Fireflies

Chapter 11

Nagpupuyos sa galit si Louis dahil sa ginawa sa kaniya ni Fleur. Kung hindi lang ito babae ay baka pinatulan na niya ito. Itinatak niya na lang sa kaniyang isipan na kahit may lakas itong katumbas ng isang dosenang maton ay babae parin ito at hindi nararapat makatikim ka suntok o kahit ano pa mang kabrutalan mula sa kaniya.

Siguro nga ay naging bastos siya sa paraan ng pakikitungo niya rito ngunit hindi naman ibig sabihin nun ay kaya na niya na itong saktan o molestyahin

Ngunit, hindi iyon sapat na dahilan para mawala ang galit niya sa dalaga.

"Hijo, ayos ka lang ba?" Tanong ng kaniyang ina habang nasa hardin siya at naninigarilyo para makapagrelax ng konti.

Hindi naman siya nicotine dependent na tao. Madalang lang siya kung manigarilyo at yun ay sa tuwing pinipigilan niyang makapanakit physically dahil sa sobrang galit.

"Sa tingin mo, Ma?" Tumingin ito sa kaniyang ina "Ayos lang ang ginawa niya sa akin?" He asked sarcastically.

Hindi kumibo ang kaniyang ina. "Know what?!" Naiirita niyang saad at kinuha ang cellphone na sa bulsa ng shorts niya "Am calling Tito Agathon, I'll tell him that his daughter is here in the Philippines, staying with us, I'm so sick of dealing with her dramas" akmang tatawagan niya ito nang hablotin ito ng kaniyang ina.

"No!" Tutol nito sa kaniya "You're not calling you're Tito Agathon!" Matigas na saad nito sa anak "Fleur will stay with us as long as she wants to, and that's final" sa tono nang pananalita ng ginang ay para itong nagpapatupad ng batas na hindi niya maaring baliin.

He gritted his teeth and exhaled heavily and loudly in frustration

"At kung pagod ka na sa kaniya, kung sukung-suko ka na sa pag-uugali niya, what more pa kaya siya" pagpapangaral nito sa kaniya "Simula ng dumating siya dito sa bahay, walang araw na pinakitunguhan mo siya ng maayos. Kung hindi mo sinusungitan at binabastos, binubwisit mo. Sino ba naman ang hindi mapupuno dun?" Bumuntong hininga ito na hindi maitago ang stress nararamdaman.

"Sa tingin mo ba hindi ko alam ang pinag-gagawa mo, Louis?" Pagtataray nito sa kaniya. His mother can be very nice most of the time but when she gets mad, she can be the worst bitch na makakabangga mo.

Samantala, hindi naman maitago ang tampo at galit na nararamdaman niya para sa dalaga at sa kaniyang ina. Kung makapagsalita kase ito ay parang walang ginawang kasalanan ang dalaga sa kaniya 10 years ago.

"Bakit, Hijo?" Nakahalukipkip ito at nakataas ang isa nitong kilay "Sabihin mo nga sa akin kung--"

Hindi na niya ito pinatapos. He knows where this fucking conversation going "Anong ginawa niya sa akin" he laughed sarcastically "She dumped me, bukod dun nagsinungaling din siya sa akin yun lang naman ang ginawa niya sa akin" he emphasize the best word that describes what she did to him 10 years ago "Kung sabagay ma, how can you ever understand me" mapait siyang napangiti dito "Eh hindi naman ikaw ang pinangakuan at sinabihan na mamahalin habang buhay"

"Pero-" pinutol niya na naman ito

"10 years ago, sinabi niyang mahal niya ako, na gagawa siya ng paraan para someday hindi na namin kailangan pang ilihim kay Tito Agathon ang namamagitan sa amin, na gagawin niya ang lahat para hindi na sila ipagkasundo ni Justin sa isa't-isa " may sakit na bumalatay sa kaniyang puso habang sinasabi ang mga katagaang iyon kasabay ng pag-ungkat sa nakaraan.

