Chapter 20
Napahinto si Fernan sa kanyang ginagawa ng makitang dumaan si Maxxine. Nagmamadali itong patungo sa kusina. Sinundan niya ito ng tingin kung ano ang pakay. Natanaw niyang nagduduwal ito sa lababo. Nilapitan niya na ito upang bigyan ng mainit na tubig.
"Masakit ba ang tiyan mo?" nag-alalang tanong ni Fernan.
"Hindi naman," kasabay pang umiiling si Maxxine nang sumagot.
"Halika na't mag-almusal na rin tayo. Baka nalamigan na 'yang sikmura mo.
"Ayoko, mamaya wala akong gana." tumatangging sagot ni Maxxine.
Nahalata ni Fernan na nag-alala ito sa anak. Kaya binanggit niya na kaagad ang tungkol kay Xandra.
"Huwag ka ng mag-aalala sa anak natin. Narito na siya sa bahay, baka mahimbing na ang tulog sa kanyang kuwarto. Kaya ipanatag mo na ang sarili mo. Kung ayaw mo pang mag-almusal bumalik ka uli sa kuwarto at matulog ka muna para makabawi ka sa puyat. Pagkagising mo magpunta tayong doctor, mas mabuting magpatingin ka dahil basta ka na lang bumagsak kanina." Nag-alala si Fernan baka may karamdaman si Maxxine kaya ito nahilo sandali.
"Hindi na wala 'yon sa sobrang stress ko lang siguro 'yon, pag-alala at puyat sa magdamag." sagot naman ni Maxxine.
Sinamahan ni Fernan muna si Maxxine sa kuwarto ni Xandra. Gusto nitong makita muna ang kanilang anak. Napailing na siya ng makitang
panatag na itong nakahiga sa kanyang kama."Hindi ko yata talaga maipilit sa anak natin ang tumira sa kastilyo kasama ako." nanlulumong sabi ni Maxxine.
"Huwag kang sumuko at mawalan ng pag-asa. Hindi man ganun kadali pero mangyayari pa rin ang gusto mo. Basta maniwala kang walang imposible, maliit na bagay lang yan." Punong puno ng pag-asang sambit ni Fernan.
"Nais lang ni Fernan na maramdaman ni Maxxine na pwedeng mangyari ang lahat basta 'wag sumuko.
"Hatid na kita sa kuwarto, doon ka muna dahil hindi ka naman pwedeng tumabi dyan sa kama ni Xandra. Mahuhulog ka na riyan dahil pambata lang talaga 'yang higaan niya," nakangiting saad ni Fernan.
Sumunod na rin si Maxxine dahil nakakaramdam na naman siya ng bigat sa sikmura at pagkahilo. Gusto niyang mahiga uli baka sakaling mawala ang kanyang dinaramdam.
Maayos na inalalayan ni Fernan si Maxxine sa paghiga uli sa kama.Tumagilid si Maxxine dahil sa ganoong pwesto siya naging kumportable. Naroon lang din sa upuan na katabi ng kama si Fernan. Lihim na tinitigan si Maxxine habang nakapikit. Hinintay niya itong makatulog bago iwan. Bumaba itong upuan, itinukod ang mga tuhod at tinitigan pa sa malapitan ang mukha ng babaeng mahal niya. Hangga't sa nagkasalubong na ang kanilang paningin dahil dumilat pa si Maxxine.
"O, hindi ka ba makatulog," tanong ni Fernan.
Umiling lang at hindi na sumagot sa kanya. Nahirapan si Fernan na hindi matuksong hagkan si Maxxine sa labi. Banayad at kapwa pa silang nakapikit.
Isa itong halik na nagdulot pa kay Maxxine ng kuryenteng dumaloy sa kanyang buong katawan. Napahawak pa ang kanyang kanang kamay kay Fernan. Nagpaubaya at tumugon sa maalab na halik ng lalaking mahal niya. Nadismaya pa siya ng tumayo at nagmadaling pumuntang pinto si Fernan. Ini-lock ito baka kasi biglang maisipan ni Xandra ang pumasok kagaya ng malimit niyang ginagawa mula noong siya'y maliit pa."Kahit magtago ka pa sa kumot na iyan, wala ka ng kawala sa akin." Sabay ang pag-angat ng kumot na itinakip ni Maxxine sa kanyang mukha.
Bumungad sa kanya ang matamis na ngiti nito. Tila waring isang tukso na naman sa kanya na pupugin ito ng halik. Gusto pa sanang magsalita ni Maxxine ngunit hindi niya na magawa dahil banayad ng sinisipsip ni Fernan palabas ang kanyang dila. Kaya napayakap na lang ito mahigpit sa halip na umangal pa. Mahigpit at mainit na yakap sa katawan ni Fernan. Isa isa ng nahulog sa sahig ang kanilang mga kasuotan. Ang mga himas na gumagapang at halik na lumakad pababa ay lalong nagpapabuhay sa sensasyon ni Maxxine. Lalo pa nang nilaro ang nakatayo at naninigas niyang utong. Napaliyad siya nang maramdaman ang kamay ni Fernan sa loob ng kanyang ibabang kasuotang panloob. Malikot na gumapang ang gitnang daliri na tila ba may hinahanap. Hangga't sa natunton nito ang kanyang gitnang yaman. Napaliyad na si Maxxine sa alab na hatid ng ginawa ng lalaking mahal niya. Inilabas pasok nito ang kanyang gitnang daliri sa basa niya ng lagusan. Nanggigil pang lalo si Fernan sa aura ng mukha ni Maxxine.
"Ipapasok ko na ito." Nagningning ang mga mata ni Fernan na nakatitig kay Maxxine. Malagkit na tingin na tila ba
may gusto ng mairaos."Sige na, dali na," halatang sabik na rin ang boses ni Maxxine na nagsasalita.
Maxxine feels the desire of over rapture that seems like leading her out of mind. Slowly and gently down unto her inner core, Fernan's angry birds touches her craziness. She's spinning over head and been got dizzy knowing what was hitted her. And with the sweet hot kisses touches over her lips and going deep into gentle sucking of her tongue. It is like breathing under water.
"Uuuggh! uuuggh!" the sound of moaning that Maxxine has doing. Hindi niya mapigil ang mga halinghing na nagagawang hindi sadya dahil dinuduyan sa kasarapan.
"Make it more hard please," hiling pang sabi ni Maxxine.
"I might blow all that I have stuck inside." nag-aalangang sagot ni Fernan. Inaalala niyang baka hindi gugustuhin ni Maxxine ang mabuntis.
"I don't care. Just blow it all. I'd like to feel it inside because I'm also cumming.
Lalong nahibang si Fernan sa narinig. Whatever may happen, they will count as blessing for their love. They got both sweating of too much happiness and pleasures. Until they reached of to the top of climax. They're running out of breathe and feel the simultaneous satisfaction.
"Siguro naman hindi ka na mapupunta kay Harris kung masundan pa natin si Xandra." nakangising sabi ni Fernan.
"Iyan talaga ang dahilan kung bakit ka umalis ka sa kastilyo di ba," may tampong tanong ni Maxxine.
"Sorry, hindi ko lang talaga masakyan ang ugaling western culture. Masyado silang sweet na pakiramdam ko naagaw ka na sa akin," paliwanag ni Fernan.
"Paano nga ba kung buntis na nga ako," pasimpleng sabi ni Maxxine.
Napalingong bigla si Fernan. Nais niya pa itong marinig ng mas malinaw. Alam niyang hindi basta lang nagbibiro ng ganoon si Maxxine.
"Wow! Yes!" Napayakap ng mahigpit siya ng husto sa babaeng gusto niya ng makasama sa habang buhay.
"Huwag mo na bawiin ang nasabi mo. Hindi mo na pwedeng sabihin sa akin na nagbibiro ka lang, please Maxxine."
Hindi pa man din sigurado si Maxxine pero parang ganun na nga ang kanyang pakiramdam. Mahigit dalawang linggo na kasing lagpas na sa petsa ng kanyang buwanang dalaw.
BINABASA MO ANG
Love Beyond Infinity (COMPLETED)
RomanceAyan kasi nagmamaganda kung hindi naman siya nalahian, eh di kamukha din siya ng nanay niyang bilugan ang mata." "Siya yong dating maganda na kasalukuyang nagnaknak na sa kagandahan." "Kadiri yong nasa kanyang mukha no!" "Ay naku basta mukha ko maki...