<zawgyi>
“သားကို သတိရလိုက္တာရွင္”
“ရုတ္တရက္ႀကီးပါလား ေမႀကီးရဲ႕”
“ရွင့္ဆီက ေရေမႊးနံ႔ေၾကာင့္ပါေဖႀကီးရာ…။ ငယ္ငယ္က ရွင္ေန႔တိုင္းေရေမႊးဆြတ္ေပးခဲ့တဲ့ ဝက္ဝံေလးက ခုဆို ရွင့္ကို အၿမဲေရေမႊးဝယ္ေပးတဲ့ သားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီေလ…။ ရယ္ခ်င္တာက သူခုခ်ိန္ထိ အဲ့ေရေမႊးကို ဆြတ္ေနတုန္းပဲ”
ဖခင္ဂိုက္ဖမ္းတတ္ေသာ Taehyung ေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေတာ့ Mrs. Kim ပါးစပ္ေရွ႕ လက္ကေလးျဖင့္ကာ၍ တစ္ေယာက္တည္း က်ိတ္ၿပံဳးေနမိသည္။
ဖခင္ျဖစ္သူအား စံထား၍ ေခါင္းအစေျခအဆံုး အမူအရာမ်ားအထိ အတုယူတတ္သည့္ Taehyung ေလး ငယ္စဥ္က Mr. Kim ေရေမႊးဆြတ္တိုင္း သူပါဆြတ္ခ်င္ခဲ့သျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူ Mr. Kim က အၿမဲလိုလို မိုးလင္းတာနဲ႔ ေရေမႊးဆြတ္ေပးေလ့ရွိသည္။
အခ်ိန္ေတြကုန္တာ ျမန္လြန္းတာမွ အဲ့ဝက္ဝံေလးက ခုဆို လူလားေျမာက္ေနၿပီမဟုတ္ပါလား…။
မိသားစုအေပၚ သိတတ္လြန္းသည့္ သားေလးတစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ရသည့္ မိခင္အေနျဖင့္ ပီတိဆိုသည့္ ခံစားမႈေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေလးေတြပါ ဝဲလာမိတာ သူမ အမွားေတာ့မဟုတ္…။
Mr. Kim ကလည္း Mrs. Kim နည္းတူ ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ တုန္႔ျပန္၏။
“ဟား ဟား… ကိုက သားႀကီးအတြက္ စံျပျဖစ္ခဲ့တာကိုး! ေမႀကီးေရ… မင္း ကို႔လို ေယာက်္ားမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ရတာ ကံေကာင္းတယ္မွတ္ပါ”
“ဟုတ္ပါၿပီရွင္… ေယာက်္ားရကံေကာင္းသလို သားရကံပါ ေကာင္းလြန္းလို႔ ကၽြန္မျဖင့္ ေသေပ်ာ္ပါၿပီ”
“ေမေမေရးးးး”
“ေၾသာ္… သားေလး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏိုးလာၿပီေပါ့? မနက္စာစားဖို႔ အသင့္ပဲသားေလးေရ… သားကို ေစာင့္ေနတာ…။ သမီးေရ!!! ထြက္ခဲ့ေတာ့ ထမင္းစားၾကစုိ႔”
Taehyung မွလြဲ၍ က်န္မိသားစုဝင္တို႔ျဖင့္ စံုညီေသာ Kim မိသားစုထမင္းဝိုင္းတြင္ ထမင္းစားရင္း တစ္ခြီးခြီး ထထရယ္လိုက္ ျပန္ထိန္းလိုက္ျဖင့္ မ်က္ႏွာပိုးမေသသည့္ Eon Jin…။
“သမီးေလး... ဘာေတြသေဘာက်ေနတာလဲ?”
Mrs. Kim က သမီး၏ အၿပံဳးကို စပ္စုလိုက္ခ်ိန္ ေမာင္ငယ္ Jeong Gyu ႏွင့္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ အၾကည့္တို႔ပါ Eonjin ထံေရာက္သြား၏။
