah moet ik ze bellen?' Vraagt hij paniekerig. 'Nee we laten ze gewoon slapen en wij gaan ook slapen. Misschien dat de weeën nog heel lang onregelmatig blijven en we vannacht gewoon kunnen slapen in ons eigen bed' Kane knikt en gaat weer rustig naast me liggen.

'Je doet het goed baby' zegt hij wat mij weer doet lachen. 'Ik heb pas een wee gehad Kane, dat is nog niks vergeleken met wat er komen gaat' zijn mond maakt een o en hij sluit zijn ogen net als ik de mijne sluit. Ik ga mijn slaap nog pakken voor zolang het kan.

  Het is 4 uur wanneer ik weer op de wekker kijk. De weeën worden steeds heftiger en slapen kan ik niet meer. Nu lig ik na wat rondjes gelopen te hebben door het huis weer in bed. Kane heeft niks door en snurkt vrolijk verder, ik ben niet anders gewend..

Ik begin met timen en het begint steeds meer om de zoveel minuten te komen. Wat betekend dat de geboorte steeds dichterbij komt. Het is een gek idee, dat ik over een aantal uur een kindje in mijn armen heb. Of eigenlijk mijn tweede kindje. Dit is precies het gezinnetje waar ik van droomde mijn soulmate en een compleet gezinnetje, als ik naar Kane kijk denk ik dat ik al aardig op erg ben.

Ondanks onze vele ruzies zijn we steeds weer naar elkaar toegegroeid en dat zegt wel wat over ons. Als het idee van trouwen ook echt zo is zijn Kane en ik onafscheidelijk tot aan de dood. Met dat idee in mijn hoofd val ik weer in slaap...

A/N

Beetje kort hoofdstuk maar vanaf nu gaat er meer gebeuren beloofd!

Wat denken jullie gaat de bevalling goed verlopen of gaat het mis?