TLLGP 2: Return of the Legendary (COMPLETED)

Chapter 45 - •My Twin? Powerful Magic?•

*Sierra POV*

~Inner Self~

"Sierra, Anak..." pagtawag ng kung sino sakin..parang echo ang mga boses nito at halo halo lang..

"Sierra.." tawag nito sakin..kaya't napamulat ako ng mata..

Bumungad sakin ang maliwanag na paligid..nasaan ako..

Kahit saang direksiyon ako tumingin may araw akong nakikita naakaraming araw..ngunit di masakit sa balat..napakaliwanag talaga ng paligid..at ang inaapakan ko ngayo'y animo'y ulap sa sobrang lambot..

Napakagaan sa pakiramdam ang paligid..

"Sierra..anak!" Malinaw na sabi ng isang tinig sa likod ko kaya't napatingin ako dito..

Bigla kong naisalag ang kamay ko ng makita ko ang anino ng mga ito sa likod ng liwanag..pilit kong inaaninag ang pagkakakilanlan nito ngunit di ko mapagsino ang mga ito..

Sino ba ang mga toh? Dalawa kasi sila..isang lalaki at babae..

"Sierra anak.." sabi nito kaya't bigla nalang akong napaluha..

I know that voice..

I know whose behind that Voice...

"Nanay...." naiiyak na sabi ko..

Biglang luminaw saakin ang anyo nila at doon nakita ang nakangiting mukha nilang dalawa..

"Nanay...Tatay.." umiiyak na sabi ko sabay takbo sakanila at niyakap sila..

How I miss them so much...

"Shh..tahan na anak..iyakin ka parin hanggang ngayon" natatawang sabi ni nanay nely..

"Nay naman eh!!!" Sabi ko dito tsaka niyakap siya ng mahigpit..

Tumingin naman ako kay tatay..tsaka kumalas ng pagkakayakap kay nanay..

Lumapit ako kay itay tsaka nito hinawakan ang magkabilang pisngi ko..

"Isa na ngang ganap na dalaga ang bunso ko...napakagandang dalaga" sabi ni tatay lito..

"Tay...." yumakap ako sakanya..siniksik ko sa dibdib nito ang mukha ko.. namiss ko ang tagapagtanggol ko..

"Wag na po kayong umalis please..." umiiyak na sabi ko sakanila.

"Hindi maari anak..nasa kabilang buhay na kami at payapang naninirahan sakanya" nakangiting sabi ni nanay...

"Kung ganun patay na rin ako..sasama nalang po ako sainyo" sabi ko dito..

"Hindi maari Sierra sapagkat may napakalaking misyon ka pang kailangang gampanan..desisyon na kailangan pag-isipan at pagmamahal na dapat na maramdaman mula sa sambayanan..nandito lang kami sa tabi ng kuya mo nak..susubaybayan namin kayo..tanggap na namin noon pa ang aming katapusan at masaya akong naging bahagi ng iyong buhay..kami ang mga kanang kamay ng iyong mga magulang nak at ngayon alam naming alam mo na kung sino sila..natagpuan ka namin harap ng bahay namin kung saan ka iniwan ng iyong kapatid..nalaman naming ikaw ang prinsesa sapagkat nasa saiyo ang palatandaan na ikaw ang prinsesa yun ay ang tattoo na nasa batok mo..bago kami umalis nak nais kong sabihing hanapin mo ang magulang at mga kapatid mo sapagkat nabubuhay parin sila hanggang ngayon.." mahabang sabi ni nanay..

"Sandali nay..mga kapatid? Iisa lang naman ang kapatid ko.." naguguluhang sabi ko..

"No you have two sibling..ang isa ate mo ang isa kakambal mong lalaki" nakangiting sabi ni tatay..