Kainatı içime almış, kefenini giymiş ormanda bir o yana bir bu yana koşup duruyordum. Nefes nefese kalan bedenime oksijen fazla gelmişti. Dudaklarım hiç kapanmadan derin derin nefesler alıyor, karşımdaki ölü bedene bakıyordum. Bedenime fazla gelen o...
Hikaye karakterlerin çocukluk zamanlarını anlattığım 'Geçmiş' ve bulundukları zamanı anlattığım bölümler şeklinde gelecek. Bölümleri her gün paylaşmaya çalışacağım, yorumlarınızı bekliyorum.
Hikayeye başladığınız tarihi yazabilir misiniz?
Plasylist;NF 'Can you Hold me'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.Bölüm;'Bir Çöplüğün İki Kırık Gazoz Şişesi'
24.01.2026
Kainatı içime almış, kefenini giymiş ormanda bir o yana bir bu yana koşup duruyordum. Nefes nefese kalan bedenime oksijen fazla gelmişti. Dudaklarım hiç kapanmadan derin derin nefesler alıyor, karşımdaki ölü bedene bakıyordum. Bedenime fazla gelen oksijeni ona vermek için neler yapmazdım...
Kainatın beyaz kefenini kırmızıya boyayan adamın kalbinden oluk oluk dökülen kan damlaları başımı döndürüyordu. Neler oluyordu?
Az önce burada neler olmuştu?
Daha fazla koşmaya dayanamayan dizlerim bedenimi de yanına alıp düşerken dudaklarımdan ufak fakat dehşetli bir çığlık kaçmıştı.
"Kimsin sen?"
Ben daha kendimi bulamamış aciz bir insanken neden bana kendini aratıyorsun?
Bu koca mesken de seni nasıl bulacağım?
Sen bana ve ruhuma fazlasın.
"Bunu bana neden yapıyorsun?"
Titrek dudaklarımdan kaçan cümleyle beraber başımı ölü bir cesedin soğukluğunu anımsatan kar tanelerinin üzerine bırakmış, kar tanelerinin gözümden damlayan yaşlarla beraber erimesine izin vermiştim.
Bu ölüm son değildi biliyordum.
24.11.2025 (Olaydan 3 ay önce)
"Saçlarına yazık olacak, emin misin?"
Makası tutan kadının bakışları belime uzanan siyah, dalgalı saçlarımda bana acırcasına dolaşırken "Evet, eminim" dedim.
Bu saçlardan biran önce kurtulmam gerekiyordu.
Güzel görünmek, birilerinin beni beğenmesi ya da benim beni beğenmem umurumda dahi değildi. Ben sadece sağlıklı olmak istiyordum, saçlarım ise bana yalnızca fazlalık oluşturuyor, anılarımın beni sarmalamasına izin veriyordu.
Derin bir nefes alan yaşlı kadın "pekâlâ." Diyerek makineyi saçlarıma daldırmış, ruhumda kalan umutsuzlukları yerlere serpiştirmişti.
