The Waves of Her Memories

The Waves 25

Take a breath, it's just the start

Cheers to your broken heart

It suddenly felt so surreal.Hindi ko alam kung bakit kumurap ako ng maigi para lang masiguradong totoo ang nakikita ko..

Dahan dahan akong lumapit sa sasakyan ko at mas naaninag ko na sya nga ang nasa harapan ko...Unti-unting bumibigat ang mga mata ko sa nagbabadyang pagluha..

"Bryan." Bulong ko na halos hindi kona marinig ang pagtawag ko sa kanya.

Lumingon naman sya sakin ng may malamlam na mata.Hindi ko na napigilan ang sarili ko ng mapayakap ako sa kanya...Ginantihan nya ang pagyakap ko na lubos kong ikinatuwa...

"Allison" mahina nyang tawag...w-what?What happened to "baby"?..Hindi ko alam kung bakit ko pa hinahanap ang tawag nyan iyon sa kabila ng lahat.Marahil umasa akong sa pagbalik nya ay ayos na sya o maayos na kami..

"I was looking for you." Saad ko sa kanya at unti unti naman syang bumitaw sa yakap ko.

"Can we talk?" gumapang ang kuryosidad at takot sa buo kong katawan, pero siguro ay kailangan na nga talaga naming magusap para maayos na ang lahat at masabi kona din ang hindi ko nasabi noon sa kanya..

Tumango ako sa kanya bilang sagot.I was going to the driver's seat when he ask for the keys and told me he'll be the one to drive..so I let him

Kating kati ang dila ko na magsalita sa byahe pero parehas lang kaming nananahimik...Gusto kong malaman kung saan sya galling o anong ginawa nya?Bakit hindi nya ako hinintay na sumagot?Bakit sya umalis?Bakit ang tagal nyang di nagparamdam? Madaming katanungan sa utak ko pero hindi ko maisaboses ni hindi ko alam kung ano ang dapat na unahin kong itanong o sabihin..

"Dinner?" He asked as his eyes stayed on the road.

"Sue." Pagsangayon ko sa kanya. He just nods his head as he turned left down the street.

His coldness made me more nervous and I felt so uneasy, but at least now we could finally talk.

-

Bumaba na kami ng sasakyan pagkatapos naming mag park sa tapat ng Restaurant..

"Table for two sir." The waitress asked and Bryan held my waist as he nods, "Yes please."

"This way sir." She politely said as she walked and lead us to the table.

I was so surprised that despite his coldness he still manages to pull out a chair for me which I gratefully accepted.

"Magorder muna tayo dahil siguradong gutom kana." Sambit nya ng tuluyan na kaming makaupo.

Sunod sa sinabi nya ay tinawag nya ang waiter at nagorder nga muna kami.

When the dishes were all served I just couldn't let him eat without any conversation starting..

"Where have you been Bryan?" I started to utter the questions living inside my head for couple of days

"Bumalik lang ako ng probinsya.Sabi manang ay pumunta ka doon sa bahay." Sabi nya

"Umalis ka na lang noon at hindi mo man lang ako hinintay magsalita.You should have heard me out before you left." Buhos ko ng mga saloobin ko sa kanya noong umalis sya

Direktang tumingin sya sakin na para bang may hinanakit na itinatago ang mga mata nya

"Bakit pa?Para lalo ko lang saktan ang sarili ko Allison." Mariin akong napapikit sa bitaw nya ng salita. "It took you so long to decide and I can't risk hearing you saying liam's name."

"Hindi mo naman kase ako pinatapos."- sabi ko sa kanya pero ngumiti lamang sya ng mapait.

"You see, noong una ay binasted mo na ako at alam ko naman na nalito ka non.Hindi ko ng alam, kung sinabi ko ng maaga na hindi ako ang nagbigay ng mg atula marahil hindi ako ang sinagot mo." Litanya pa na hindi na tumingin sa akin at pinagpatuloy nya ang pagtapos sa pagkain.

