Geheim van emoties

16.

Lizzy keek me verbaasd aan, en Matt trouwens ook. Ze konden natuurlijk niet weten wat ik aan meneer Lode had gevraagd, en ik wist niet zeker of hij me daarvoor kwam halen. Aan Iris had ik het al verteld en ook zij leek te denken dat meneer Lode me wou spreken over die saxofoon. Dus knikte ik geruststellend naar de andere twee en ging met meneer Lode mee, de kantine uit. Pas toen we buiten waren, wat was ik blij dat ik mijn jas mee had, want het regende, keek meneer Lode me aan om iets te zeggen. Eerst was het waarvoor ik gedacht had dat hij me had geroepen.

"Sorry als ik je bang gemaakt heb, Laressa, want dat was helemaal niet mijn bedoeling. Ik wilde je vooral spreken over wat je me donderdag na de les gevraagd hebt. Ik heb het aan de directie gevraagd en om eerlijk te zijn, waren ze nogal verbaasd. Ik weet niet of het komt doordat ik hier op mijn eerste dag al mee af kwam, of omdat er niet vaak leerlingen zijn die dit vragen."

Hij streek afwezig met zijn hand door zijn haar en ik merkte dat we op weg waren naar de aula.

"Maar ze hebben het goedgekeurd, onder enkele voorwaarden. Ten eerste moet je een soort van contract tekenen, waarin je belooft zorg te zullen dragen voor de sax, enzovoort. Ten tweede zouden ze het liefst hebben dat je buiten de door jou gekozen uren muziek twee keer per week bijles bij me komt volgen. Ik weet niet of ik je veel ga kunnen bijleren, maar ik volgens mij komt het door dit voorstel dat ik de directie heb kunnen overtuigen. Zie je deze twee voorwaarden zitten?"

"Ja hoor, geen enkel probleem."

Een beetje bijles zou nooit kwaad kunnen, en daardoor had ik een extra reden om minstens twee uur per week te spelen. We kwamen de aula binnen en ik verwachtte dat hij me naar de saxofoon zou brengen, me vragen een liedje te spelen, het contract te ondertekenen en me dan laten vertrekken. Maar in plaats daarvan werd zijn blik serieuzer en hij bleef aan zijn bureau staan. Hij leek zijn moed bijeen te rapen en wendde zich na een diepe zucht terug tot mij.

"Laressa, het feit dat je dit contract moet tekenen is niet de enige reden dat ik je naar hier gehaald heb. Er zit geen haast achter, dus dit hadden we na de les kunnen regelen. Maar de reden waarom ik je nu al liet komen, zou ik je een rare vraag mogen stellen? Maar ik moet wel zeker zijn dat je me een eerlijk antwoord geeft."

"Euhm, oke, stel u vraag maar."

"Laressa, heb je soms de indruk dat...dat mensen...een zwaarder gemoed krijgen, als ze een tijdje bij jou in de buurt zijn?"

Ik staarde hem met ogen groot van verbazing aan.