လိပ်ပြာ[လိပ္ျပာ](Completed)

အပိုင္း(၁၈)

[Zawgyi]

ညေနေစာင္း၏ေလေအးေအးတို႔ၾကားထဲ၌အခိုးအေငြ႔ထသြားသည္အထိအဘိုးအိုကေလပူတစ္ခ်က္ကိုမႈတ္ထုတ္သက္ျပင္းခ်လိုက္၏..ထို႔ေနာက္..

"ေမာင္မဆံုးခင္က...သခင္မေလးကက်ဳပ္ကိုေျပာတယ္..ေမာင့္အတြက္2ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ထူးထူးဆန္းဆန္းအမွတ္တရေလးလုပ္ေပးခ်င္တယ္..လိုအပ္တာေတြဝယ္ဖို႔မႏၱေလးဘက္ကိုအေဖာ္လိုက္ခဲ့ေပးပါ..ေမာင့္ကိုေတာ့လ်ိဳ႕ဝွက္ထားေပးပါတဲ့ေလ.."

အဘိုးစကားေၾကာင့္ကိုယ့္ရင္ထဲမွာပင္ဆို႔နစ္သြားသည္..

"ဒါကိုေမာင္ကမသိဘဲ..သခင္မေလးကိုအထင္လြဲၿပီးေတာထဲကအိမ္ကိုျပန္သြားခဲ့တယ္..ဒါေပမယ့္သခင္မေလးကလည္းျပန္လာလို႔အံ့အားသင့္သြားတဲ့အခါအားလံုးကိုေမ့ၿပီးသူ႔အေပၚနားလည္သြားမွာပါဆိုၿပီးေမာင့္ကိုဒီအတိုင္းထားခဲ့လိုက္တယ္..ဒါကိုေမာင္ကေတာ့မသိ႐ွာဘူးေလ.."

အဘိုးစကားေၾကာင့္ကိုယ့္မွာဘာေျပာရမွန္းပင္မသိေတာ့..

"ဒီလိုနဲ႔..မႏၱေလးမွာလိုအပ္တာေတြအကုန္စီစဥ္ၿပီးဒီကိုျပန္လာခါနီးညကေပါ့..."

အဘိုးအိုကေခတ္ကိုအတိတ္ဆီသို႔ေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္..

"ဟာ...အစ္ကိုစိုင္းဟုန္နဲ႔သခင္မေလးတို႔ပါလား..သခင္မေလးတို႔နဲ႔ၾကံဳတုန္းၾကံဳခိုက္ညစာေလးေကြၽးခ်င္လို႔ပါ..လက္ခံေပးပါခင္ဗ်ာ.."

ၿမိဳ႕ထဲတြင္သူေဌးသားစိုင္းခြန္ဆက္ႏွင့္ဆံုေလရာဆိုင္းခြန္ဆက္ကစကားအထူးအဆန္းေတြေျပာ၏..

"တစ္နယ္တည္းသားခ်င္းေတြပဲဗ်ာ..ဟိုမွာလည္းအျမဲေတြ႔ေနရတာပဲကို..ဒီလိုလုပ္ဖို႔မလိုပါဘူး.."

စိုင္းဟုန္ကျပန္ျငင္းလိုက္၏..ရိပ္ကလည္းစိုင္းခြန္ဆက္ကိုျမင္ကတည္းကမ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းေပ..

"ဘယ္ဟုတ္မလဲဗ်ာ..ဒီလိုတျခားၿမိဳ႕ရြာမွာျပန္ဆံုတုန္းအတူတူညစာစားၾကရေအာင္ပါ..ကြၽန္ေတာ္ဒကာခံပါရေစ..တစ္နယ္တည္းသားခ်င္းျငင္းပယ္တာ႐ိုင္းရာက်ပါတယ္အစ္ကိုစိုင္းဟုန္ရယ္..ၿပီးေတာ့..သခင္မေလးအေပၚမ႐ိုးမသားစိတ္ထားခဲ့မိတဲ့အတြက္လည္းကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကေတာင္းပန္ခ်င္တဲ့သေဘာပါ..လက္ခံေပးပါလားသခင္မေလး.."