"Nakaisip ako ng paraan para hindi na matuloy ang lintik na fix marriage na iyan, I asked her to runaway with me, magpakasal na kami kahit secret married lang muna, dahil hindi namin alam kung kailan siya ikakasal sa hinayupak na iyon at baka magising na lang kaming dalawa nakatali na siya sa iba at wala na akong magagawa para bawiin at ipaglaban siya" habang padami ng padami ang nauungkat niya ay para bang may nakatarak na kutsilyo sa kaniyang puso at palalim ito ng palalim.

"Pero bakit ganon ma!" He said out of frustration "Nung araw na tatakas na kami hindi niya ako sinipot. Ni anino niya hindi ko nakita! Kung hindi niyo pa ako sinundan, hindi ko pa malalaman na hindi niya na pala ako sisiputin dahil umuwi na siyang Canada with Tito Agathon at nagiwan ng kapirasong papel na may nakasulat na I'm sorry, I have to do this" tuluyan ng bumagsak ang mga luhang pilit niya ng pinipigil. Tumingin siya ng deretso sa mga mata ng kaniyang ina na awang-awa sa sitwasyon niya.

"Nararapat lang ang ginawa ko sa kaniya, kung tutuusin ay kulang pa ang mga iyon sa lahat ng sakit na binigay niya sa akin" walang emosyong mababakas sa kaniyang boses ngunit sa mga mata niya ay dun mo makikita ang nakakamatay na sakit dulot ng nabigong pag-ibig.

"Anak sana maintindihan mo na kaya niya ginawa iyon ay para-" magpapaliwanag pa sana ang kaniyang ina kung bakit siya iniwan ng kaisa-isang dalagang minahal niya ngunit, hindi na niya ito pinatapos.

"Tama na, Ma! Ayaw ko ng marinig pa mag mga walang kwenta niyong dahilan!" Hindi na kaya ng katawan niya ang tumayo pa roon at patuloy na halungkatin ang nakarang nais na niyang ibaon sa limot.

BUMABA si Fluer mula sa kaniyang silid para hanapin ang Ninang Anika niya para humingi ng tawad sa gulong nangyari kanina pero hindi ibig sabhin nun ay pinagsisihan niya ang ginawa niya sa binata.

Ayon sa isang maids ay nasa Hardin daw ito,kaya nagtungo siya roon.

Nang mapansin niyang kasama nito ang anak at mukhang may malalim na pinagtatalunan ay napagdesisyonan niya ng magtago sa likod ng puno at making.

Siguro nga ay mali ang makinig sa usapan ng may usapan pero sa pagkakataong ito alam niyang involve ang pangalan niya sa pinagtatalunan ng mag-ina kaya naman dapat niya lang nalaman kung ano man ang pinag-uusapan nila.

Pero, pagkalipas ng ilang minutong pakikinig ay napagtanto niyang eto na ang pinakatangang desisyon na ginawa niya sa buong buhay niya. Nang ungkatin ni Louis ang nakaraan ay may sumigid na nakakamatay na sakit sa kaniyang puso.

Gusto niyang tumakbo palapit sa binata at ipaliwanag ang lahat dito ngunit nang sabihin nitong ayaw na nitong makinig sa mga walang kwentang dahilan niya ay na natili na lang siya sa kaniyang pwesto, tikom ang bibig at lumuluha.

Napansin niyang papalapit na sa kaniya ang binata pero hindi siya makagalaw na para bang nabuhusan ng semento at naging estatwa. Nang mapadaan ito sa harapan niya ay di naman siya nito pinansin, hilam ang mga mata at lumuha gaya din ng kaniya. Alam niyang nakita siya nito ngunit maspinili na lamang nitong balewalain siya at magtungo sa loob ng bahay.

Nang makalayo ito sa kaniya ay nanghihina siyang napasalampak sa damuhan at napahagulgul. Nilapitan siya ng kaniyang Ninang Anika niya at niyakap

Paglipas ng panahon masakit parin pala. Totoo nga ang sabi nila na hindi lahat ng nang-iiwan ay hindi nasaaaktan dahil minsan kung sino pa ang nang-iiwan sila pa ang masnasasaktan.

Ang hirap kalabanin ng guilt. It haunts me every hour of my existence. How I wish, I can explain my side to him.