İLK AŞK

18. BÖLÜM: Kıskançlık

"Hazırmısınız dostlarım." Dedim ama sınıftan ses gelmedi. "Bakın, kesinlikle bedavaya konser vermem. Konser bittikten sonra paramı alırım." Gözlerini devir diler. "Aras, Yağız ve Emre'den iki katını alacam ama." Dediğim Yağız, "sen iyice alıştın bizden para almaya." Dedi. "Kardeşim ama ben de size hayatınızda hiç görmeyeceğiniz bir konser veriyorum." Dedim. Emre, "Batu siktir git. O sesinle kulaklarıma taciz etmene izin vermem." Göz devirdim. Benim gibi yakışıklıya neler diyor. "Hazırmısınız millet?!" Dedim bağırarak. Murat'dan başka kimse cevap vermedi. "Hazırız kanka, sen söyle." "Aferim, gözüme girdin." Dediğimde göz devirdi. Bunlarda iyice alıştı göz devirmeye, şimdi şaşı kalacak ben onları görecem.

Aras, "Batu, Yaren nerde sence?" "Kardeşim daha kaç kere diyeceğim aramızda bir şey yok diye. Beyniniz algılamıyormu benim dediklerimi." Dediğimde bana sinirle baktılar. Aras güldü. "Sınıfa gelirken Yaren'i bir erkekle gördüm. Baya yakışıklıydı." Dedi şeytani bir gülümsemeyele. "Bir dakika, şimdi ben bunu hakaret sayarım ama. Ben daha yakışıklıyım lütfen ama." Dedim. "Valla ben bilmem Batu, kahkahlarla gülüyorlardı en son, şimdi Allah bilir ne yapıyorlar." Gözlerimi kıstım. Vay Yaren hanıma bakın siz. Daha dün beni öpmemişmiydi bu, şimdide başka erkekle. Ve ben dururken başka yakışıklı erkeklerde ne! Saçmalamayın kıskanmıyorum tabii ki.

"Banane kardeşim, Allah Allah ya." Dedim. "Neyse konserimize devam edebiliriz." Dedim ve tahta kalemini elime aldım. Banane canım Yaren'in ne yaptığı. Yok vallahi olmuyor.

"Canlarım benim çok mühim bir işim çıktı, konserimize sonra devam edeceğiz." Dediğimde Yağız güldü. "Neymiş o mühim işin?" "Tuvalete gideceğim, gelmek ister misin?" Dediğimde kalemini alıp bana attı. Tabii ki havada yakaladım. "Artık benim." Deyip cebime attım. "Getir lan kalemimi." Dedi ama çoktan sınıftan çıkmıştım. Ennayi malı hoştur.

Aha! Buldum sizi Yaren hanım. Yoo, hiçte bile onun için geldim. Tesadüfen gördüm kentinde. Lütfen aklınıza yanlış bir şey gelmesin.

Iyy, Aras bu çocuğamı yakışıklı diyordu? Hiçte bile, ben daha yakışıklı ve tatlıyım.

Sabahtan beri onları izliyorum, sürekli çocuk Yaren'e bir şey söylüyor ve Yaren'de gülüyor. Hayır yani ne anlatıyorda bu kız bu kadar gülüyor. Geri zekalı çocuk, bittin sen şimdi.

Elimdeki dumanı tüten kahveyle Yaren ve o geri zekalı çocuğun oturdukları masaya gittim. "Yaren, nasılsın?" Dedim geri zekalı çocuğa bakarak. Maymun. "İyim." Bana şaşırarak baktı. "Şu kahveyi tutarmısın ben kendime bir sandalye alacamda." Dedim yapmacık bir şekilde çocuğa gülerek. "Tabii." Kahveyi ona uzattım, tam tutacağı zaman kahve bacağına döküldü. Tüh, görümusun elim yaptı. Valla benim bir suçum yok. "Yandım!" Deyip ayaklandı. Yaren'de hemen ayağıya kalktı. "Karan iyimisin?" Diye sordu. Sence iyi olabilir mi? Olmaz çünkü sıcak kahve döktüm. Yanlışlıkla ama. "Değilim, ben bir gideyim sonra konuşuruz." Bok konuşursun. Koşar adımlarla kantinden çıktı, gülmemek için kendimi çok zor tutuyordum. "Çok kötüydü ya." Dediğin başımla onayladım. "Evet, ama suç onda. Kahveyi tutamadı ben de bıraktım." Dedim sahte bir üzüntüyle.

"Batu, bilerek yapmadın değil mi?" Diye sordu. "Tövbe bismillah, niye bilerek yapayım?" Dedim. Ben hiç öyle bir şey yaparmıyım? Haklısın yapmam. "Ne biliyim, Karan'a olan bakışların hiç iyi değildi." Dedi. "Aman boş ver o maymunu, hadi otur sana kahve ısmarlıyım." Dedim Karan dednen çocuğun sandalyesine oturarak. "Yok, teşekkür ederim. Ben Karan'la içmiştim." Bok suratlı Karan. "Bence geri çevirme, çünkü ben öyle herkese bir şeyler ısmarlayan biri değilim." Dediğimde güldü. Çok güzel. "Peki." Dedi sadece. Ben de tekrar ayaklanıp kahve almaya gittim.

"O çocuk senin neyin?" Diye sordum merakla. Yoksa bu gece hayatta uyuyamazdım. "Dün tanıştık, yeni öğrencilerden. Pek tanımıyorum." Başımla onayladım. "O çocukla konuşmanı istemiyorum, yani şey konuşma bence." Dedim. "Sebep?" Sebebimi var, istemiyorum Allah Allah ya. "Sana pek iyi gözle bakmıyorduda ondan." Dedim. "Hangi gözle bakıyordu peki?" Diye sordu. Bu kız beni deli edecek. "Kızım sen safmısın, yoksa saf taklidimi yapıyorsun. Sence hangi gözle bakıyor olabilir." Dedim. "Sensin saf, ayrıca sanane belki ben konuşmak istiyorum. Seni ilgilendirmez." Dedi. "Bal gibide ilgilendirir." Dedim sinirle. Ne diyorum ben ya, beni ilgilendirmez. "Ya, kim olarak peki?" Çok güzel bir soru. Derin bir nefes aldım. "Arkadaşın olarak." Yüzü düştü. Yoksa Ece'nin dediği doğrumu? "Arkadaşım olman her şeyime karışacağın anlamına gelmiyor." Dedi. "Senin iyiliğin için söylüyorum Yaren." Dedim. "Olabilir, ama bırakta konuşacağım kişilere ben karar vereyim." Deyip masadan kalktı. Acaba çok mu abarttım? Evet evet fazla abarttım. Sonuçta Yaren haklı, arkadaşı olmam her şeyine karışacağım anlamına gelmiyordu. Bunu kabullenmek istemiyorum ama ben Yaren'i arkadaş olarak görmüyorum, kalbim onu arkadaş olarak kabul etmiyor.