Bezoek

159 5 2
                                    

Na 4 dagen vast te hebben gezeten ben ik eindelijk vrij uit die stinkende kut cel. Zodra ik hoorde dat ik thuis het onderzoek en de zitting mocht afwachten heb ik Bas gebeld en is hij mij komen halen. Ik mag mijn huis niet verlaten en heb een enkelband omgekregen, alsof ik een crimineel ben...

Ik lig in mijn eigen bed die nog nooit zo lekker heeft gelegen. Al die nachten heb ik nauwelijks slaap gehad en ik ben bek af.

Mijn gedachte dwalen af naar Kane. Sinds die middag heb ik hem niet meer gezien of gesproken. Hij zit nog vast omdat ze zwaardere feiten tegen hem hebben. Tuurlijk doet het mij wat dat hij daar vast zit, het is en blijft de vader van mijn kind en inmiddels mijn verloofde.

Ik zou mijn woorden van die middag willen terugnemen. Ik zei het uit een impuls en nu achteraf ben ik dom en naïef geweest om hem daar af te snauwen. Kane zei dat hij zou bekennen zodat ik vrij zou komen, zal hij dat dan echt gedaan hebben?

Ik kan het niet laten en pak mijn telefoon om Hannah te bellen. Zij is de enige die in contact staat met Kane op dit moment. 'Hey eef' zegt ze. 'Han? Heb jij Kane misschien nog gesproken?' Vraag ik en voel tranen opkomen.

Het blijft stil aan de andere kant van de lijn. 'Han?' Vraag ik en begin onrustig te worden. 'Jjjja, ik heb hem gesproken..' zegt ze en ik hoor haar slikken. Het blijft weer even stil tot ze verder begint te praten. 'Hij heeft bekend eef' zegt ze en ik hoor haar zuchten. 'Bekend voor de handel?' Vraag ik ook al weet ik dat het dat geval is. 'Ja, ook... en nog iets anders' zegt Hannah en ik hoor haar zichten.

Ik begin in paniek te raken. 'Wat bekend Hannah?' Smeek ik. 'Hhhij zegt mmmason te hebben vermoord' zegt ze en ik hoor dat ze snikt. Ik val stil en voel mijn lichaam verstijven. 'Eef?!' Roept iemand aan de andere kant van de lijn. Ik druk Hannah weg en stap zo snel mogelijk in de auto. Ik moet hem spreken nu ik wil weten of het waar is.

......

P.O.V Kane

Er is te veel bewijs tegen mij. Blijkbaar hebben een aantal gasten hun mond voorbij gepraat waardoor ik niet meer terug kan, ik hang. Hier zit ik dan in mijn cel als een echte crimineel. Eva is gisteren vrijgelaten, ik ben blij voor haar. Zij hoort hier niet, maar ik wel.

Ik zou het haar graag willen uitleggen, waarom de dingen zo gelopen zijn. Die kans heb ik nog niet gehad en ik ben bang dat ik die ook niet meer ga krijgen. Ze is klaar met mij en dat was deze keer duidelijker dan ooit. Ze praatte tegen mij alsof ze vies van me was, alsof ze nooit van mij gehouden heeft.

Hannah zal haar vast vertellen dat ik bekend heb op de moord van Mason, ik geef haar geen ongelijk. Ze zal me vast nooit meer willen spreken en van me walgen, al deed ze dat hier voor al. Alles waar ik al die jaren voor gestreden heb ben ik weer in één klap kwijt. Hoe ik het steeds voor elkaar krijg om het toch weer te verpesten voor mezelf en haar weer van mij weg te duwen. Dit keer voor eeuwig, want dit gaat ze mij op geen enkele manier vergeven.

