<zawgyi>
'Kim Taehyung?... မင္းက ဘာလဲ?'
Taehyung ထြက္သြားတာနဲ႔ Dolly အနား လွမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့ Jimin...။ သူမအေရွ႕တြင္ ထိုင္ကာ သူ မေရာက္ခင္ကတည္းက သူမ ေျခက်င္းဝတ္ေပၚမွာ အသင့္ေနရာယူထားႏွင့္တဲ့ ေျခက်င္းအား ကိုင္ၾကည့္မိ၏။
'ဒါကေရာ ဘာလဲ?'
ဒါဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ...။ Taehyung ဆီမွာ ဒါရွိေနစရာ အေၾကာင္းမွမရွိတာ...။
Jimin ဇေဝဇဝါျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနရင္း သူ႔ရဲ႕ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကို က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ထားမိ၏။ ထိုလက္သီးဆုပ္ထဲမွာေတာ့ ခ်ိတ္ပ်က္စီးသြားႏွင့္ၿပီျဖစ္တဲ့ ပံုစံတူေျခက်င္းတစ္ခုေပါ့...။ သူမ ေမ့လဲေနခဲ့တဲ့အနားက ေလွကားရင္းမွာ သူရွာေတြ႕ခဲ့တဲ့တစ္ခု...။
သူ႕အေတြးမ်ား ျပန္႔လြင့္ေနစဥ္...
"Oppa... ဒါ... ဒါ..."
ႏိုးႏို္းခ်င္းပဲ ေျခေထာက္မွာနဂိုရွိေနရမယ့္အရာေလး ျပန္ေရာက္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေရွ႕မွာရွိတဲ့ Jimin ျပန္ရွာလာေပးတယ္ထင္ၿပီး မ်က္လံုးရြဲႀကီးေတြနဲ႔ ငံု႔ၾကည့္ေနတဲ့သူမ...။ သူ႔ဦးအေမာ့မွာ ဝမ္းသာအားရလွမ္းဖက္၍ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းျပသ၏။
"ခ်စ္တယ္"
သူမထံက ခ်စ္တယ္လို႔ စေျပာလာေတာ့လည္း Jimin အလိုလိုၿပံဳးမိသြားျပန္တာေပါ့...။ လက္ထဲက ေျခက်င္းအပ်က္ေလးကို ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ ခပ္အျမန္ထည့္ဖြက္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူမအား ေႏြးေထြးစြာ ျပန္ေပြ႕ဖက္လိုက္ေပမယ့္ သူ႕အၿပံဳးေလးကေတာ့ အရင္လိုၾကာရွည္မခံခဲ့...။
စိတ္ထဲမွာ မလံုၿခံဳမႈဆိုတာကို ခံစားေနရတယ္...။ ဒီမိန္းကေလးကို သူ႔လက္ထဲက Taehyung က လုယူသြားမယ္လို႔ ဘာလို႔ခံစားမိေနတာလဲ...။ ဒါက သူမကို မယံုၾကည္လို႔လား...။ Taehyung ကို မယံုၾကည္တာလား...။ အဲ့လိုတစ္ေယာက္ေယာက္က လာေမးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ Taehyung ကို ယံုၾကည္သလို သူမကို ပိုလို႔ေတာင္ ယံုၾကည္ေသးတယ္...။ ဒါဆိုဘာလို႔လဲ...။ ဘာလို႔ေၾကာက္ေနမိတာလဲ...။
သူမကို Jimin တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆြဲဖက္ထားမိ၏။ ဒီလိုဆိုရင္ သူမရဲ႕ႏွလံုးသားနဲ႔ သူ႔ႏွလံုးသားေလး ပိုနီးကပ္သြားေလမလား...။ သူ႕စိတ္ကို ပိုၿပီးလံုၿခံဳသြားေစႏိုင္မလား...။
