လိပ်ပြာ[လိပ္ျပာ](Completed)

အပိုင္း(၃)

[Zawgyi]

"ေမာင္........"

"ဟင္..ေဟ့..မင္းဘယ္မွာလဲ...ေဟ့..မင္းဘယ္သူလဲ.."

လိေမၼာ္ပင္ေတြ႐ွိတဲ့ျခံႀကီးထဲကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ကိုယ္ထပ္ေရာက္သြားျပန္သည္..ေခၚသံနဲ႔အတူေနာက္ဆက္တြဲတေယာသံကလည္းကပ္ပါလို႔လာ၏..ကိုယ္ျခံအႏွံ႔ကိုအေျပး႐ွာေနမိသည္..ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ကိုယ့္ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ႐ွိေနတဲ့အသံပိုင္႐ွင္မိန္းကေလးကိုကိုယ္ျမင္ခြင့္ရလိုက္သည္..

သူမကဂါဝန္အျဖဴေရာင္ေလးကိုဝတ္ကာကိုယ့္ကိုေနာက္ေက်ာေပးလ်ွက္တေယာထိုးလို႔ေန၏..ေရႊဝါေရာင္သန္းေနေသာဆံႏြယ္႐ွည္႐ွည္ေလးမ်ားကိုျဖန္႔ခ်ထားလ်ွက္သူမယိမ္းႏြဲ႔ေန၏..သို႔ေပမယ့္..သူမရဲ႕တေယာသံႏွင့္သူမကကိုယ့္ကိုငိုေစသည္..ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိကိုယ့္မ်က္လံုးထက္၌မ်က္ရည္မ်ားေဝ့ဝဲစီးက်လာ၏..

"လိပ္ျပာ...လိပ္ျပာ.."

"ေခတ္...ေခတ္..နင္အဆင္ေျပရဲ႕လား.."

"ဟင္..ငါ..ငါအိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား.."

သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုထပ္ခ်လိုက္မိျပန္သည္..ဒီတစ္ခါလည္းသူမမ်က္ႏွာေလးကိုကိုယ္ျမင္ခြင့္မရခဲ့ျပန္ဘူးေလ..

"နင္အားနည္းေနလို႔glucoseခ်ိတ္ေပးထားရင္းနင္အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေလ.."

"သူငါ့ဆီထပ္ေရာက္လာျပန္ၿပီေႂကြ..ဒီတစ္ခါ..ငါသူ႔ေနာက္ေက်ာကိုျမင္လိုက္ရတယ္.."

ေႂကြ႐ုပ္လႊာရဲ႕မ်က္ဝန္းတို႔အနည္းငယ္ေဖ်ာ့ေတာ့သြား၏..ထို႔ေနာက္မ်က္ေတာင္႐ွည္ေလးမ်ားကိုတစ္ျဖတ္ျဖတ္လွ်င္ျမန္စြာခတ္ကာသူမမ်က္ႏွာလႊဲလိုက္၏..

ဟုတ္ပါတယ္ေလ..နင္ကငါမပိုင္တဲ့သူစိမ္းေလးပါပဲေခတ္ရယ္..ငါကသာပိုင္ဆိုင္ဖို႔အိပ္မက္ေတြမက္ေနခဲ့ရတာ..တကယ္ေတာ့dream catcherေတြကအိပ္မက္ေတြကိုသာအပိုင္သိမ္းထားႏိုင္တာပါဟာ..လက္ေတြ႔ကနင္ေတာ့မပါခဲ့ဘူးေလ..

လိပ္ျပာရယ္..မင္းကိုဘယ္ေတာ့မ်ားမွကိုယ္ျမင္ခြင့္ရမွာလဲ..ကိုယ္ကမင္းကိုအႏွစ္ႏွစ္အလလလိုက္႐ွာေနခဲ့ရတဲ့သူပါ...ကိုယ္ဟာမေရရာမေသခ်ာတဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုေနာက္ကိုလိုက္ေနရတဲ့ခရီးသြားတစ္ဦးေပါ့..