İLK AŞK

10. BÖLÜM: Batu Abi Oluyor!

@YoungCrew1231 aşkıma ithaf ediyorum💙

"Eee hadi anne anlatın artık." Dedim bir patatesi ağzıma atarak. "Sen ömce yemeğini ye, yoksa boğazında falan kalabilir." Dedi. Olumlu anlamda başımı salladım, çünkü biliyorum ne diyeceğin. Araba.

"Hadi baba ağzında geveleyip durma, çok heyecanlıyım bir an önce kavuşmak istiyorum." Dedim heyecanla. Babam, "şimdi oğlum, önce bir derin nefes al." Dediğinde oflayı derin bir nefes aldım. "Aldım, hadi anlatın." Dedim. Annem derin bir nefes aldı ve o an da kalbimi durdurak bir şey söyledi. "Abi oluyorsun." Hiçbir söylemedim olduğum yerde bayılıp kaldım.

Kendime geldiğimde annem ve babam bana endişeli gözlerle bakıyorlardı. "Nedediniz? Allahım canımı al beni abi yapma." Dedim. Babam, "niye öyle diyorsun oğlum? Küçük bir kardeşin olsa güzel olmaz mı?" Allahım küçük kardeş diyor bi de. "Olmaz, ben abi falan olmak istemiyorum." Dedim sinirle. Annem, "oğlum, evin içinde çocuk ağlama sesini duysak, koşuşturuşunu görsek kötümü olur?" Dedi. "İstediğiniz ağlama sesi olsun be!" Dedim ve başladım ağlamaya. "Ingeeee ingeee ingeeee!" Diye bağırdım. Babam, "Batu! Yeter! Çocuklaşma, büyüdün artık." Dedi. "Hayır ben sizi küçük bir fasülyeyle paylaşmak istemiyorum." Dedim ağlamaklı sesimle. Annem, "oğlum yapma böyle, hem sen bizim ilk gözarımıssın biz seni satarmıyız." Yok bi de sat! "Banane banane banane istemiyorum." Dedim. Annem, "çok geç oğlum." Dediğinde gözlerimi pörtleterek ona baktım ve yine bayıldım.

"Batu Batu, Batu iyimisin?" Dedi annem. Bayılan çocuğa iyimisin? diye sorulurmu? "Anne niye ya niye? Bilmiyormusunuz ben kardeş istemiyorum?" Dedim. Babam güldü ve, "sana istediğin arabayı alacağım." Dediğinde uzandığım yerden hemen kalktım. "Valla mı?" Dedim. Babam başını salladı. "Vazgeçtim, istrmiyorum araba falan. Anne hemen o karnındaki fasulyeyi alıyorsun. Ben istemiyorum kardeş falan ya." Dedim. "Öyle deme oğlum, hem erkek olursa adını Batuhan koyacağız nasıl?" Dedi. "He, kız olursada Batuhanhanım katarsınız." Dedim. Babam güldü. "Oğlum bir düşünsene etrafta küçük bir çocuk sana abi diyor, birlikte dışarı çıkıyorsunuz ne güzel olur." Dedi babam. Bir düşüniyim; küçük bir erkek kardeş elimi tutuyor ve birlikte Avm'ye gidiyoruz. Sinemada ağlıyor ben çizgi film izliyeceğim diye ben de kabuk ediyorum. Sonra mısısır ve kola alıyoruz. Ayy yemisini bilmiyor bi de altını bağlamış annem kola içince osuruyor herkes bize bakıyor ve ben rezil oluyorum. Oha! Düşüncesi bile kötü. "Hayatta ben fasulyeyle bir yere gitmem, ıyyy." Dedim. Babam rahatça koltuğa oturdu ve, "maalesef evlat, küçük bir kardeşin olacak." Dediğinde yerimden kalktım. "O fasulye bu eve gelirse ben gelmem, kendime başka aile bulurum." Dedim ve salondan çıktım. Annem de arkamdan bağırıyordu. "Batu, oğlum yapma böyle." Dediğinde ben çoktan evden çıkmıştım.

Cebimden telefonumu çıkarıp Aras'ı aradım. "Alo Aras, ben çok kötüyüm. Hepiniz toplanın size bir şey anlatacağım çok acil." Deyip kapattım ve fakirler gibi taksiciyi aradım artık taksiciyi özel şoförüm yaptım. Ben kardeş istemiyorum.

"Anlatsana oğlum ne oldu?" Dedi Yağız sinirle. Emre, Yağız ve Murat hepimiz Aras'ın evindeydik. Allahtan kızlar yok. "Abi oluyorum!" Dedim sinirle. Hepsi önce birbirlerine baktılar sonra güldüler. Emre, "bumuydum oğlum acil dediğin?" Dedi gülerek. "Acil değilde nedir? Ben ben, abi oluyorum. Iyy iğrenç. Ben ben olmak istemiyorum, kardeşte istemiyorum." Dediğimde yine güldüler. "Siz gülün gülün, o velet geldiğinde hepiniz beni satacaksınız on seveceksiniz biliyorum ben." Dedim üzülerek. Gülmeyin! Çok ciddi bir konu bu. Aras yanıma geldi, sonra Yağız geldi ve kollarını omzuma attılar. Yağız, "oğlum biz seni sevmez olurmuyuz, biz seni seviyoruz. O küçük veletin neyini seveceğin." Dediğinde güldüm. "Valla mı?" Dedim. Aras, "delisin ama biz seni kimseye değişmeyiz senin yerin ayrı." Dediğinde sarıldım ikisineden. Emre ve Murat'ta bize katıldı. "Ama ben yinede kardeş istemiyorum." Dedim. Yağız, "oğlum çok şanslısın biliyormusun? Sürekli uğraşacak kavga edecek bir kardeşin olacak. Onunla dolaşacaksın aynı kıyafetleri giyebileceksin. Çok isterdim benim de kardeşim olsun be! Hergün kavga ederdim of ne güzel olurdu ona karışanlara kızardım falan. Çok şanslısın oğlum." Dedi. Öylemiyim ki? Ben hiç öyle düşünmemiştim. "Öylemi diyorsun?" Dedim. Murat, "çok güzel olur lan, ona kız tavlamayı öğretimrim. Off ne güzel olur." Dediğinde Emre kafasına vurdu. "Çocuğuda kendine benzettme bari, ayrıca nerde biliyirsunuz erkek olacağını belki kız olacak." Dedi. "Kesin erkek olur." Dedim. Aras, "görüyormusun ne kadar şanslı olduğunu?" Dediğinde tekrar sarıldım. "İyi ki varsınız canım dostlarım, ama sizleri o veletle paylaşmam söyliyim." Dediğimde Yağız yavaş bir yumruk attı. Lan velet  sen gel bir bu dünyaya ben sana ne yapacağım.