Το ραγισμένο στολίδι(μικρού μήκους χριστουγεννιατικο)

Η Άφιξη στο Όλομ/part 2

H διαδρομή μέχρι το πανδοχείο, αποδείχτηκε μαγική. Δεν ήταν μονάχα οι αγγελικές φωνές των παιδιών, τα παραδοσιακά σπίτια και οι στολισμοί. Ήταν και οι μυρωδιές των χριστουγεννιάτικων εδεσμάτων που κυκλοφορούσαν αχνιστά από σπίτι σε σπίτι.

«Θα έχετε την ευκαιρία να τα δοκιμάσετε όλα» ακούστηκε η φωνή του Γκέντελ. «Το πανδοχείο μας προσφέρει ένα πλήρες πρωινό, παραδοσιακό» τους χαμογέλασε, βλέποντας το πρόσωπο της Ζόε να φωτίζεται.

Το έλκηθρο, σταμάτησε έξω ακριβώς από ένα πέτρινο οίκημα, στην ξύλινη πόρτα του οποίου υπήρχε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, στολισμένο στα χρώματα του κυανού και πράσινου, με παγώνια σκαρφαλωμένα στα κλαδιά του. Το κάθε δέντρο γενικά, είχε το δικό του θέμα και όπως ήταν λογικό, για ένα μέρος σαν αυτό, διοργανώνανε διαγωνισμούς του καλύτερου. Ο ήλιος είχε πλέον σηκωθεί ψηλά και ο λευκός χορός των νιφάδων είχε για λίγο σταματήσει. Οι τρείς τους μπήκαν στο εσωτερικό του πανδοχείου και στάθηκαν μπροστά από μία κυρία σχετικά μεγάλης ηλικίας, η οποία φορούσε ένα παράξενο, πουπουλένιο καπέλο, στα χρώματα το δέντρου της εισόδου. Βλέποντας τον Γκέντελ, τον χαιρέτησε με την λεπτή της φωνή.

«Καλημέρα σας! Ονομάζομαι Βιλ Γκάμιρ και είμαι η ιδιοκτήτρια. Δεν φαντάζεστε πόσο συγκινημένη νιώθω που γνωρίζω από κοντά τις εγγονές του αξιοσέβαστου Λόμιλ Γκάλας! Μας έχει λείψει τόσο πολύ και ελπίζω ειλικρινά να είναι καλά. Λοιπόν, εσύ θα πρέπει να είσαι η Ζόε η φρόνιμη και από εδώ η Σάρα μας η άτακτη» πρόφερε πονηρά για να δει το πρόσωπο της κοπέλας να σκοτεινιάζει.

«Ειλικρινά, νιώθω τρομερά άσχημα που μία ολόκληρη κοινότητα ξωτικών, μου έχει κολλήσει αυτήν την ταμπέλα» μούγκρισε για να δει τον Γκέντελ να παλεύει να κρύψει το γέλιο του.

«Ω, αγαπητή μου Σάρα. Τίποτε δεν μένει στάσιμο και φυσικά εσύ, μπορείς να φροντίσεις ώστε να το αλλάξεις αυτό. Όχι δηλαδή πως έχει σημασία πλέον, μιας και ο Άγιος έχει απογοητευτεί από τους ανθρώπους και έχει πάψει να σκορπά τα Χριστούγεννα στον κόσμο» είπε λυπημένα η γυναίκα.

«Μα, γι' αυτό είμαστε εμείς εδώ. Για να ζωντανέψουμε τα Χριστούγεννα. Υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που τα περιμένουν και που έχουν ακούσει ιστορίες από τους γονείς και τους παππούδες τους» είπε η Ζόε και η γυναίκα της χαμογέλασε.

«Είναι μία δύσκολη αποστολή, πολύ δύσκολη και εσείς δεν έχετε πολύ χρόνο μέχρι την Παραμονή. Σας εύχομαι καλή τύχη μέσα από την καρδιά μου και να ξέρετε πως είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε βοήθεια χρειαστείτε, έτσι δεν είναι Γκέντελ;» ρώτησε τον νεαρό και εκείνος ένευσε θετικά. «Λοιπόν, το δωμάτιό σας, είναι το νούμερο έξι, το οποίο είναι και ο τυχερός μου αριθμός. Τα πάντα είναι έτοιμα και το πρωινό σας, σας περιμένει στο κρεβάτι σας» τελείωσε όταν η Σάρα άνοιξε την τσάντα της, προκειμένου να βγάλει τα χρήματα για να πληρώσει, μα ο Γκέντελ ευθύς την σταμάτησε.