O B S E S S I O N

OBSESSION ENTRY # 10

OBSESSION ENTRY # 10

What will I say to her if she wakes up? What shall I do? I was looking at her right now.. her hair was dishelved, her lips was swollen, she looks skinny for me too and god her neck.. I dont know where to start.. she was sleep for two days.. two fucking days.. like she was in a fucking coma.. but the doctor assured me that she was only sleeping.. bumabawi lang ang katawan niya sa sobrang stress at pagod na pinagdaanan niya.. Hindi ko kayang ipaliwanag ang mga tingin na ibinibigay nila sa aking lahat hanggang ngayon.. the doctors and all the nurses here inside this hospital.. na para bang napakalaki ng kasalanan na ginawa ko.. lalo na ng dumating kami sa ER noong nakaraang araw.. they were looking at me na parang ako ang may kasalanan kung bakit ganito ang itsura ni Jas.. sino ba naman ang hindi? dinala ko siya sa ER ng kumot lang ang nakabalot sa kanya.. and imagine their eyes when they saw her whole naked body.. it was full of lovebites and bruises.. they were shooting daggers at me na parang ako ang may kagagawan ng lahat.. gusto kong bumalik kung nasaan si kuya.. gusto ko siyang balikan dahil sa ginawa niya kay Jas.. pero natatakot akong mapatay ko siya ng wala sa oras.. at alam kong hahanapin ako ni Jas oras na magising siya.. at isa pa ang priority ko ngayon ay ang makaalis kami ni Jas ngayon dito at makapagtago habang walang kaide ideya si Kuya kung nasaan kami.. I need to act fast bago mahuli ang lahat..ayokong maulit ulit ang nangyari noong nakaraang araw.. ayokong magkita sila ulit .. this time I want to protect her with all my might.. I failed her once.. and I dont want to repeat it again.. I am afraid.. afraid to face her.. I am afraid to see her eyes with full of tears.. god.. I love her so much that it kills me while looking at her right now.. my brother did a good job on ruining her life.. on ruining our lives.. natatakot ako sa magiging reaksyon niya....

I saw her left hand moved kaya napatingin ako agad sa kanyang mga mata.. and I saw nothing.. as in nothing.. nakatingin siya sa akin pero tagus tagusan..na para bang wala siyang nakikita, na hindi niya ako nakikita.. kumunot ang noo ko dahil doon. Lumapit ako sa kanya at akmang hahawakan ko ang kanyang kanang kamay ng ilayo niya iyon sa akin.. I saw her tremble.. tremble with fear? nanginginig ang kanyang buong katawan habang walang tigil sa pagpatak ang kanyang mga luha.. napamura ako ng ilang ulit sa aking isipan.. ito ang isa sa ikinatatakot ko.. she was traumatized and I dont wanna know kung anong kahayupan ang ginawa ni Kuya para magkaganito si Jas.. he was raped.. raped.. natatakot siya sa akin.. natatakot siya.. Lumapit ako sa kanyang kinahihigaan pero lumayo lang siya sa akin.. shit!!!! " J-Jas, i-its m-me.. w-wag kang matakot hindi kita sasaktan.. a-ako ito.. ako ito.. si Lean.. si Lean ako.." pero parang wala siyang narinig, her lips was shaking habang walang tigil ang pagtulo ng kanyang mga luha sa kanyang magkabilang pisngi... tahimik walang katunog tunog..

"Jasmine ako ito.. ako ito wala kang dapat ikatakot. I'm here to protect you.. Im not gonna hurt you kaya please lang wag kang umiyak.. wag kang umiyak d-dahil nasasaktan din ako.." ang bigat bigat ng aking dibdib.. pakiramdam ko hindi ako makahinga, seeing her like this hindi ko kayang tanggapin na hindi niya ako nakikilala o sadyang ayaw niya akong kilalanin.. what did Xander do to her!! anong ginawa niya kaya Jas!? Ano?!! I closed my eyes tightly at naikuyom ko ang aking dalawang kamao.. na para bang sa paraan na iyon mapapakalma ko ang aking nagwawalang emosyon.. I dont want to frighten her more..

