Photographed ✔

thirty-three

Nang kumalma ang nagwawalang puso ni lora ay pilit niyang tinatanggal ang braso ni diego na mahigpit na nakayakap sa kanyang tiyan.

"Hindi ako makahinga antonious. Ano ba! Stop hugging me!" And he just did what i want.

Inalis niya ang pagkakapulupot ng kanyang braso saka ko siya hinarap.

And natulala ako sa kanyang itsura.

Mukha na naman siyang ermitanyo! Ni hindi niya inahit ang kanyang balbas. But, those eyes! Those cold eyes was staring at her intently.

Nahahapo si lora.

Bigla ay nainis siya sa pagmumukha ni diego.

She crossed her arms on her chest. He stared at him. Sinalubong niya ang nanunuot netong tingin.

"I'll be giving birth a month from now. I will be staying here until then. We'll leave once everything is sort. So let's not see each other when i am here antonious. I don't like seeing your face. I will just remember what i saw at your condo and i don't want to stress myself at baka mapaanak ako ng maaga. Ayoko din mainis kapag nakikita ko ang panget mong mukha."

Diego pursed his lips. Hinawakan at menasahe neto ang tubong balbas.

"I will be staying here also. You can't let me leave. This is ours in the first place. And lora dear, i miss you and i want to be with you and our child." nakataas na ang kilay ni lora

"Anong child? This is mine." Hinaplos haplos ko ang aking maumbok na tiyan.

"Edi wag kang magpapakita sa akin kong titira ka din dito sa mansiyon. Ang laki laki neto. Hanggang sa makapanganak ako. Naiinis ako sa pagmumukha mo. Napakapanget" dagdag ni lora, tinalikuran niya si diego at dahan dahang bumaba ng hagdan.

Bumungad sa kanya ang nakangiting senyora ermita at ang pigil ang tawang si maya at freedom.

Aviona was leaning with derrick and tessa was smiling. At kompleto silang lahat.

"Welcome home lorabella" sabay sabay na bigkas.

Such overwhelming feeling. Na touch si lora. Naiiyak siya ng isa isa siyang niyakap ng mga eto.

"Go girl. Don't ever make patawad to diego antonious. He looks like a hermit" si freedom

"Your baby will come out soon. Is it a boy or a girl" asked tessa. Malaki din ang tiyan neto.

"Boy" nailing eto.

"Lahat ng panganay ng mga simon puro lalaki. Haay" and tessa wink.

"Good job lora" bulong ni aviona and hugged her.

"I miss you lors. Huwag kana umalis ulit. Lungkot kame. Lungkot diego, diet siya. Wala siya ka toot" sinapak ko si maya ng tatawa tawa etong bumulong.

"Gaga ka" pinandilatan ko ang bruha.

"Blooming ka te. Marami bang gwapo sa pinuntahan mo? Dapat isama moko sa susunod. Gusto ko mag man hunting. Nakakasura si raffy lage kong nakikita."

"Stop messing around mayanera. Welcome back lorabella. That big guy-" tinuro ni raffy si diego na masama ang tingin

"Miss you like fuck!" Saka eto umiling at bumulong.

"Don't ever let him win. Give him a dose of heartache." Kumindat pa eto bago tinangay ang nakangusong si maya.

"Heart may sasabihin pako kay lora e"

"Puro lang kalokohan sasabihin mo. Ako nalang kausapin mo. Makikinig ako"

Lumulubo ang puso ni lora.

This kind of welcoming. The tight bond of family. This is where she lacks off. Yet the simons accepted her for diego. Kakaibang saya ang lumukob sa kanyang puso, di niya maiwasang lingunin si diego. Sinalubong neto ang kanyang mamasa-masang mga mata. Ewan ba at bigla, kahit balbas sarado si diego at madumi sa kanyang panginin ay parang andami-daming pinapahiwatig ng tingin neto sa kanya. His eyes looks soft while they stared at each other. The coldness had gone. And why the hell there is something , something lora can't and won't accept while he reads diego's action. 

Bakit nakikita ko ang lungkot at di maipaliwanag na emosyon sa mga mata ni diego?  kumurap si lora. Nag-iwas siya ng tingin. Baka namalikmata lang ako. 

Bumuntunghinga si lora.

"come lora iha, let's eat. Nagpahanda ako ng mga paborito mong pagkaen. We miss you. Kwentuhan mo kame tungkol sa iyong bakasyon" hinawakan ng senyora ermita ang kanyang balikat at inakay papasok ng kainan kong nasaan ang malaking lamesa at nakahanay na ang mga nakahandang pagkaen.

"see you at the guestroom later" bulong ng senyora saka pasimpleng tumango kay avi, maya at freedom. Tessa won't be joining them for sure. Masyadong bantay sarado eto kay martin. kabuwanan narin kasi.

Nang makaupo ng at magsipag pwesto ang lahat ay saka lamang naramdaman ni lora ang kakaibang pakiramdam. Isang intense na pakiramdam na para bang mayroong mga matang nakamasid sa kanyang bawat galaw. Ni hindi man lamang neto iniiwas ang paningin.

"Aruuy, baka matunaw nman si lorabels niyan diegs." si maya

"Aba'y baka naman inlababo na si diego at ngayon lang niya naintindihan ang kasabihang absence makes the heart go crazy. Haha. Uyyy" sarap ng mapang asar na tawa ni maya. Naiiling na pinipilit kong itago ang tawa ko. Kainis talaga tong si mayanera. Nag-iinit tuloy ang pisngi ni lora.

Hindi na siya tinigilan ng mga eto hanggang sa matapos silang kumaen. Si diego ay di man lang talaga nagtangkang umiwas sa mga patutsada ni maya at free. Hinayaan ang dalawang mag join forces sa pang-aasar sa kanila ni diego.

"Stop messing baby. Diego knows what he wants. Let him act on his own. Let him claim what he wants." Kumindat pa si rave kay freedom.

Nanahimik tuloy si free. Nahiya ang loka.

"Aruuy, pa teenager ka din malanding freedom! Aba'y titigan ka lang ni rave matyas nangangamatis na ng mukha mo, ako ngay-

Hindi natuloy ni maya ang pagsasalita ng bigla na lamang hawakan ni raffy ang batok neto at siilin ng halik. Nag-ani ng tawa at kantiyaw ang paghahalikan ng mag-asawa.

"Bwisit ka rafael. Bwisit ka!" Inis na inis na piningot ni maya ang tatawa tawang si raffy.

Sobra ang laki at puwang ng puso na nararamdaman ni lora.

This family. The Simon's were one in a million.

Mas pinahahahalagahan ng senyor sev ang pamilya. Higit sa lahat ang pang-unawa at pagkakaisa.

I know most of them were ruthless and shrewd. Rave, landon, rafael, diego and derrick. Yet there was one thing na minana nila kay senyor sev.

The courage to fight for what they want. The courage to fight for that one person they truly loved.

Huminto ang mga mata ni lora kay diego at nakatitig pala ang huli sa kanya.

Kong sana, ako nalang ang mahalin mo antonious? I would cherish it for all eternity and protect the both of us.

Pero napaka imposible. Diego was still in love with arriane. And there is arisce who looks exactly like arriane. Walang laban si lora sa dalawang babae, ang isa ay mahalaga sa kanya at ang isa ay ang nagbigay ng buhay sa kanya.

Is it really time to give up?

Pinunasan ni lora ang luhang kusang tumulo at binigyan si diego ng pilit na ngiti.

Kunot na kunot ang noo ni diego ng makita ang luhang pinunasan ni lora na hindi nakaligtas sa kanyang paningin.

Kumuyom ang kanyang kamao. Naglapat ang kanyang panga.

What were you thinking lorabela? You think you can escape this time? You think you can get away that easy? Think again babe. This time i won't let you leave me.