TLLGP 2: Return of the Legendary (COMPLETED)

Chapter 29 - •Moment Together•

*Sierra POV*

"Will you be my girl?" Nagulat ako sa sinabi nito at agad na napabaling ang tingin ko sakanya..

Girl agad? Di ba pwedeng Can I court you muna?

Ang bilis ng moves ahh!!

"Diba dapat, Can I court you?" Nagtatakang tanong nito.

"Nah! As long as you live me and I love you then let's make it official" nakangising sabi nito.

Nako!! Yabang talaga!!!

Umakto akong parang nag-iisip..

"Hmm...pag-iisipan ko" nakangiting sabi ko dito.

"No need to think about it baby! I want you to be my personal property and my only precious property today, so that no more assholes and jerks are surrounding you because your taken by me!!You are Mine and I'am Yours" nakangiting sabi nito habang nakayakap pa sa bewang ko.

Wala na! Barado na ako! Wala na akong masabi..

"Infact I was just asking you but you only have one choice and that is to say 'Yes' no more why's no more explanation" nakangiting sabi ulit nito..

"Ang daya naman di ba pwedeng two choi----" naputol ang sasabihin ko ng bigla ako nitong halikan..pero smack lang.

"Why? Are you planning to say 'No'?" Nagtatakang tanong nito.

"No!! Para fair lang eh!!" Nakangusong sabi ko dito..kaya't naramdaman ko nalang ang paghalik ulit nito..

Nakararami na toh ah!

"It's already fair Love!! The fact that we love each other is more than fair enough for me" Sabi nito..

Spell speechless? A-K-O!!!!!

"I know it's too fast to confess my feelings for you but I can't afford to lose you..lalo nat nakikita at nararamdaman kong may kaunting nararamdaman ka sa lalaking yun.. kaya't gumawa ako ng paraan para makausap ka ng tayo lang..di mo alam kung anong klaseng lakas ng loob ang ginawa ko para umamin sayo..and I'm afraid that you might reject me and choose him over me..I'am much more than happy to know you also love me..and that's the only word I need to hear..that word is enough to make me feel so happy" mahabang sabi niya..habang sinasabi niya ang mga salitang yun buong sinabi niya ay nakakatitig lang siya s mga mata ko.

And all I can see in his eyes is full of sincerity and love..

How can I deserve this guy?

His so much more than I deserve!

Napangiti ako dito tsaka hinalikan siya sa noo at niyakap siya ng mahigpit..

Kumalas ako ng yakap tsaka tinitigan ang mata niya.

"Are you hungry?" Tanong nito.

"Pano mo nalaman?" Nagtatakang tanong ko dito.

"You fainted remember? You haven't eaten your breakfast yet" Sabi nito kaya't napatango-tango nalang ako bilang pagsang-ayon sa sinabi nito.

"Wait me here! I'll go get our lunch" Sabi nito saka bumitaw sa pagkakahawak sa magkabilang balikat ko tsaka na siya tumalikod at lumakad na patungo ng pinto.

Tiningnan ko muna ito hanggang sa lumabas na siya at tuluyan nang sinara ang pinto.

Nakangiting pumunta ako ng kama tsaka tumabi kay baby girl na natutulog pa..