Bad influence: a happily ever after

Antwoorden

Het is inmiddels alweer twee weken gelden sinds ik Kane heb opgehaald uit de gevangenis.

Sinds die dag ben ik echt blij met alles wat ik heb en waardeer ik het leven veel meer. Kane is alles wat ik heb kunnen dromen, ondanks alles klopt mijn hart voor hem.

Kane is zo een goede vader voor mees. Hij gaat er elke nacht uit voor mij en neemt alle zorgen van mij over. Tot het ineens vandaag omsloeg en alles wat we eindelijk weer hadden opgebouwd verdween.

'Kane?' Vraag ik met een trillende stem wanneer we na een drukke dag met de kids eindelijk in bed liggen. 'Hmm' antwoord hij met zijn ogen gesloten. 'Wie heeft je eigenlijk verraden?' Vraag ik en ga op mijn zij liggen zodat ik hem kan zien. Hij blijft stil 'alsjeblieft niet nu Eef' antwoord hij grommend. 'Ik vraag het me gewoon af, zo raar is dat toch niet' zeg ik geïrriteerd en blijf hem aan kijken.

Hij zucht en gaat recht op zitten. 'Je schiet er niks mee op, met deze informatie' bromt hij. 'Waarom kan je dat dan niet gewoon tegen mij zeggen' antwoord ik en leg mijn hand op de zijne maar hij trekt zijn hand terug. 'Kane! Doe niet zo' sis ik. 'Ik snap niet waarom de fuck jij altijd alles wilt weten! Sommige zaken moet je niet mee bemoeien!' Roept hij en staat op uit bed. Terwijl hij een broek en schoenen aantrekt ga ik op de bedrand zitten.

'Wat ga je doen?' Vraag ik en bekijk hem. 'Weg, ik ben klaar met dit gezeur' roept hij terug en grist zijn telefoon van het nacht kastje naast me.

Ik voel de woede in mij opkomen. 'Waarom moet je altijd zo reageren als ik je een dood normale vraag stel Kane!' Schreeuw ik. 'Je bent me wel wat antwoorden schuldig of ben je al vergeten dat ik nu weet dat je mason hebt laten vermoorden!?!' Ik ben helemaal buiten adem en probeer op adem te komen.

'Hoe durf je dat nu op te brengen!' Snauwt Kane en gooit zijn handen in de lucht. Ik sluit mijn ogen en de tranen lopen over mijn wangen. 'Hij was nog altijd wel de vader van mees, Kane. Hoe ga je dat ooit aan hem uitleggen later dat je zijn vader hebt vermoord' snik ik.

'Voor de zoveelste keer IK HEB HEM NIET VERMOORD!' Schreeuwt hij en zet een paar stappen dichterbij. Zijn borstkas gaat ongekend snel op en neer. 'Of je hem nou hebt laten vermoorden of het zelf hebt gedaan, dat is allebei hetzelfde' antwoord ik zacht en leg mijn gezicht in mijn handen. 'Waarom kunnen wij geen normaal gezin zijn?' Vraag ik mezelf hardop af.

'Ik ga dit allemaal fixen Eef geloof me maar' zegt Kane en gaat op zijn knieën voor mij zitten. De tranen blijven maar komen en ik voel allemaal steken van verdriet in mijn hart. 'Ik haat wie je bent en mis wie je was Kane' stotter ik en barst in verdere tranen uit. 'Het enige wat ik wil is gelukkig zijn en geen zorgen hebben is dat nou te veel gevraagd' ik hoor Kane zuchten.

'Eef, weet dat wat je zojuist zei precies is wat ik wil. Ik wil een gelukkige en zorgeloze vrouw aan mijn zijde voor de rest van mijn leven. Geloof me' ik knik en veeg wat tranen weg.

'Ik heb als man gefaald, geen man moet door zijn daden zijn vrouw in de gevangenis laten zitten. Het spijt mij oprecht Eef ik wil het zo nog 100 keer herhalen voor je' ik hoor aan Kane zijn stem dan hij het oprecht meent.

'Misschien zijn we allemaal wel te snel gegaan na alles, wat is het nu, twee weken geleden dat je vrij kwam? We moeten dit allebei verwerken op onze eigen manier en je moet me een ding beloven' zeg ik. Kane kijkt op en ik zie die angst in zijn gezicht. 'Beloof me alsjeblieft dat jij of ik nooit meer in de gevangenis beland om wat voor reden dan ook' Kane knikt en slaat zijn armen om mij heen.

'Ik ga er alles aan doen om jou en ons gezin veilig te houden' beloofd hij mij. Ik sluit mijn ogen voor even en probeer van dit moment te genieten.

'Kom laten we gaan slapen' zeg ik en trek Kane mee het bed in. Wanneer ik bijna in slaap ben gevallen tikt Kane mij nog aan. 'Eef morgen neem ik je mee op date, wij tweetjes. Dat heb je verdiend' fluistert hij en drukt een kus op mijn schouder. Met een grote glimlach val ik in slaap.