" မင္!! "
အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဧည့္ခန္းထဲမွာ Laptop တစ္လုံး နဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ ယြန္းဂီဆီ ထယ္ေယာင္း
ဝမ္းသာအားရ ေျပးသြားရင္း.. ရင္ခြင္ထဲကို အတင္းတိုးေဝွ႕
ပစ္လိုက္တယ္ ။ ယြန္းဂီဆူကာမွ ဆူေရာ။ ဒါေပမယ့္
ယြန္းဂီ ကေတာ့ သူ႔ကို႐ွိတယ္လို႔ေတာင္ သေဘာမထားေပ။
ကဗ်ာဆန္ဆန္လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ Keyboard ေပၚမွာပဲ
တခ်က္ခ်က္ ေျပးလႊားေနတယ္ ။
" ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား? "
ထယ္ေယာင္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ယြန္းဂီခါးကို
ဖက္တြယ္ထားရင္း အသံတိမ္တိမ္ေလး ထြက္လာတယ္။
ေသခ်ာတာေပါ့ ။ ဖုန္းေတြလည္းေခၚမရ၊
ျပန္ေရာက္လာတာေတာင္ လူကိုမေတြ႔ရမွေတာ့ ယြန္းဂီ
အလြန္မဟုတ္ဘူးေလ။ ထယ္ေယာင္း ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္
သိတာမို႔ ယြန္းဂီ ရဲ႕ ပါးျပင္ကို ေခါင္းလံုးလံုးေလးနဲ႔
တိုးေဝွ႕ၿပီး ခြၽဲတယ္။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ အသိတစ္ေယာက္က ေနမေကာင္း.."
" ေတာ္ေတာ့ ငါဘာမွမသိခ်င္ဘူး မနက္ေစာေစာစိတ္မတိုခ်င္ဘူး ထယ္ေယာင္း "
ယြန္းဂီရဲ႕ ေဒါသသံစြက္ေနတဲ့ စကားေတြေၾကာင့္
ထယ္ေယာင္း မ်က္ရည္ဝဲတဲတဲလုပ္ရင္း ဇက္ကေလး ပုသြားတယ္။ ေတာ္ရံု စိတ္မဆိုးတတ္တဲ့ ယြန္းဂီဟာ
စိတ္ဆိုးရင္လည္း... ဘာမွမလုပ္တတ္ေတာ့တဲ့အထိ စိတ္ဆိုး
တတ္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ညကလည္း အိပ္ေရးပ်က္ထားေတာ့ ယြန္းဂီ အနားက ထလာခဲ့ရင္း
အခန္းထဲဝင္ၿပီး အိပ္ရာေပၚလွဲေနလိုက္တယ္...။
အျပစ္ကိုသိေပမယ့္ ေအာ္ခံလိုက္ရတာမို႔
ရင္ထဲဆို႔နင့္ေနၿပီး ဘာမွမလုပ္ခ်င္မကိုင္ခ်င္။ တေရးေလာက္
အိပ္ဖို႔ မ်က္ဝန္းအစံုကို မွိတ္ခ်လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ပူေတြဟာ
ပါးျပင္ထက္ကေန ေခါင္းအံုးထိ က်ဆင္းသြားတယ္။
ထယ္ေယာင္း အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပါဘူး။
မွိန္းေနလိုက္ၿပီး ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ယြန္းဂီအခန္းထဲ ဝင္လာတာကို သူသိလိုက္တယ္။ တျဖည္းျဖည္း အိပ္ရာေပၚ တက္လာတာကိုလည္း သတိထားမိလိုက္တာမို႔ ထယ္ေယာင္း မလႈပ္မယွက္သာ
ေနေနမိတယ္။ အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ခံလိုက္ရမွ
ထယ္ေယာင္း တစ္ကိုယ္လံုး ေတာင့္တင္းသြားရေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
DDAENG
Fanfictionမွားယြင္းမႈေတြ အားလံုးက သူနဲ႕ပဲ စတင္ၿပီး သူနဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္ကို ဖန္တီးခဲ့တယ္.... ။ မှားယွင်းမှုတွေ အားလုံးက သူနဲ့ပဲ စတင်ပြီး သူနဲ့ပဲ အဆုံးသတ်ကို ဖန်တီးခဲ့တယ်.... ။ Jeon Jung kook × Kim Tae Hyung Kim Seok Jin × Min Yoongi Paring: Taekook, Sin Un...
