CanKuş | AlYap |

•22.Bölüm•

Ali'den
Sabah uyandığımda yanımda bir melek yatıyordu sanki. Ve o benim olmuştu..
Tam 12 sene önce o ağacın altında gördüğüm kız şuan kollarımın arasında yanımda yatıyor ve benim oldu.

Yavaşça kalktım Yaprağın yanından ve banyoya doğru ilerledim. Duşumu alıp odaya gittiğimde Yaprak hala uyuyordu. Üstümü giyinip Yaprağın üstünü de örttüm ve onu uyandırmadan odamdan çıktım. Salona doğru ilerledim. Kimse uyanmamıştı. Kendimi koltuğa bırakıp biraz önceden planladığım evlilik teklifinden düşündüm. Ama bir kaç ay sonra teklif etmeye karar verdim.

Sıkıldığımı fark edip dışarıya çıkıp telefonumla takıldım biraz. Bir yarım saat sonra acıktığımı fark edip mutfağa kahvaltı hazırlamaya gittim. Tam mutfağa girecekken kendi kendine kahvaltı hazırlayan Yaprağı gördüm. Çok ama çok güzeldi,böyle kelimelerle anlatılmayacak kadar...

Biraz onu izledikten sonra gizlice mutfağa girdim ve arkadında sarıldım ona. Aniden sarıldığım için biraz irkildi ama sonra benim olduğumu fark ettiğinde yüzüne o fena halde düştüğüm tebessüm geldi. Arkasını dönüp bana sıkıca sarıldı. Bende başımı boynuna gömüp derin bir nefes aldım.

Ali:Oh,ne de güzel kokarmış benim meleğim.
Yaprak:Yaa,Ali utandırma.
Gökhan:Lağnn,noluyor lan orada?!

Gökhanın bağırmasıyla ikimizde yerimizden hopladık. Gökhan bize pörtletmiş gözleriyle bakıyordu.

Ali:Oğlum mal mısın?! Uyanacaklar!
Gökhan:Ne yapıyordun lan kardeşime?!
Yaprak:Gökhan saçmalama kahvaltı hazırlıyorduk.
Gökhan:Dip dibe sarılırken mi hazırlıyordunuz kahvaltıyı?!
Ali:İyi tamam lan sende bir daha Merve'ye sarılmayacaksın! Ben sevgilime sarılamıyorsam sende sarılmayacaksın!
Gökhan:Merveğm,bizi ayırmaya çalışıyorlar!

Gökhan koşarak odasına doğru ilerledi,biz ise kahkahalara boğuluyorduk. Kahvaltıyı mı hazırlıyorduk,cilveleşiyor muyduk belli değildi. Ama ikimizde halimizden baya memnunduk. Bir süre sonra Barış ve Aylin indi salona,diğer üyeler ise hala inmemişti. Biz de onları beklemeden yaptık kahvaltımızı. Sofrayı toplarken kapı çaldı.

Aylin:Ben açarım.
Barış:Güzelim sen otur senin hareket etmemen lazım!
Aylin:Ya Barış,abartma!
Barış:Sen otur ben açarım.

Barış kapıyı açtığında yüzünde şok olmuş bir ifade vardı. Kim gelmişti ki acaba?

Bu bölüm diğer bölümlere göre baya kısa oldu. Ama yb atamadığım için bunu da zorla yetiştirdim.
Neyse,öpüldünüz kuşlarım🖤