The Waves of Her Memories

The Waves 24

Some hearts are needed to be broken

For the truth that's needed to be spoken

Nabigla akong hinawakan ni Bryan ang kamay ko

"If ever I told you about it.Sino ba sa amin ang sasagutin mo?"

Tanong nya sa akin at ilang minutong katahimikan ang namayani sa aming tatlo kapwa sila naghihintay ng isasagot ko.

Hindi pa man ako nakakasagot ay bigla nalang umalis si Bryan...

"Bryan" I was about to leave when liam held my hand.
"Please choose me Allison." pakiusap nya habang nakatitig sa aking mga mata.

"Let go Liam." Sabi ko at kasabay ng pagamin,"It's going to Bryan no matter what.."

Hindi namna nababago ng mga sulat o bulaklak kung sino ung bryan na nakilala ko ung bryan na sinagot ko, Yung boyfriend ko it doesn't change any fact that it's him that I truly loved.

I came rushing to look for bryan..Pero wla din dahil di kona sya nakita.Tinanong ko na din sa iba pero sabi ay umalis na daw.

I have no choice.I went to work unfocused... Iniisip ko bat hindi ko agad nasagot yung tanong ni Bryan o kung paano syang makakusap ulit dahil cannot be reached naman ung phone nya..

"Pumasok ka nga pero natutulala ka naman." Napasulyap ako ng nagsalita si em.

Ngumiti lamang ako ng mapakla sa kanya...

"Madami lang iniisip." Saad ko

"Gusto mong magkape?" tanong nya sa aking bigla at alam kong hindi lang 'yon basta kape

"Akala ko alak lang ang alam mong inumin." Biro kopa kay em na ikinatawa naman nya.

--

"I see. So un pala ang emote ng dalawa kanina..." sabi ni em matapos kong sabihin lahat sa kanya..Tumango lamang ako bilang sagot

We are in the café and she asked me if everything is fine which is not, and so I told her everything...

"Geezz akala ko noon si bryan lang ang nahumaling sayoo kahit pala si Mr.Marquez nasungkit ng beauty mo..At ung libro mo literally are in your past pala....At Hindi ko alam na may ganyang ganap si Mr.Marquez ha! sa kanya pala galling yung mga bulaklak at tulang ikinangingiti mo noon....revelelation at its finest." Sabi nya habang umiiling ling

"Yun nga e...Nakakainis lang dahil baka akala ni bryan ay hindi sya ang pinipili ko." Saad ko habang iniikot ang kutsara sa baso ng kape.

"You see. In the first place wala ka naman dapat piliin." Sabi niya na ikinakunot ng noo ko pero hinayaan ko syang mapatuloy.

"Kase kung si bryan ang mahal mo kahit ano pang mangyari sya lang ang choice mo." Sa sinabi nya ay mas naliwanagan ako at natamaan lalo..

"I know, I'm quite guilty with that...Hindi dapat ako nagpalito.It's my fault.Ngayon ay hindi ko naman alam kung paano kong kakausapin si Bryan.Hindi ko sya matawagan." Saad ko sa kanya. Ang sabi din kase ay nang magaway sila ay nag bigay sya ng letter nya para sa indefinite leave.

Ang problema ko ay kung paano akong makapagpapaliwanag sa kanya, o kung paano ko syang makakausap..

"Hindi mo ba alam ang address nya?" tanong naman niya sa akin kaya't naoaisip ako alam ko ang tinutuluyan niyang bahay sa mga pinsan nya...

"Alam pero hindi naman ako pwedeng mag absent kakaabsent ko lang at kailangan ko mareach ungquota ko sa pages." Sabi ko naman sa kanya

"Edi isiningit nalang e saglit lang naman siguro un. Ano bang mas importante sa 'yo?" Tanong nya na nakapagpaisip sa akin at alam ko sa ngayon kung ano ang mas importante para sa akin...

__

Kinabukasan ay buo ang loob ko na mahanap sya.Ginawa ko ng mabilisan ang mga trabaho ko pero hindi ko naman binarabara lang ang mga gawa ko.

I immediately went to the house i knew bryan was staying in but-

"Nako iha ang sabi ay pupunta muna sya sa probinsya nila kaya kaninang madaling araw ay umalis na sya." Akala ko ay matatagpuan ko na sya pero hindi padin pala.

Sabi ng katiwala nila ay maaga syang lumuwas papuntang probinsya..

"Nasabi po ba nya kung kailan ang balik nya?" tanong ko sa pagbabakasakaling malaman kung kailan ko sya muli makikita.

"Ang alam ko ay may aayusin pa dito kung kaya babalik sya ngunit di ko alam kung kailan." ani ng katiwala nila.

Muling gumuho ang pagaasa kong makausap sya. Wala na akong nagawa kundi umuwi nalang sa bahay.

__

Sinusubukan kong tapusin lahat ng quota ko sa bawat araw umaasang mahabol ko pa ang paghahanap kay bryan.God He doesn't even answering any messages or calls..

Talagang iniiwasan nya na ko..He doesn't even care kung ano talaga ang desisyon ko.I must have hurt him so much.I just want to talk, I want to clear my self.

Natatakot ako na baka hindi na nya ako gustong kausapin.Damn It's making me hell crazy.Bakit ka ba kasi nagpalito Allison?

I taken back to the reality when Ms.Cassandra came and made some questions and announcements. After that I continue luckily I felt like my fingers automatically types all the emotions I am keeping and pouring them unto the story I am currently writing.

As planned I finished my quota and I got off early. I was waiting for the elevator I ride down to the parking lot..

I walked through and I searched for my keys as I continue pacing towards my car..

As much to my surprise, I saw a man leaning in my car.He was at his back but I completely knew who he is..

Bryan.