(Nie)Znajomy, który złamał moje serce

Rozdział 6 - Nataniel

W Polsce wylądowałem po 23. Wsiadłem w podstawiony samochód i pojechałem do swojego mieszkania. Najchętniej pojechałbym od razu do Sary, ale jest noc. Muszę poczekać do rana. W apartamencie znalazłem się parę minut po północy. Ściągnąłem płaszcz i poszedłem do salonu. Musiałem zastanowić się, jak miałem to wszystko rozegrać. Nie mogłem tak o po prostu zapukać do jej domu. Musiałem mieć plan. Z samego rana musiałem jechać do kwiaciarni, a potem do Sary, która jest u swojej przyjaciółki. Cholera nie znałem jej adresu. Wybrałem odpowiedni numer. Nie obchodziło mnie, że był środek nocy. Moi ludzie muszą być do dyspozycji całą dobę.

- Tak szefie - po drugiej stronie odezwał się zachrypnięty głos.

- Załatw adres przyjaciółki Moniki, gdzie teraz znajduje się Sara - powiedziałem donośnym tonem.

- Dobrze, wyślę zaraz wiadomość z adresem - rozłączyłem się. Nie musiałem się z nim żegnać. Czekałem chwilę na wiadomość. Po kilku minutach dostałem smsa od swojego pracownika z dokładnym adresem przyjaciółki Sary. Pozostało tylko kilka godzin. Kilka godzin i będę mógł zobaczyć Twoje oczy.

Wszedłem do sypialni i bez zbędnych rzeczy położyłem się do łóżka. Tej nocy nie miałem koszmaru. Za to śniło mi się nasze pierwsze spotkanie.

" Wszedłem razem z dwoma ochroniarzami do sklepu. Wylałem w biurze na siebie kawę i musiałem kupić nową koszule, jak i spodnie, ponieważ mam ważne spotkanie. Za ladą stała młoda kobieta, a z klientów nie było nikogo oprócz mnie. Spojrzałem na kobietę, która stała nerwowo i co chwilę spoglądała na zegarek i w stronę zaplecza. Gdy podszedłem do kasy z koszulą i spodniami usłyszałem krzyki jakiejś dziewczyny. Ekspedientka wystraszona pobiegła na zaplecze, a po chwili z płaczem wróciła szukając czegoś telefonu.

- Gdzie są Ci cholerni ochroniarze? To na pewno jego sprawka - nerwowo szukała czegoś w torebce, zapewne telefonu. Podszedłem do kobiety i złapałem ją za ramię. Gwałtownie się odwróciła w moją stronę.

- Coś się stało? - zapytałem.

- Moja przyjaciółka... ona jest u szefa, on ją chce zgwałcić, już kilka razy próbował czegoś, ale teraz zamknął drzwi do swojego biura, a ochroniarzy nie ma nigdzie, to pewnie jego... - już więcej jej nie słuchałem.Dałem znać swoim ochroniarzom, żeby szli za mną i pobiegłem na zaplecze, gdzie znajdowało się biuro szefa. Dotknąłem klamki, ale ta nie ustępowała. Zapukałem więc do drzwi.

- Proszę Pana - odezwałam się donośnym głosem i usłyszałem krzyk dziewczyny i wołanie o pomoc.

- Ty suko - za drzwi dało się usłyszeć każde słowa.

- Wyważcie drzwi - pokazałem głową do moich ochroniarzy. W kilka sekund drzwi zostały wyważone, a moi ochroniarzy odciągnęli faceta od młodej dziewczyny, uderzając go kilka razy w twarz. Podbiegłem do dziewczyny, która leżała na podłodze, bez bluzki. Ściągnąłem z siebie marynarkę i nałożyłem delikatnie na ciało kobiety. Jak ktoś taki, mógł skrzywdzić takiego anioła. Miała piękną cerę, oczy mieniły się niebieskim odcieniem, a jej gęste, lekko falowane włosy opadały kaskadami na ramiona i plecy. Podniosłem dziewczynę w stylu panny młodej i wyniosłem z tego biura i zaniosłem do pomieszczenia, które wskazała mi jej przyjaciółka.

- Dziękuje Panu, nie wiem co by się stało, gdyby Pan się nie zjawił -  dziewczyna nadal była wtulona w moją klatkę piersiową. A ja trzymałem ją mocno, jakbym bał się, że zaraz ją upuszczę. Była delikatna i niezwykła. Nie byłem w stanie oderwać od niej oczu. Gdy dłonią dotknęła mojej piersi poczułem dziwne ciepło rozlewające się po całym ciele. Przeszedł mnie prąd, którego do tej pory nie miałem.