I want even your name , Arthit ( mpreg )

This Kid ( U )

ကလင် !

ကော်ဖီဆိုင်တံခါးရဲ့ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် လူဝင်လာတာ သတိထားမိပြီး Arthit ​တယောက် ကော်ဖီဖျော်နေရင်းကနေ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

" Morning Arthit ! "

ကလေးတစ်ကောင်ကို လက်ဆွဲပြီး စပ်ဖြီးဖြီးမျက်နှာနဲ့ ဆိုင်ထဲဝင်လာတဲ့ Rome က လက်ပြလာတာကြောင့် Arthit စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ သက်ပြင်းချမိတယ်။

လာပြန်ပီလား ?

" ဘာလာလုပ်တာလဲ ? "

" အိမ်မှာနေနေရတာ ပျင်းလို့ ငါ့ဆိုင်ငါ လာတာ ဘာဖြစ်လဲ ? "

Rome ရဲ့ခြေထောက်ကိုဖက်ပြီး မျက်လုံးကလယ်ကလယ်နဲ့ သူ့ကို မော့ကြည့်နေတဲ့
ကလေးကို ငုံ့ကြည့်ကာ Arthit က ခေါင်းခါရင်း

" မင်းကို ငါ ဒီကလေးကို ဒီကို ခေါ်,ခေါ်မလာနဲ့လို့ မှာထားတယ်မလား ? "

" Oii .. မင်း သားက အိမ်မှာ ထားခဲ့လို့ရတဲ့
အရွယ်မှ မဟုတ်တာ "

" Romiie ~ Cas ရေခဲမုန့်စားချင်တာ PaPa ကို ပြောပေးပါ "

ကလေးအသံထွက်လာတာ ကြားတာနဲ့တင် Arthit စိတ်မရှည်စွာ ခေါင်းကုတ်မိတယ် ။

၅နှစ် ..
ဒီကလေးကို Rome ရဲ့ဆန္ဒကြောင့် မွေးပေးခဲ့မိတာ ၅နှစ် ရှိသွားပြီ။ အသက် ၄နှစ်နဲ့ မမျှအောင် စကားပြောတတ်တဲ့ ဒီကလေးကလည်း သူနဲ့မတူတာ အသေအချာ။

" Cas က PaPa ဆီမှာ ကိုယ်တိုင်ခွင့်တောင်း
ကြည့်လေ "

လာပြန်ပြီ။ဒီကလေးနဲ့ စကားပြောဖြစ်အောင် လုပ်ပေးနေပြန်ပြီ။

Cas နဲ့က တစ်ရက်မှာတောင် စကားဆယ်ခွန်း
ပြည့်အောင် မပြောမှန်းသိရက်နဲ့ကို Rome က ဒီကလေးနဲ့ ရင်းနှီးအောင် အတင်းလိုက်လုပ်နေတာ ။

မရင်းနှီးချင်ပါ..

" Pa..."

Rome ခြေထောက်ကို ဖက်ပြီး သူ့ကို ခွင့်တောင်းဖို့လုပ်နေတဲ့ Cas ကို Arthit ကဆောင့်ဆွဲခေါ်သွားရင်း ရေခဲမုန့်တွေရှိတဲ့ဘက်အခြမ်းကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။ Rome ကတော့ သူတို့နှစ်ယောက် အဆင်ပြေနေတယ်ထင်ပြီး ပြုံးပြုံးနဲ့ စားပွဲတစ်လုံးမှာ
ဝင်ထိုင်ကာ စောင့်တယ်။