အပိုင္း(၂၁)

2.7K 306 19
                                    

[Zawgyi]

ညေနေစာင္းရဲ႕ေလႏုေအးေလးေတြၾကားထဲမွာအိမ္အိုအိုတစ္အိမ္ဆီေခတ္ေရာက္လာခဲ့၏..

"အိမ္႐ွင္တို႔...အိမ္႐ွင္တို႔.."

ခဏအၾကာမွာခါးကုန္းကုန္းအဘြားႀကီးတစ္ေယာက္အိမ္ထဲကထြက္လာပါသည္..

"အဘြား..ဒါေအာက္လမ္းဆရာေယာတို႔အိမ္ဟုတ္ပါသလား.."

"ဟုတ္ပါတယ္..ဒါနဲ႔..မင္းကဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ.."

"ကြၽန္ေတာ္သူနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ပါ.."

အဘြားအိုကသူ႔ရဲ႕အေရျပားေတြတြဲက်ေနတဲ့မ်က္ႏွာျဖင့္ျပံဳးျပ၏..

"သူ႔ကိုေတြ႔ခ်င္ရင္ေတာ့ သခ်ႋဳင္းကုန္းမွာသာသြား႐ွာေပေတာ့....သူကလြန္ခဲ့တဲ့၁၀ႏွစ္ေလာက္ကတည္းကဆံုးသြားၿပီ.."

"ဗ်ာ..."

လမ္းစေပ်ာက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရပါတယ္..

"ဒီေတာ့...မင္းလာတဲ့ကိစၥကိုအခုငါ့ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျပလို႔ရၿပီလား..တကယ္လို႔သူနဲ႔ေတြ႔မွေျပာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့..သူ႔ေနာက္သာလိုက္သြားေျပာေပေတာ့.."

အဘြားအိုကေတာင္ေဝွးကိုေထာက္ကာအိမ္ဘက္ကိုျပန္လွည့္သြား၏..

"ဟို...အဘြား...ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပပါ့မယ္...အဘြားကူညီႏိုင္ရင္ကူညီေပးပါ.."

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့..ခါးကုန္းကုန္းအဘြားအိုကိုအေၾကာင္းစံုေျပာျပလိုက္၏..

"ဒါဆိုရင္..သူ႔အခန္းကိုမင္းကိုလုိက္ပို႔ေပးမယ္..သူမ႐ွိကတည္းကဒီအတိုင္းပဲပစ္ထားခဲ့တာ..အဲ့ထဲမွာေတာ့မင္းအတြက္အေထာက္အကူျပဳမယ့္အရာတစ္ခုခု႐ွိႏိုင္တယ္.."

"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အဘြား.."

ေခတ္ကအဘြားအိုေနာက္ကိုလိုက္သြားမိေတာ့..အိမ္အိုႀကီးထဲကခပ္ေမွာင္ေမွာင္အခန္းတစ္ခု..

"ဒါသူ႔အခန္းပဲ...မင္းအဲ့ထဲမွာဝင္႐ွာၾကည့္ေပါ့.."

"ဟုတ္ကဲ့.."

အခန္းအေျခအေနကသရဲမေၾကာက္တတ္တဲ့ကိုယ္ေတာင္ေျခာက္ျခားေနသလိုလို..အျမဲတမ္းအေၾကာက္အလန္႔မ႐ွိဘူးလို႔အေျပာခံခဲ့ရတဲ့ကိုယ္ေတာင္အခုအခ်ိန္မွာေက်ာ္ခ်မ္းေနသလိုလို...

လိပ်ပြာ[လိပ္ျပာ](Completed)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