Bad influence: a happily ever after

Het etentje

Ik sta voor de deur van het huis van Kane. Dit is het moment waarop ik de waarheid moet spreken over mijn gevoelens. Om hem te waarschuwen zodat er niet nogmaals hetzelfde gebeurd. Hoe graag ik het ook zou willen ons twee bij elkaar doet ons beide uiteindelijk niet goed.

Kane is drie maanden geleden terug verhuisd naar Amerika om meer bij fee te zijn en de handel in Nederland ging volgens mij toch niet zo goed als ze hadden gedacht.

Na even gewacht te hebben bel ik aan en door de deur heen hoor ik Fee al mama mama roepen. De deur word met een ruk opengetrokken en ze springt in mijn armen waardoor ik bijna mijn evenwicht verlies maar als snel weer herstel.

'Heey schatje, heb je het leuk gehad?' Vraag ik aan haar terwijl ik haat vertrouwde geur in mij opneem. 'Jaa papa en ik waren vandaag naar het zwembad gegaan en ik het zelfs zonder bandjes gezwommen' zegt fee trots. 'Wat goed van jou zeg' antwoord ik en voel dat ze wat te zwaar voor mij aan het worden is.

Kane die al even in de deur opening stond neemt haar over wanneer hij ziet dat ik het moeilijk heb. 'Mama heeft een baby in de buik he fee. Dan is het een beetje zwaar om jou op te tillen' legt Kane vriendelijk uit. 'Oh ja sorry mama' zegt Fee onschuldig. 'Maakt niet uit liefje' antwoord ik en aai over haar hoofd.

'Wil je anders blijven eten?' Vraagt Kane ik wil nee antwoorden maar hij is me voor. 'Alesia en de kinderen zijn een weekje naar Italië familie bezoeken dus ik ben alleen' vult hij aan. Ik denk even na 'nou vooruit dan maar' zeg ik waarop Fee een kleine Yes uitlaat.

Binnen dekt Kane de tafel terwijl fee en ik op de bank aan het spelen zijn met haar Barbies. 'Anders nodig je mason ook uit? Die eet zeker alleen dan' stelt Kane voor waarop ik mijn hoofd schud. 'Nee Dankje hij heeft de komende drie weken nacht dienst dus hij eet voorlopig s'avonds niet mee' antwoord ik en slik de brok in mijn keel weg.

'Dat is ook niet fijn voor jou' zeg Kane wanneer hij klaar is met de tafel en plaats neemt op de stoel schuin tegen over mij. Ik houd mijn schouders op 'ik ben het wel gewend hoor dat hoort gewoon bij zijn baan' Kane kijkt mij bezorgt aan.

'Wat is er?' Vraag ik met een ongemakkelijk lachje. 'Wil je het eerlijk weten?' Vraagt hij met een serieuze toon. 'Uhh ja denk ik' zeg ik twijfelend. Hij schraapt zijn keel wat voordat hij begint te praten. 'Ik krijg een beetje de indruk dat je met deze situatie op dit moment niet gelukkig bent. Dus ik stel je deze vraag ben je gelukkig op dit moment Eva?'

Met grote ogen kijk ik hem aan. Shit wat moet ik antwoorden nee ik ben niet gelukkig maar wat gaat hem dat aan. 'Wat, ja tuurlijk... ik ben heel gelukkig een geweldige vriend, dochter en kind opkomst wat wil je nog meer hebben' probeer ik overtuigend te zeggen wetend dat ik keihard heb gefaald.

'Je hoeft bij mij niet proberen te liegen Eva ik ken je goed genoeg om dat te weten' zegt Kane weer met zijn serieuze toontje waar ik me echt aan begin te irriteren. 'Gelukkig hoef jij mij niet de les te lezen en gaat mijn leven jou op dit moment niks aan' sis ik en draai mijn hoofd van hem weg.

'Misschien niet nee. Maar dat hoef nog niet te betekenen dat ik mij niet om jou ga ontfermen' antwoord hij droogjes en staat op. 'Je weet wat je nodig hebt Eva. Alleen laat je het niet toe' fluistert hij heest terwijl hij naast mij is komen staan. Dit gaat zo de verkeerde kant op ik moet mij echt hieruit lullen.

'Ik heb een vriend en jij bent getrouwd Kane weet je nog? Je hebt zelf twee kinderen van die vrouw en ik ben in verwachting dus ik weet niet wat jou intenties zijn' probeer ik met een boze stem duidelijk te maken. 'Jou intenties zijn mijn intenties' antwoord hij wat mij laat nadenken. Wtf bedoeld hij?
Kane loopt de keuken in en ik blijf verdwaasd achter.

Na een kleine tien minuten zitten we in stilte aan tafel te eten. De enige die soms wat zegt is Fee die gelukkiger dan ooit aan tafel zit met haar twee ouders.

'Hoe gaat het op je werk heb je nog wat spannende zaken lopen?' Vraagt Kane droog na een tijdje. Ik leg mijn vork neer en begin wat te vertellen. 'Ik heb nu een vechtscheiding lopen en een corruptie zaak dus het is wel interessant ja' Kane knikt. Door mijn beroepsgeheimhoudingsplicht kan ik nooit verder in detail vertellen.

Ik zal naar zijn werk maar niet vragen. Het antwoord zal vast zijn dat ze nog wat kilo aan coke hebben verhandeld.

Mijn telefoon gaat af en ik kan het niet laten even onder de tafel te kijken. Het is van mason die mij slaap lekker wenst voor straks en beloofd optijd thuis te zijn. 2 uur snachts dus...

Wanneer ik mijn telefoon weer wegleg kijkt Kane mij met een schuine blik aan. Waarom moet hij toch ook zo bemoei zuchtig zijn.

'Wat zijn jullie plannen voor de herfst vakantie?' Vraagt Kane na een tijdje. 'Niet veel ik zal dan net bevallen zijn dus ben niet van plan weg te gaan' antwoord ik wat mij een klein knikje oplevert. 'Ik ga met de kids en Alesia naar Mexico misschien wilt fee dan ook wel mee?' Vraagt hij aan mij in het Nederlands. Ik houd mijn wenkbrauwen op vanwaar deze taal switch?

'Ik dacht misschien dat je het eerst samen wilt bespreken voordat ze het hoort' zegt hij weer in het Nederlands. 'Jaja natuurlijk' antwoord ik terug en volg zijn voorbeeld. 'Vind je het heel erg als ik hier nog even over na denk?' Vraag ik want zenuwachtig.

Wil ik wel dat ze met hem alleen op vakantie gaat? Nee tuurlijk niet maar misschien moet ik haar wat los laten en meer met haar vader laten omgaan.

'Tuurlijk snap ik dat je er even over na moet denken daarom vraag ik het nu al dan heb je nog wat weken de tijd om te beslissen' ik knik wat afwezig terwijl ik in mijn hoofd al alle mogelijke scenario's aan het afgaan ben. Straks ontvoerd hij haar naar het buitenland en zie ik haar nooit meer terug.