Ch. 64 - MISSION COMPLETE

586 18 12
                                    

Naruto © Masashi Kishimoto

Keiko, Aiko and story © Kayzelle Ailo Noscal

[A/n]: Ngayong tapos na ang Naruto, I think kailangan ko na ring tapusin 'tong story na 'to. Pero syempre hindi pa ngayon 'no! HAHA. Pero hindi talaga ako makamove on sa saya sa ending fakkkk. SA MGA DI NAGBABASA NG MANGA, PLEASE MAGBASA KAYO SUPER GANDA NUNG FINAL CHAPTER AYOKONG MA-SPOIL KAYO KAYA BASAHIN NIYO MUNA, DAHIL SOBRANG DAMING SPOILER SA CHAPTER NA 'TO, AT SA MGA SUSUNOD PA AHAHAHA. Nakakalungkot na nag-end na ang all time favorite kong/nating anime, pero di naman nakakadisappoint 'yung ending kaya okay lang. 8 years kong sinubaybayan ang Naruto pero ngayon panahon na para magpaalam. 'Yun lang, maraming salamat sa pag suporta dito sa story ko. :') <3


Ch. 64 - MISSION COMPLETE

------------------------------------------------------------------------

HINATA'S POV

Nagising ako nang 6 am, at nagayos na agad para lumabas at magtraining, kaya dumeretso ako agad sa training grounds.

...

Pero di ko inasahan yung aabutan ko doon.

"Yo Hinata!" Sabi niya agad nang makita niya ako.

"Ah hi Naruto." Ngumiti ako. "Ang agap mo naman ata?"

"Sinusubukan ko lang kung kaya na ng bagong kamay kong mag-training! AHEHE." Sabi niya at tumawa.

Muntik ko nang makalimutan, dahil sa pag-lalaban nila ni Sasuke ay naputol ang tig isa nilang kamay. Kanan kay Naruto, at kaliwa kay Sasuke. Nangyari 'to noong matapos kaming pakawalan sa Inifinite Dream, sinabi ni Sasuke na gusto niyang baguhin ang mundo, at binalak niyang patayin ang limang mga Kage, pero sinubukan siyang pigilan ni Naruto, kaya naglaban sila, at sa huli ay sumuko din si Sasuke.

"Hindi ba dapat pinapahilom mo muna? Kalalagay lang niyan diba?" Pagaalala ko.

Isinuntok niya ang prosthetic niyang kamay na nakabalot sa bandages sa isang wooden dummy.

"Heh! Gawa ata to sa cells ng unang Hokage, kaya matibay to!" Ngumiti siya. "At tsaka nai-pang swimming ko na nga kahapon 'di ba? Aheh!"

"Sige pero wag mo masyadong bugbugin Naruto, mahirap na." Kaya lumapit na ako sa isang wooden dummy para mag-training ng taijutsu.

...

Nang matapos na ako ay umupo na muna ako sa isang bench at pinanood si Naruto.

...

Hindi parin siya nagbabago...

Siya parin yung Naruto na hindi sumusuko...

Naligtas ang mundo dahil sa kanya.

...

Napangiti lang ako.

...

At nakita kong lumingon siya dito sa direksyon ko, kaya ngumiti ako lalo, naglakad siya papalapit sa akin habang nagpupunas ng pawis.

At umupo sa tabi ko.

"Woo, ang sarap talagang magtraining HAHA!" Sabi niya at tumingin sa akin. "Di ba Hinata?"

"Oo naman Naruto." Tumawa ako nang konte.

...

Maya-maya napansin kong tumahimik siya...

...

"Hinata..." Sabi niya kaya napatingin ako.

"Bakit Naruto?" -ako

...

"Wala naman... Naisip ko lang..." Napatungo siya.

"Hm?" -ako

...

Tumingin siya sakin habang seryoso ang mukha.

...

"Tunay ba 'yung sinabi mong... mahal mo ako?" -Naruto

Nagulat ako sa sinabi niya kaya pakiramdam ko naginit ang mukha ko.

...

"H-hindi ko naman magagawa y-yung mga nagawa k-ko kung hindi N-n-naruto." Napatungo din ako.

Umaamin ba uli ako sa kanya? o_o

Wag sana akong mahimatay.

>.<

Kaya mo 'to Hinata.

...

"May tanong ako sa 'yo Hinata." Sabi niya kaya napatingin uli ako. "Gaano ba kalakas ang Byakuugan?"

Sabi na nga ba...

Hindi siya nagcomment dun sa huli kong sinabi.

Bakit ba umasa pa ako...

"Uhh, kaya ng Byakugan na makakita lampas sa mga solid na bagay, mga smokescreens, pati narin sa mga barriers kung hindi naman ito masyadong malakas, kaya din nitong mag-magnify ng mga bagay kahit sa napakalayong distansya, makabasa ng movements ng kalaban, at makadetermine kung tunay ba o clone lang ang isang tao." Pag papaliwanag ko.

Tiningnan niya lang ako.

...

...

...

"Sapat ba yan para makita mo 'tong nararamdaman ko para sa 'yo?" Sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko.

...

Naramdaman kong nag-iinit nanaman yung mukha ko.

"A-ano?..." Pilit kong sabi.

...

"Alam mo Hinata... marami nang nangyare," Tumingin siya sa harap niya. "Naging busy ako at nawalan ng oras para sa ibang bagay, kaya masaya ako na pwede ko nang bigyan ng oras ang mga bagay na 'yon."

"A-anong ibig mong sabihin?" Tanong ko.

"Noong nakalaban ko si Pein... akala mo ba nalimutan ko yung mga sinabi at ginawa mo noon?" Tumawa siya nang konte. "Hindi palang talaga tama na mag-isip ako tungkol sa mga ganoong bagay sa mga panahong 'yon."

Nanlaki ang mga mata ko at napatingin sa lupa.

"Lagi kang nasa tabi ko... Sa mga oras na ayaw ng lahat sa akin, ikaw ang nandiyan na naniniwala sa kakayahan ko." Sabi niya habang nakangiti at nakatingin sa bago niyang kamay.

...

Bakit hindi ako makapagsalita?...

...

"Alam mo, ang saya kong hindi ako namatay, kase kahit papaano nakaabot ako sa puntong masasabi ko 'to sayo." Tumingin siya sa akin nang nakangiti.

...

...

...

"Mahal kita Hinata."





[A/n]: Hi guys. :') Sorry for not updating.

Naruto 1999-2014


Bye for now,

Kailo :')

STUCK IN NARUTO WORLD?! WHATTHEFISH?! (Tagalog-English)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon