Chapter 19 - Am I crazy or just feeling this such thing called Love?
Terrence POV
It's a happy Sunday afternoon today! Bakit? Wala lang. Nagsimba lang kaming family kahit wala na si mom. And my nakausap akong isang girl. I mean may katext pala akong girl. Actually dati ko pa sya nakilala. Almost a week na ata nung nagkakkilala kami.
She's nice. Hindi bored kausap. Never kaming naubusan ng topic. Basta once na nagusap kami through call and text, tawa kami ng tawa! Hindi rin sya patipid sumagot which is good kaya we always having a good conversation everytime na naguusap kami. I'm comfortable with her. I mean parang matagal ko na syang kilala even her voice is so familiar too. Parang matagal ko na nga syang kilala eh.
Wondering who's that girl?
Sekretong Malupet muna! Di ko pa sya nakikita eh! Siguro someday magkikita kami. Pero isa lang ang pwede kong sabihin sa inyo kung papano ko sya nakilala,
SHE'S JUST RESULT OF MY IMAGINATION....
-
I'm here at my car. Papunta akong coffee shop. Wag kayong magalala may student license ako kaya pwede ako magpagala-gala dito with my new Lamborghini Aventador! Char hindi saken pinapadala yan ni dad. Kaya magtiis daw muna ako sa dito sa ford explorer ko hahaha
Magme-meet daw kami dun ni Francis kaya nya ako pinapapunta. Bakit? Hindi ko din alam eh basta tinawagan nya nalang ako tas sinabi na magkita daw kami sa isang coffee shop tapos pinatay na agad yung phone.
Pagdating ko sa shop pinark mo muna yung sasakyan ko. Pagpasok ko dun sa glass door nila, nakatingin lahat sakin. Ano ba yan! Ngayon lang ba kayo nakakita ng gwapo?
"Bro! Here!" Sabi ni Francis habang tinataas nya yung kamay nya para maagaw atensyon ko. Madami kasi yung tao ngayun dito and lahat nga sila nakatignin saken. Kapit readers! Mahangin!
Nasa sulok na sulok nga pala si Francis ng shop na ito. Nakakatawa nga eh para syang takas sa preso HAHAHA
"Bro, Kamusta! Bakit nga pala tayo andito?" I asked
"Bro,kailangan ko ng tulong mo..."
"Sure! Kahit ano wag lang sa math!"
Mahina talaga ako dyan eh! Feeling ko nga pagisang araw na puro math yung ituturo,yung tipong walang tayuan? Magdudugo ata yung ilong ko. Well sino nga bang nadalian sa math ha? Edi ikaw na genius!
"Pero libre mo muna ako! Gusto ko yung Java chip frappucino ah? Inabala mo ako eh!"
"Wait ka dyan. Ako na o-order. Wag kang aalis dyan! Patay ka saken!"
"Psh. Andami mong sinasabi oo na! I-order mo na ako ng Frap baby kooo!" tapos agad na syang pumunta dun sa counter para omorder.
Favorite ko kasi yan eh! I remember when my Mom force me to drink Frap. Ayoko kasi nyan dati. I mean ayokong pumunta dito sa starbucks, eh papano naman kasi yung logo nila, nakakatakot! Yung parang babae na ewan na mahaba yung hair na kulay green na mukhang monster.
Akala ko kasi dati pag kumain ako o uminom ng drinks nila dito magiging kamukha ko yung mga nasa cup nila which is logo nila. Alagang alaga ko pa naman tong mukha kong to! Obvious naman diba? MAHANGIN NANAMAAAN!
"O! Here's you Frap, kiddo!" Tapos binigay na nya sa akin yung Frap ko.
"Thanks Bro! Yan yung gusto ko sayo eh! Ano nga pala kailangan mo?"
"Well as I was saying kanina pa, I need you help."
"Help? San nanaman? Kalokohan ba yan? Sure ako pa! Bwuaaahhaha! Game ako dyan! Always ready! "
BINABASA MO ANG
Me and My Mr. Coat
Teen FictionHI SO UNDERCONSTRUCTION PO YUNG IBANG CHAPTER NITO KASI SYEMPRE 15 YEARS OLD ME ANG NAGSULAT NITO HAHAHA gusto ko sanang burahin kaso dahil nga "batang ako" nagsulat nito, memories narin siguro. I really don't know if maayos ko pa to or what but heh...