"You don't decide for me bryan." I said as I continued too.Hindi nadin sya sumagot pa..

Hanggang sa matapos kami at dumating naman ang wine na inorder nya.I was holding back my tears when the waitress poured some in our glass.

But when she left-

"I'm sorry if I hurt you.I'm sorry if I got mad and confused.Nung nalaman ko ang lahat ay napangunahan ako ng galit.Hindi dapat ako nagpalito." I said to him holding my tears as I'm on the verge of crying

"Don't choose me please." Nagulat ako sa sinabi nya at napatigil yata ang ilang sandal ang mundo ko.Napailing ako sa kanya.Anong sinasabi nya?? Bakit ganito ang sinasabi nya...

"Whh-at?I-but what are you saying, Bryan..It's you." I can't hold back my tears as I stutter I was panicking when he held my hands. "I made my choice it was clearly you bryan."

"Don't please." Umiling sya..We were both crying as he said it. I don't even bother to think what the others will think if they are seeing us.

"Why are you saying this?Why?" half of me asking and confused the other half wants to beg for him not to do any of this.

"Ayoko lang na mahirapan ka.I don't want you to choose me because it's the right thing to do." What? Yun bay un ba sa tingin nya ang tamang gawin..

"I'm doing what I know I must do.It's the right thing for me and even if it's not, deciding who I love is about what you feel or who do I really love Bryan.. and it's you.I love you bryan." I confess as I held his hands sqeezing them..Sya yung mahal ko at malinaw yon

Saglit lang syang ngumiti at nagsambit "You never said you love me Allison.Ang tagal kong hinintay na sabihin mo yan..Sayang at ngayon mo nalang sinabi." Mapait na ngiti ang mas lalong nagpakirot sa puso ko..

Yes, It's true I never said I love him but I do.I just cried a little harder..Pakiramdam ko ay nagkulang akong iparamdam na mahal ko sya..It's my mistake.It's my fault..

"but I do." I whisper desperate to tell him I love him

"But you love him too, don't you??" Tanong nya pa sakin

"yes pero bilang kaibigan lang 'yon." Pahayag ko sa kanya gusto kong linawin ang lahat at gusto ko n asana ay maniwala sya dahil sa nakikita ko ay may pagaalinlangan pa sya..

"Dapat ay hindi ka nalito kung ako talaga ang mahal mo." Nanlulumo ang mga matanya sa pagsambit ngmga salita and I hate it.I hate that I brought us here.Ako, ako ang may kasalanan kung bakit kami ganito ngayon.

"Please let's fix this Bryan." Pagsusumamo ko sa kanya wala akong ibang gusto kundi ang maayos kami,

"I'm leaving Allison." What? Parang mas tinusok ang puso ko sa narinig ko leaving?

"Leaving?saan-saan ka pupunta?? Sasama nalang ako." I'd rather trade everything just to be with you.

"I'll be fixing myself.I need time for myself too at alam ko na kakailanganin mo din yon." Naguguluhan ako pero patuloy akong nagtanong sa kanya

"Babalik ka paba?" I am willing to fix my self only if I can have him back

He smiled at me answering, "If fate allows us to meet then we'll meet again Allison.Sabi mo ay gusto mong mag patingin gamitin mo ang araw na wala ako para don, gustuhin ko man na suportahan ka ay baka mas makagulo lang ako sa pagalala mo sa nakaraan mo."

Umiling ako, "I can fix myself while you're here bryan."

"But I can't" napayuko nalamang ako sa tinuran nya.I'm not good at begging but I did.I'm not good at love but I do love him.With every beats of my heart

"Can we still talk? I ask for I feel like couldn't last long without him

"We'll see Alisson.Titignan ko." Kasabay ng pag ngiti nya at marahang paghaplos sa mukha ko para burahin ang mga luhang lumalandas dito

I'll do whatever it takes to lead him back to me.