XVIII 💐Hyungie

7.3K 607 108
                                    

(ZAWGYI)

Hoseok~

"အဲ့ဒိေတာ့ Hyung က ဆရာဝန္ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူးေပါ့?"

မ်က္လုံးဝိုင္းေလးေတြေရွ႕ဖုံးကြယ္ေနတဲ့
ဆံႏြယ္ေခြေလးေတြကိုနဖူးေပၚသပ္တင္ေပးလိုက္ရင္း...

"အခုတတ္လက္စဘြဲ ့ကိုေတာ့ ၿပီးေအာင္ယူခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္လုပ္ငန္းေတြကိုလက္လႊဲယူရင္ အခ်ိန္ရပါေတာ့မလား ကိုယ္မေသခ်ာဘူး Tae ရဲ့.... ကိုယ္ေျပာလိုက္တာနဲ ့အလုပ္ေတြက ကိုယ့္ဆီခ်က္ခ်င္းေရာက္လာမွာ...
ေဖေဖက ကိုယ့္ကို လုပ္ငန္းထဲဝင္ဖို ့ေျပာေနတာၾကာၿပီ...
ၿပီးေတာ့ ကိုယ္အလုပ္ထဲဝင္လိုက္ရင္ Kookie လဲ ၀န္ေပါ့သြားတာေပါ့"

"ဒါေပမယ့္ Hyung ၀ါသနာပါတဲ့ ဆရာဝန္အလုပ္ကိုလက္လႊတ္လိုက္ေတာ့မလို ့လား...Hyung ေမေမျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့အလုပ္.. Hyung ကိုယ္တိုင္လဲစိတ္ပါ၀င္စားတဲ့အလုပ္ေလ"

"ကိုယ္ဆရာဝန္ဆက္လုပ္လို႔လဲရေသးတာပဲေလ...
အခ်ိန္ျပည့္ေဆးမကုနိုင္တာေတာ့ရွိမယ္..အဓိကက သားရဲ့ေသြးျပႆနာကို ဂ႐ုစိုက္ေပးနိုင္ရင္ေတာ္ၿပီ...
တျခားဘာကိုမွကိုယ္ဆက္မေတြးခ်င္ဘူး"

"ဒါနဲ ့...."

ရင္ခြင္ထဲက ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ကေလးငယ္က ျဖားေယာင္းျခင္းကင္းမဲ့လွေပမယ့္ ျပစ္မွားခ်င္ဖြယ္ရာအတိ...

ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ျခင္းကင္းမဲ့စြာ ႏွာေခါင္းထိပ္ဖ်ားေလးကို ဖြဖြြကိုက္မိေတာ့ ရဲတတ္သြားတဲ့ပါးျပင္...

ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ ဤမၽွေခ်ာေမာလွပေနျခင္းဟာ တရားဥပေဒနဲ ့လြတ္ကင္းရဲ့လားဆိုတာ အထပ္ထပ္အခါခါျပန္စဥ္းစားမိတဲ့အထိ ေကာင္ေလးကပစ္ခ်က္ကင္းစြာလွေလသည္။

"စကားေျပာေနတယ္ေလ Hyung~ မစနဲ႔~"

"လွတယ္..."

"ဟင္?"

"ကေလးငယ္ကိုေျပာတာ သိပ္လွတယ္လို ့..."

"လွရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ကမိန္းကေလးလား?"

"ဒီကမၻာေပၚက မိန္းကေလးေတြအားလုံးထက္မင္းကပိုလွတယ္...ကိုယ္ေျပာတာယုံ..."

"ဒီ Hyung ဘာေတြေျပာေနတာလဲ? မေသာက္ပဲမူးေနတယ္ထင္တယ္"

မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံး စေတာ္ဘယ္ရီလိုရဲေတာက္လာကာ အၾကည့္လႊဲေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလးကို စေနာက္ခ်င္စိတ္ ႐ုတ္တရက္ေပၚလာတာေၾကာင့္...

Purple Tulips 💜💐 (Vhope Love Story)Where stories live. Discover now