The Waves of Her Memories

The Waves 16

Was it that painful to feel jealousy
To make decisions impulsively

I was taken back when Bryan held my hand and knelt.

"Allison Smith, Can I court you?"

Nagsitilian ang lahat pero tila ba nabingi ako sa tinanong nya sa akin.I was left speechless..

Itinayo ko sya mula sa pagkakaluhod

"I'm sorry Bryan,but this things should be talked privately.For now I'm sorry I don't think I can let you court me." I said apologetically.

Ramdam ko ang panghihinayang sa mga mata ng iba.at ganoon din ang sakit sa mga mata nya.
Ngunit muli syang ngumiti at nagsalita
"Ayos lang, pero susubok parin ako hanggang payagan mo na ako." Determinadong sabi nya saakin.

Malungkot man ngunit niyakap na lang nya ako at saka na umalis.

Pasensya na, Hindi ko yata kakayanin na paasahin ka gayong may nagugustuhan akong iba.

Sa naisip ko'y bumaling ako sa pwesto nila ngunit wala na sya.Tanging ang naroon ay sila Ms.Cassandra.

Linapitan ako ni em at kinausap na okey lang naman yon at kailangan pading magcelebrate dahil sa award na natanggap ko.

Nangyari man iyon ay sinigurado nyang ayos lang at pinagaan padin nya ang kalooban ko.
__
I'm on my way home and I'm on the elevator going down to the parking lot when it opens and revealed a man...It's Mr.Marquez He smirk as he took step inside the elevator

"Why is it that I always get to be with you inside the elevator?" He asked me..napansin nya pla yon tumawa na lamang ako sa tinuran nya at natatawang nasabi,
"I don't know sir."
Sumeryoso ang mukha nya at sinabi

"Why did you reject him?" He asked me

"Ayoko lang pong paasahin yung tao.Mabuti naman syang tao at magaan ang loob ko sa kanya pero sa tingin ko ay may mas deserving pa po sa kanya kesa sa akin" paliwanag ko naman sa kanya.

"Aka la ko bat nagkakapalagaan na kayo nang loob.Kala ko ay papayagan mo naman sya.Sabagay, mas mabuti nadin yon para di sya masaktan." He said and I just nod.

Nang nagbukas ang elevator ay sabay din kaming lumabas.

"Sige po Mr.Marquez mauna na po ako." Magalang kong paalam sa kanya.

"Ms.Smith, Ahm, When it's just the two of us, you can call me liam." He said and I was surprised

"Po?p'pero hindi po ba nakakahiya?" I stammered for I don't know if it's acceptable to just call him liam.

"Just call me liam" He said

"Ok po sir-" I was about to say sir again. when he interrupted and corrected me

"Come on Just Liam." He repeated
I breath and said, "Ok Liam"

"That's more like it!" He said and je smiled and we bid each other good bye.
--

Akala ko ay tapos na ngunit gaya ng sinabi nya ay hindi sya tumigil na magtanong at suyuin ako na naka sakaling mapapayag nya ako.

Ilang araw ang makalipas pero ayun parin sya at nagbibigay ng bulalak, pagkain at mga sulat.I really admire his determination.Kung sigurong wala akong nagugustuhan ay pinayagan ko syang ligawan ako.Kung tutuusin ay maari ko naman kalimutan nalang si Liam pero ewan ko ba, bat di ko magawa or hindi ko gusto gawin.

"Flowers For the most beautiful lady I know." Paglahad sa akin ng bulaklak ni Bryan.Napabuntong hininga nalamanh ako at kahit anong sabihin ko sa kanya kahit na paulit ulit ay hindi pa din sya nakikinig.

"I already told you Bryan.You're a good friend and I prefer us that way.You're a good man you deserve more." tugon ko sa kanya pilit na pinapaintindi na eto lang ako at pag ka kaibigan lang ang kaya kong ibigay.

He just smiled at me.He bited his lips and spoke again,
"Allison, I will never get tired of pursuing you.pero sa nakikita ko ay baka naalibadbaran kana sakin.I don't want to stop, I Will never stop loving you..Pero hindi na kota guguluhin pa if you want me as a friend then you have me."

Ngumiti ako sa kanya at ganun din sya saakin.

"Thank you Bryan." pasasalamat ko at niyakap sya.

"Can I have at least one favor?" He asked and I pulled away.

"Ano iyon?" tanong ko

"Can I have dinner with you?"

__
Sa pagpasok namin sa Royale Diner ay namangha ako sa class at design na makikita sa loob.Sumisigaw ang lugar na ito ng pagkaelegante. Nakahawak ako sa Kamay ni Bryan.

Oo.pumayag naman ako makasama sya sa dinner tutal ay last na din naman at di  masama para naman maisara na at mapag usapan ito nang malinaw at kami lang dalawa.

"Good evening ma'am and sir Table for 2 ?" Tanong ng waiter na lumapit saamin

"Yes please." Sagot naman ni Bryan at ako naman ay gumanti nalamang ng ngiti

Sa paglalakad namin sa pangunguna ng waiter ay nahagilap ng mata ko ang isang lalaki, nagulat at napalunok ako nang makita ko na may kasama din sya.'Yong babae noon sa opisina niya..

Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ba ganito ang nararamdaman ko.Nakaupo na kami ngayon at kahit na madaming tao ay nasusulyapan ko padin sila.

Ilang sandali at nagorder na din kami ng makakain namin.

"Hey." Tawag sakin ni Bryan
Ngumiti lamang ako sa kanya

"Thank you for granting my favor, Sorry  if I bothered you that much these past few days." paumanhin nya

"Ayos lang iyon wag kang magalala." panigurado ko sa kanya.

"Please just let me love you from a far.If you ever change your mind,I'm always here.Kahit anong mangyari  ay nandito lang ako para sayo..If you need a friend please count me in." He said genuinely

I reached for his hand and told him,
"The girl for you will be so lucky.And I'm lucky for I can have you as Friend too.Salamat sa pagrespeto sa desisyon ko Bryan." Sabi ko sa kanya

Nag usap pa kami ngunit hindi ko maitago na di ako mapalagay, paminsan ay sumusulyap padin ako sa gawi nila..

Ngumingiti pa sya habang kausap nya ang girlfriend nya.Hind ko alam pero hindi ko maiwasang makaramdam ng panibugho.

"Bryan?" I called him
"Yes?" He said
"Pumapayag na ko." Bigla ko nalamang nasambit kay bryan
Rumehistro ang gulat sa mga mata nya.

"A'anong ibig mong sabihin?" Tanong nya sakin natila naninigurado kung tama ba ang nasa isip nya.

Sumulyap ako kila liam at napalunok.
Bumalik ang tingin ko kay bryan at tinitigan ko sya sa mga mata nya

"Pumapayag na akong magpaligaw
sayo." Sambit ko nang walang gatol at ni walang kurap.