'kapak Stardust6918'e aittir'
"yapma!" Diye bağırdı tae abim...
ama yapacaktım, bunu yapmama onlar mecbur etti bende yapacaktım..git dediler, hayatımızdan çık dediler Bende sonsuza dek çıkacaktım işte ne istiyorlar ki benden?
geriye doğru bir adım a...
Bölüm sözü: uçmayı öğrenmeden göçmeye mecbur kalmış bir kuş gibi kalbimiz...🌸
Eda'nın ağzından; "Hadi tut elimden..korkma düşmezsin!" Dedi namjoon oppa beni ikna etmeye çalışırken... tereddüt etsem de korkarak uzattım ellerimi ve tuttum o yumuşak elleri...
Namjoon oppa yavaşça beni tekerlekli sandalyeden kaldırırken gözlerim dolmuştu...olum bugün birde özel günümdeyim ağlamak istemiyorum lan...
"Bak, oldu.." dedi namjoon oppa kocaman gülümserken. Bende onun gibi kocaman gülümsemeye çalışmıştım. "Bırakıyorum şimdi elini..." dedi ve yavaşça elimi bıraktı. İşte oldu... yıkılmadım ayaktayım!
Hoseok oppa hızla kucağına alıp döndürmeye başladı. Kollarımı hızla boynuna doladım ve yüzümü boynuna sakladım.
Hoseok oppa beni döndürmeyi bırakıp sımsıkı sarıldı. Gözyaşlarımı zaten salmıştım, şuan hıçkırarak ağlıyordum. Hoseok oppa indirmeye çalıştı ama kollarımı boynuna doladığım için cekemiyordu.
"Eda? iyi misin güzelim?" Diye sordu endişe ile. "Ayağın mı acıyor döndürdüğüm için? Eda bir şey söylesene?" Dedi endişe ile. "Eda? Hadi kaldır kafanı da söyle neden ağladığını?" Dedi jimin oppa. Namjoon oppa "hoseok geç otur öyle soralım ne olduğunu.." burnumu çekip ağlamaya devam ettim.
Hoseok oppa koltuğa oturdu ve omuzlarımdan tutup çekmeye çalıştı. O çekerken ben ise kollarımı daha sıkı sarıyordum.
"Eda? Lütfen söyler misin ne olduğunu?" Diye sordu hoseok oppa. Kollarımı boynundan çekmeden konuşmaya başladım.
"Hani bazı yeni doğan çocuklar ilk adımlarını ya anneleri ile ya da babaları ile atarlar. Ben ilk adımlarımı teyzem ve eniştem ile atmıştım. Bazı çocukların ilk kelimesi 'anne' ya da 'baba' olurken benimkisi 'teyze' ve 'enişte' ydi. Şimdi ise tekrar ayağa kalktım. Bu sefer yanımda ne teyzem, ne eniştem, ne annem, ne babam ne de bang pd var şuan yanımda tamı tamına 7 tane babam var.. ve her biri..benim için çok özel ve değerli.." dedim ve burnumu çekerek konuşmaya devam ettim. "iyiki varsınız lan heyvanlar..♡" dedim ve güldüm. (Burası var ya..MÜQO OLMUŞ DİMİ?)
