Loving You was my Favorite Mistake [BOOK 1 COMPLETED]

Chapter 26: Stay with Me [Part Two]

***Chapter 26: Stay with Me [Part Two]

Nandito ako sa kotse ni Luke. Kanina ko pa siya tinatanong kung saan kami pupunta. Parang nga binge, hindi ata nakakarinig dahil hindi naman siya nagsasalita. 

Kakainis kaya mga ganyan. Nagtatanong ka tapos dedma. Hindi ko alam yung lugar. Hindi pa kasi ako nakakapunta dito pero parang isang cemetery. 

"Were here." finally he spoke. Lumabas siya ng kotse. Eh? Umikot siya at binuksan ako ng pinto. 

Hindi ko maintindihan kung bakit kami nandito. May kinuha siyang basket sa likod ng car niya at blanket. Magpi-picnic kami dito? Bakit sa cemetery pa? Hindi nalang sa park.

He hold my hand and begin to walk. First time ko pumunta sa cemetery dahil una sa lahat, ayoko pumunta dito kasi sabi nila madami daw mumu dito. Creepy kaya yun. 

Pumunta kami sa isang bahay. Cool may bahay palang mga ganito? Binuksan ni Luke ang gate at pumasok kami. Sino naman tong nakalibing dito? 

"Hello ma." sabi ni Luke habang linapag yung basket sa floor. 

Mama niya pala tong nakalibing dito. So all this time Dad lang niya ang bumubuhay sakanya? Kaya pala lagi siyang hinigpitan ng Dad niya. I feel pitty for him. 

"She died 8 years ago. Namatay siya dahil sa accident. Accident na hindi ko makakalimutan." sabi ni Luke habang nakatingin sa lapida. "I didn't expect na mawawala siya sakin. Siya lang ang pinakamamahal ko nun. Siya lang talaga." tears fell in his eyes.

I feel sad for him. Kahit naman sinong anak na mamatay ang kanilang parents ay malulungkot. Kaya pala siya ganyan dahil na walan din siya ng important na tao.

Ang kanyang Mama. 

Mabuti nalang hindi pa ko namamatayan. Ano kaya ang feeling? Hay. 

Linapitan ko siya at nag0cheer up. Kahit papano mabawasan naman ang kanyang lungkot. Hindi ko talaga alam kung ano sasabihin ko.

"Pero alam mo ba thankful ako dahil na kilala kita." bigla siyang humarap sakin. "Your a wonderful blessing to me. In this matututwa si Mama dahil nahanap ko na ang bagong kaligayahan ko."

I feel flaterred sa sinabi niya. Hindi ko alam kung iiyak bako or matutuwa. Tama siya isang blessing ako sakanya. Dahil kung hindi lang niya ko nakilala, hindi siya magiging siya. Not like him before na madaming flings at lagi nakikipag-away sa mga ibang gang. 

I hug him tightly dahil he needs it. I was happy for him.

***

Nandito kami paalis ng cemetery. Nagkwento siya about nangyari sakanya ng Mama niya. Its nice dahil Mama pala niya ang nagtatanggol sakanya against sa Dad niya. Pero ngayun he is gettig stronger. 

Papunta na kami ngayun sa bahay dahil wala naman akong balak na umalis dahil nakakapagod. Kaya sa bahay ang gusto ko pumunta. Buti nga napayagan ko tong si Luke.