1. BÖLÜM: Sap Batu

15.6K 458 395
                                    

Allahım niye ben? Benim gibi yakışıklı kulunu neden sap bırakıyorsun? Okuldaki kızların hepsini çarpmıssın. Bir tane bile bana göre kız yok. Şu üç öküzlerin bile sevgilisi var ama benim yok. Ağlamıyımda ne yapayım? Ama siz beni seviyorsunuz değil mi? Ah canlarım, ben de sizleri seviyorum. Sağolun var olun.

"Noldu, saplığına mı ağlıyorsun?" Dedi Murat salağı. Götümün kenarı. Senki onun ki çok var. Tövbe tövbe. "Hani senin kızların? Dayak yemen bitti mi?" Dalga geçiyordum. Yüzünü düşürdü. "Üzdün kanka. Benim bu kızlardan çektiğim nedir ya?" Dedi. "Ben olsam ben de döverdim. Senin gibi bir salağı ne yapayım." Dedim gûlerek. "Sanki sen çok akıllısın." Dedi. "Tabii ki. Beni kendinle bir tutma lütfen." Kendimi övmek mi? Asla. Çok ayıp. "Sus lan." Dedi. Omuz silktim. Bu salakla daha fazla muhattap olmak istemiyorum. Hayır Allahım hadi sap yaratıyorsun ama bu salağı neden benim arkadaşım yapıyorsun? Beni sevmiyormusun yoksa? Ayyy, ben çok kötüyüm ya. Herkez sapım diye benimle dalga geçiyor.

Ama şimdi diyelim sevgilim oldu. El ele tutuşmamız lazım. Yok artık. Günah bir kere. Hadi onuda geçtim. Öpüşme. Haram. Tövbe tövbe. Valla ben bunları yapamam. Belki elini tutarım ama öpmek olmaz. Evlenmeden olmaz canım. Günah. Ayyyy sıkıldım.

Kantinden çıkıp dışarıya çıktım. Yanlız kalmak istiyorum. Çok üzgünüm. Dışardaki öğrencilere baktım. Saplığımı resmen gözüme sokuyorlardı. Bazı aşk böcekleri bankata gülüşüyor, bazılarıda el ele tutuşmuş. Daha fazla bu manzarayı görmek istemiyoru. Sınıfa çıkacağım.

Afra ve Aras barışmıştı. Şimdi bunlar başlar tekrar haram şeyler yapmaya. Ama neyseki benim gibi mükemmel kankaları var. Hayatta izin vermem. Emre ve Ece başlarını madaya koymuş birlikte uyuyorlardı. Ben niye sapım? Benim günahım ne? Niye herkez saplığımı gözüme sokuyor? He bide Yağız Ve Melis var. Melis başını Yağız'ın omzuna koymuş konuşuyordu. Allahım sen bana sabır ver. Amin.

"Canım kankalarım, ne yapıyorsunuz? İnşallah ben yokken haram şeyler yapmadınız?" Diye bağırdım. Emre uyanmıştı ve bana sinirle bakıyordu. "Sesine sokayım." Dedi. Terbiyesiz. "Ayıp ama kardeşim." Dedim Yağız ve Melis'in önündeki sırama oturdum. "Eee, beni özlediniz mi?" Diye sordum. Aras, "Lan gerizekalı, daha gideli on dakika falan olmuştur ne özlemesi?" Dedi. "Biliyorum, ben de sizleri özledim." Dedim gülerek. Yağız, "Sırf israfsın yemin ediyorum." Dedi. "Çok ayıp. Tabii kendine yeni sevgili yaptın ilk aşkını unuttun. Kırıldım valla." Dedim. Yağız ofladı. "Boş yapma Batu. Hem sen niye teksin. Bizim peşimizden 'Haram' diye koşacağına kendine birini bulsana." Bu da saplığımı gözüme soktu. "Biliyorsunuz ki peşimden koşan çok kız var. Ama pek benim tipim değiller." Dedim elimi saçımdan havalı şekilde geçirdim. Emre, "O yüzden mi kendine birini bulamadın?" Dedi ve gülmeye başladılar. "Ayıp ediyorsun ama kardeşim." Dedim. Emre, "Susta git kendine birini bul. Senden kurtulalım." Dedi. Emre aşkıma cevao vermedim. Kendi kendime düşünmye başladım.

Yakışıklılık desen alası ben de. Karizma desen, söylemeye bile gerek yok. Zekilik desen, söylemeye gerek yok. Eee o zaman niye benim sevgilim yok? Anam, anam, anam ben nereler gidem. Şimdi bunlar benimle hergün sapım diye dalga geçerler. Sizde benim gibi sapmısınız? İnşallah tek sap ben değilimdir.

İLK AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin