Unicode&Zawgyi
(Zawgyi )
Xiao Zhan.....Wang Yi Bo ထြက္ခြာသြားေသာအခါ အိပ္ရန္ ျပင္လိုက္ေသာ္ျငား
သူ႔ဆီသို႔ ေရာက္လာသည့္ ဓားပ်ံ ငယ္တစ္ေခ်ာင္းေၾကာင့္
Xiao Zhan ဆက္အိပ္ရန္ မျဖစ္ေတာ့.... ထို ဓားပ်ံ ငယ္သည္ကား...ထန္း႐ွီး ဂိုဏ္း၏ သေကၤတ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္...
သန္းေခါင္ယံ ညလယ္မွာ အနက္ေရာင္ ပံုရိပ္တစ္ခု
ျမဴ ႏွင္းစံအိမ္ အတြင္းမွ ထြက္ခြာသြားေလသည္....
ထိုပံုရိပ္သည္ကား Xiao Zhan....
Xiao Zhan ထန္း႐ွီး ဂိုဏ္းသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကို ဝင္ေတြ႔လိုက္သည္.....
"ဂိုဏ္းခ်ဳပ္....ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္ပါၿပီ...."
Xiao Zhan ေျပာလိုက္သည္.....
"လ်ိွ ု႐ွီး..... "
"ဟုတ္ကဲ့....."
"မင္း ဘာေၾကာင့္ ၾကန္႔ၾကာေနတာလဲ....."
"ကြၽန္ေတာ္ အခြင့္အခါေကာင္း ကို ေစာင့္ေနတာပါ...."
"မင္း သိသင့္တယ္ တာဝန္ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ.....ၿပီးေတာ့ မင္းမွာ အခ်ိန္ ၄ရက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္..... "
"ဟုတ္ကဲ့.... ကြၽန္ေတာ္ သိပါတယ္....."
"ဒါနဲ႔ မင္းမေမ့ေသးဘူးမလား....စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပစ္ဒဏ္ကို....."
"စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္သူတစ္ေယာက္က ေျမေအာက္အက်ဥ္းေထာင္မွာ အက်ဥ္းခ်ျခင္း ခံရပါမယ္ ၿပီးရင္ အဆိပ္ေငြအပ္ ခုနစ္ရာ နဲ႔ေသြးေၾကာအားလံုးကို ထိုးစိုက္ခံရပါမယ္...ေနာက္ဆံုး ေသဆံုးမွသာ အဲ့ဒီ အက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ေျမာက္ခြင့္ ႐ွိပါမယ္....ဒီအခ်က္ေတြ အကုန္လုံးကို ကြၽန္ေတာ္မေမ့ရဲပါဘူး....."
"မင္း မေမ့ရဲတာ ေကာင္းတယ္.... ေနရာတိုင္း မွာ ငါ့ရဲ့ နားေတြ မ်က္စိေတြ ႐ွိတယ္ဆိုတာ မင္းမေမ့ပါနဲ႔....ငါ့စိတ္ထင္ မင္းေမ့ေနတယ္ထင္လို႔...သြားေတာ့... "
"ဟုတ္ကဲ့....."
Xiao Zhan ျပန္ေျဖၿပီးေနာက္ ထြက္လာခဲ့သည္....
ဘယ္ေလာက္ပင္ သန္မာေစကာမူ ဒဏ္ရာ ၏
သက္ေရာက္မႈေတာ့ အနည္းအက်ဥ္း ႐ွိစျမဲသာ...
YOU ARE READING
Unexpected (completed)
Historical FictionXiao Zhan: ငါမင္းကို သတ္ရမွာ သိေပမယ့္ မသတ္ရက္ဘူး မင္းကို ေရြးခ်ယ္လို႔ ငါေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေသပါေစ Xiao Zhan: ငါမင်းကို သတ်ရမှာ သိပေမယ့် မသတ်ရက်ဘူး မင်းကို ရွေးချယ်လို့ ငါသေရမယ်ဆိုရင်...
