Geheim van emoties

3.

Naam: Laressa De Praetere

Geboortedatum: 26/05/1999

...

Mijn verhaal:

Wel, eigenlijk is het hier nog niet zo interessant, maar ik zal het toch vertellen. Ik ben dus Laressa, maar je mag me Lara noemen. Ik ben 15 en woonde bij mijn ouders totdat ze er genoeg van hadden en me naar Het College stuurden. Maar wat was die druppel waar ze het over hadden? Heel veel uitleg kan ik er niet over geven omdat ik er zelf nog bijna niets van weet en het zeker nog niet begrijp. Mensen die zich een tijd in mijn buurt bevinden, worden humeurig. Sommigen worden dit snel, zoals Anna bijvoorbeeld, bij anderen duurt het langer voor ze eraan bezwijken, zoals mijn ouders. Mijn broer daarentegen is altijd vriendelijk tegen me blijven doen en beschermde me ook altijd. Maar hij is vier jaar ouder dan ik dus nu hij studeert kan hij me niet echt meer helpen. Het resultaat van deze karakterwisselingen is gelukkig niet blijvend, als mensen een tijdje uit mijn buurt blijven worden ze vanzelf weer hun overenthousiaste zelf. Ondanks dit probeerde ik op school nog altijd iedereen te vermijden. Want ik hoopte nog altijd dat het minder erg was als ik geen contact zocht, en daarbij hoefde ik dan ook minder met depri mensen om te gaan. Maar uiteindelijk heeft het niet geholpen. Een jongen die naast me zit bij Nederlands, en waar ik regelmatig mee moest samenwerken, kon het niet meer aan. In de kast werd er een touw gevonden, vastgemaakt aan het plafond, op de vloer, een stoel en daarnaast zijn lichaam. De rest hoef ik niet uit te leggen, denk ik. Niemand stak de schuld op mij, maar mijn ouders maakten de optelsom en daarom zit ik nu dus hier.