"J-Jas.."

"Jas"

"Jasmine!!!"

Wala akong makuhang rekognisyon sa kanyang mga mata, wala akong makitang emosyon kundi takot.. takot.. Inabot ko ulit ang kanyang kanang kamay only to hear her painful wrecking scream.. ang sakit sakit sa tenga ng kanyang sigaw.. malakas na malakas na alam kong maririnig sa labas ng private room na kinalalagyan naming dalawa.. tinatanggal niya ang karayom sa kanyang kaliwang kamay kung saan nakakabit ang dextrose doon na ako nataranta ng husto.. lalo ng makita kong dumudugo na iyon.. niyakap ko siya.. wala akong pakialam kung pumipiglas siya sa akin.. niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit na para bang sa paraan na iyon makikilala niya ako.. na maipaparamdam ko sa kanyang hinding hindi ko siya sasaktan.. umiiyak siya.. tumitili pero wala akong naririnig na kahit anong salita.. nanginginig ang kanyang buong katawan.. damang dama ko iyon.. binabayo niya ang aking likod pero hindi ko siya magawang bitawan.. hindi ko ininda ang sakit at bigat ng kanyang ginagawa.. umiiyak siya, humihikbi.. hinayaan ko lang siya.. kung pwede lang.. kung pwede ko lang akuin at kunin ang lahat lahat ng sakit na kanyang nararamdaman ginawa ko na.. kung pwede ko lang tanggalin at burahin sa kanyang alalaa ang mga nangyari sa kanila ng demonyo kong kapatid.. ginawa ko na.. lalaki ako.. lalaki ako,, pero hindi ko napigilang maluha... hindi ko napigilang umiyak.. " Jas!!! please stop it!! stop it!! its me!! its me!!! snap out of it!!! hinding hindi kita sasaktan dahil alam mo kung gaano kita kamahal!! hindi kita kayang saktan.. kaya please lang.. please lang.. tumigil ka na.. tumigil ka na.. ligtas ka na.. nailigtas na kita at hinding hindi na kita pababayaan.. hindi ko hahayaang makuha ka pa niya sa akin.. hindi ka na niya makikita!! hindi na kita bibitawan!! hindi na!! its me!! ako ito.. si Lean.. ang Lean mo!!"

"I love you.. I love you.. I LOVE YOU Jas.. I love you.. please wake up.." paulit ulit kong bulong sa kanya.. kahit man lang sa salita malaman niya kung gaano ko siya kamahal, kung gaano ko siya iniingatan at pinahahalagahan.. unti unti kong naramdaman ang pagkawala ng panginginig ng kanyang buong katawan kasabay ng pagkawala ng kanyang dalawang kamay na bumabayo sa aking likuran kani kanina lang.. hindi na siya pumipiglas sa aking mga yakap bagkus.. mas lalo niya akong niyakap ng mahigpit.. mahigpit na mahigpit.. nakabaon ang kanyang mukha sa pagitan ng aking leeg at balikat.. ramdam na ramdam ko ang pagpatak ng kanyang mga luha doon.. and god she was sobbing histerically.. gusto kong marinig ang boses niya.. gusto kong marinig ang kanyang salita.. pero hindi niya ginagawa.. umiiyak lang siya.. I WANT TO KNOW WHAT REALLY HAPPENED.. every detail.. kahit masakit.. gusto kong ikwento niya sa akin.. gusto kong sabihin niya sa aking ang lahat.. hindi ko siya pandidirihan.. hindi ko siya huhusgahan.. no, I will never do that to her.. no.. kayang kaya ko siyang tanggapin ng buong buo.. kayang kaya ko siyang mahalin ng buong buo kahit ano pang nangyari sa kanya.. walang nagbago, mas lalo ko siayng minahal.. Sa utak at isipan ko.. unti unti kong pinapatay si Kuya.. magkaroon lang ulit ako ng pagkakataon na makita siya.. I swear to god.. lahat ng sakit at luhang pumatak sa mga mata ni Jasmine.. sisingilin ko.. kung ako ang masusunod ipapakulong ko siya hanggang sa mabulok siya sa bilangguan.. pero wala sa akin ang pagpapasya.. na sa babaeng yakap yakap ko..

Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi na punung puno ng luha, pinunasan ko iyon at nagkatitigan kami.. there.. I saw in her eyes that he knew me.. na kilala niya ako.. na ako si Lean at kahit kailan hinding hindi ko siya sasaktan.. she closed her eyes para itago ang sakit doon pero nakita ko iyon bago pa niya ipikit ang kanyang mga mata.. inihilig niya ang kanyang mukha sa aking dalawang kamay.. just like the old times kapag ayaw niyang magsabi sa akin ng totoo.. kapag gusto niya munang kalimutan ang mga problema niya.. kapag ayaw niya pa iyong pag usapan.. her eyes was tightly closed but her tears was pouring like a rain.. in my two hands.. I dont know what to do.. pakiramdam ko sinasakal dahil apektadong apektado ako sa mga nangyayari sa kanya... this is my brothers fault.. kasalanan itong lahat ni Kuya.. "Jas, talk to me, say anything.. kahit ano basta magsalita ka lang. . . I want you to tell me everything.. just talk.. I want to hear your voice.. I want you to tell me what you feel.. tell me!!!" umiiling lang siya sa akin.. habang nakapikit ang kanyang mga mata.. ano ang gagawin ko? paano niya malalagpasan ang pagsubok na ito.. nakahanda akong alagaan siya, kahit ano gagawin ko basta bumalik lang siya sa dati siya.. I want to help her.. take care of her... I want her back.. back to her old self again.. pero paano ko gagawin iyon kung isinasarado niya ang isip at puso niya sa akin..

"You know me Jas.. You know me.. kapag nasasaktan ka mas doble ang balik noon sa akin.. kapag umiiyak ka pakiramdam ko napakawala kong kwentang tao dahil hindi kita kayang proteksyunan sa mga taong nanakit sayo.. I am just here.. always remember that.. kapag handa ka ng magsalita.. makikinig ako.. tutulungan kita.. iyon ay dahil mahal na mahal kita Jas.. Im sorry.. Im sorry kung nagkulang ako.. kung hindi kita naipagtanggol kay K--------------------------------------

" Jas!!!!"

" Jas!!! nandito na ako!!! nandito na ako!!! Ilabas mo siya Lean!!! Ilabas mo ang asawa ko!!! ilabas mo siya!!!"

That voice.. that fucking voice that I loathe too much.. Anong ginagawa niya dito? Ano pa ang kailangan niya?!! Bakit kailangan hanggang dito masundan pa niya kami.?!! Bakit hindi siya mapigilan ni Mama?!! Naramdaman ko ang mahigpit na pagkakayakap ni Jas sa akin.. ang panginginig ng kanyang buong katawan and god... umiiyak na naman siya.. yung klase ng iyak na napakasakit sa pandinig.. takot na takot siya.. halos hindi ko alam kung papaano ko siya papakalmahin.. Bago pa ako makahuma.. bumukas na ang pintuan ng kwartong kinalalagyan namin.. at lumitaw sa aming harapan ang dalawang security guard ng hospital na pigil pigil si Xander habang nasa kanyang tabi si Mama na mugtong mugto na ang mata dahil sa pag iyak.. wala sa akin ang kanyang mga mata.. kundi na kay Jasmine na halos isiksik at itago na ang kanyang sarili sa aking buong katawan..

"J-Jas.. I-Im s----------------------------------------------

"W-wag k-kang l-lalapiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiittttttttttttttttttttttttttttttttttt!!!!!!" she screamed so loud habang nakatingin kay Kuya na punung puno ng galit at pagkasuklam...