Το ραγισμένο στολίδι(μικρού μήκους χριστουγεννιατικο)

Το τρένο με τα αρχικά Α.Β.Β.Π/ part 2

H πένα σταμάτησε άξαφνα να κινείται και άψυχη, σαν σωστό αντικείμενο, δίχως τη λάμψη της μαγείας, αφέθηκε δίπλα ακριβώς από το καστόρινο βιβλιαράκι. Η Σάρα, το πήρε διστακτικά στα χέρια της και ξεφύλλισε στα γρήγορα τις σελίδες, σαν να αναζητούσε με αγωνία, ένα δείγμα από εκείνα τα καλλιγραφικά γράμματα. Προς μεγάλη της έκπληξη, οι σελίδες ήταν και πάλι λευκές, σαν να μην είχε στάξει, ούτε μία μικρή σταγόνα μελάνι.

«Πώς γίνεται αυτό;» ξεκίνησε να αναρωτιέται, κάνοντας έναν διάλογο με τον εαυτό της, μέχρι που ένιωσε το χέρι της Ζόε, να αγγίζει το δικό της.

«Είναι μαγεία Σάρα. Τα Χριστούγεννα είναι μαγεία, δεν το βλέπεις; Χαίρομαι τόσο πολύ που τα ανακαλύψαμε. Δεν μετανιώνω ούτε ένα λεπτό που πήρα την απόφαση να έρθω εδώ» της απάντησε χαρούμενα και κατόπιν στράφηκε στον παππού της «Λοιπόν; Υποσχέθηκες στον βοηθό σου, τον Γκέντελ, να του δώσεις μία λύση. Ποια είναι παππού;» τον ρώτησε και τον είδε να χαμογελά πλατιά, με έναν τρόπο φυσικό, σαν να ερχόταν αυτή η γκριμάτσα κατευθείαν από την ψυχή του.

«Το στολίδι» της απάντησε σηκώνοντάς το και τοποθετώντας το στην παλάμη του. «Αυτό εδώ το γυάλινο στολίδι, έχει μία τεράστια ιστορία πίσω του και πολύ σημαντική. Αν η μητέρα σας το γνώριζε, αμφιβάλλω αν θα το άφηνε να καταρρεύσει στο πάτωμα» ξεκίνησε και τα τρία πλασματάκια χοροπήδησαν και κατόπιν τσίριξαν στη θέα του γυάλινου άστρου. «Για σκεφτείτε λίγο. Στα χριστουγεννιάτικα δέντρα, τις περισσότερες φορές, τοποθετούμε ένα αστέρι στην κορυφή και επίσης, ένα αστέρι ήταν εκείνο που οδήγησε τους Μάγους στον Χριστό, έτσι δεν είναι;» τις ρώτησε και έγνεψαν θετικά. Μπορεί να μην είχαν δει ποτέ τους από κοντά χριστουγεννιάτικο δέντρο, ωστόσο χάρη στα παραμύθια, είχαν την εικόνα του στο μυαλό τους. «Την ημέρα που τσακώθηκα με την μητέρα σας, την ίδια ημέρα που την είχα παρακαλέσει να φυλάξει το αστέρι αυτό, καθώς ήταν πολύτιμο, εκείνο έπεσε και ράγισε. Είδα μία αμυδρή, χρυσή λάμψη να βγαίνει από τα σπλάχνα του και καλπάζοντας, να το σκάει από το παράθυρο. Αυτό το στολίδι, δεν είναι τυχαίο. Μέσα του έκρυβε κομμάτι του πνεύματος των Χριστουγέννων, το οποίο όμως χάθηκε την ημέρα του καβγά. Ήταν ό,τι μου είχε απομείνει σαν ελπίδα να αναστήσω τα Χριστούγεννα, εκείνη η μικρούλα λάμψη. Όταν σας είδα με το στολίδι και ειδικά εσένα Ζόε, μου γεννήθηκε μία ιδέα. Πως ο μόνος τρόπος να πείσουμε τον Άγιο να σπείρει τα Χριστούγεννα στον κόσμο, είναι να ανακτήσουμε την λάμψη, να προσκαλέσουμε το πνεύμα, να κατοικήσει ξανά μέσα στο απόλυτο σύμβολο των εορτών, που είναι το άστρο» τελείωσε και για πρώτη φορά είδε τη Σάρα να χαμογελά.