pretending

1.6

justin

ang lambot ng labi niya grabe mga sis.

nung Sabado pa yun pero di ko pa rin maiwasang hawakan ang labi ko, feeling ko kasi nararamdaman ko pa rin labi niya.

syempre mapapangiti ako.

first kiss ko sa taong gustong gusto ko pa!

dahil inspired ako sobrang napaagap pasok ko. hyper pa nga akong naglalakad papuntang room.

naku po justin tumigil ka nga mukha ka ng tanga

sus kahit awayin pa ako ng sarili ko basta kinikilig pa rin ako.

pagpasok ko ng room tuwang tuwa ako nang makita na andun na si josephine. buti na lang kami pang dalawa. kailangan ko makwento sa kanya nangyari nung Sabado.

kailangan ko may mapaglabasan ng kilig dahil pakiramdam ko sasabog na ako pag sinarili ko to.

sa kanya ko lang din naman masasabi since siya lang may alam.

"woy josephine!" excited akong naupo sa tabi niya samantalang siya naman nagulat.

"h-hi justin!"

bakit parang kinakabahan siya?

"sis may iku-kwento ako sayo!"

"ah pwede maya na lang? tapusin ko pa assignment ko e."

"ha? wala tayong assignment. sige na kasi ngayon na."

she sigh and said, "fine."

napapalakpak ako sa tuwa at sinimulan kong ikwento sa kanya mga nangyari nung Sabado.

josh

eto ngayon si justin naiku-kwento kay josephine, SAKIN! ang mga nangyari sa amin nung Sabado.

nararamdaman ko na naman ang sarili ko na namumula pero hindi dahil sa inis ha.

dahil sa natutuwa akong makita siyang masayang nagku-kwento.

hindi ko na rin alam ano nararamdaman ko e. ang hirap neto.

"ang saya-saya ko josephine. oo saglit lang yun tapos aksidente pa atleast naka tsansing ako sa taong gusto ko." natatawa niyang sabi.

so it's confirmed. i am the one he likes.

"gusto mo siya talaga ano?"

"oo naman josephine. out of all people you should know kung gaano ko kagusto kuya mo. minsan nga naiisip ko mahal ko na yun e kahit ba hindi kami madalas magkita, hindi nga kami nakakapag-usap pero josephine ilang taon na to and siya pa lang talaga nagpapasaya sakin kahit hanggang tingin lang ako."

kikiligin na ba dapat ako?

"bakit mo ba siya gusto justin? yung kakambal kong yun di na nga nag-aaral, walang patutunguhan yun."

kasi yun naman ang totoo e. yun ang tingin ng karamihan sa akin. puros daw ako party.

may pangarap naman ako. it is to pursue music.

pero nawalan na ako ng interes nang marinig mga sinasabi nila about sakin.

"josephine wag mo nga yan sabihin. your brother is so much more than what others say."

"how do you know that?"

"i see it in him."

after he said that i felt my heart fluttered and this time i think i know why.

maybe i am starting to like justin.