Ik schrik op wanneer er op mijn deur geklopt wordt. Het luik gaat open een een bewaker kijkt mij aan 'je hebt bezoek' bromt hij en opent de deur. Bezoek? Ik heb met niemand afgesproken. Ik besluit mijn mond te houden en loop gehoorzaam en geboeid mee. In de bezoekers ruimte zie ik tot mijn grote verbazing Eva zitten. Ze heeft een joggingsbroek aan en geen make up op. Zal ze het weten?

In stilte ga ik tegenover haar zitten en ik zie dat ze bezorgd is. Het is ongemakkelijk stil en alleen haar blik zegt al genoeg. 'Sorry' zeg ik en leg mijn hand onder te tafel op haar knie. Ik verwacht dat ze hem eraf slaat maar ze doet het tegenovergestelde ze legt haar hand er boven op. Haar hand voelt koud aan en ze trilt zelfs. 'Hoe heb je het gedaan?' Vraagt ze en kijkt weg. 'Ik heb het zelf niet gedaan. Ik heb iemand ingehuurd' antwoord ik en ze knikt. Ik had alles behalve deze reactie verwacht. Ik had verwacht dat ze naar me zou schreeuwen en klaar met me zou zijn.

'Waarom ben je niet boos?' Vraag ik en kijk haar aan. Ze haalt haar schouders op 'ik weet het niet, op de een of andere manier doet het me niet veel' antwoord ze en wrijft over mijn hand. 'Ik wil je gewoon thuis hebben Kane, zoals het was' zegt ze en ik zie haar ogen waterig worden. 'Maar ik dacht dat je klaar was met me, tenminste zo klonk het van de week' zeg ik en bijt op mijn lip.

Ze schud haar hoofd 'ik was gewoon boos en moest dat op iemand afreageren denk ik, maar ik wil niks liever dan bij jou zijn en met je trouwen Kane'

Ik kijk naar de vrouw waarmee ik al die jaren al zoveel lief en leed gedeeld heb. 'Ik ook niet eef, maar ik ga hoe dan ook de gevangenis in hiervoor' ik zie de tranen in haar ogen staan.

'Maar hoe moet het dan met ons? En de kinderen? We zullen geen toekomst meer hebben Kane' zegt ze en veegt haar tranen weg. Ik zucht 'ik heb geen idee eef hoe dit alles gaat lopen. Het liefste wil ik oud worden met jou en nog een kindje erbij, maar terug naar de realiteit als ik celstraf krijg zijn we straks 10 jaar verder en kan dit allemaal geen werkelijkheid meer worden voor ons' zodra de woorden mijn mond verlaten voel ik het steken in mijn hart.

Ze staart in stilte naar mijn handen. 'Wat heb je gedaan?' Fluistert ze verwijzend naar de schrammen op mijn knokkels. Ik twijfel of ik haar de waarheid moet vertellen. 'Ik was boos, boos op jou nadat je gezegd had dat je me niet meer wilde. Ik moest mijn woede kwijt en sloeg min of meer mijn cel in elkaar'.

Ik zie de teleurstelling in haar gezicht. 'Wanneer krijg je je straf te horen?' Vraagt ze afwijkend van ons gesprek van net. 'Geen idee, binnen een paar weken denk ik...' ik sla mijn ogen neer. Al deze shit had voorkomen kunnen worden als mason nooit was teruggekeerd.

Ik zie Eva's ogen oplichten. 'Kan je niet de vader van die alessia vragen of hij je kan helpen? Hij is toch zo machtig misschien heeft hij goede contacten en krijg je strafvermindering'

Het verbaasd mij dat ze daar aan denkt, maar zo een gek idee is het niet. Misschien kan hij mij echt helpen, alleen is de vraag waarom zou hij mij helpen. Alessia die is nu uit mijn leven moet ik haar dan weer terug halen? 'Ik zal haar morgen bellen' antwoord ik en Eva knikt.

Hun hulp zal niet zonder slag of stoten zijn en ik zal hier zeker iets voor moeten doen of inleveren. Wat het ook is, Eva zal er niet blij mee zijn...

Bad influence: a happily ever afterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu