Kainatı içime almış, kefenini giymiş ormanda bir o yana bir bu yana koşup duruyordum. Nefes nefese kalan bedenime oksijen fazla gelmişti. Dudaklarım hiç kapanmadan derin derin nefesler alıyor, karşımdaki ölü bedene bakıyordum. Bedenime fazla gelen o...
Yavaş ve kısa bölümlerle ilerleyen bir hikaye, umarım sabreder ve hikayemi okumaya devam edersiniz. Keyifli okumalar <9
Playlist; Rauf Faik 'Çocukluk'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Bölüm; 'Pinokyo'
Yüzüme ulaşan yağmur damlaları ile başımı gökyüzüne kaldırdığımda gri bulutlarla karşılaşmıştım.
Akşam olmamıştı; bulutlar insanlığa küsmüş, siyah kefenini giyerek insanlığa karamsar bir mesaj göndermekte iken ağlamaya tutuşmuştu.
Mesaj ne idi?
Mesajı anlayabilecek türden bir insan değildim..
"Neredeyse bir hafta oldu Sara!"
Esra'nın telefondan kulağıma doğru ulaşan tiz sesi kulaklarımı çınlatmıştı.
"Hazer ödev ile ilgilenmediğini söylüyor. Hazer olmazsa ödev de olmaz Sara!"
Yükseklik korkuma rağmen üzerinden geçtiğim üst geçit bacaklarımın titremesine yol açarken geceyi baş ağrısıyla geçirmemek için siyah şapkamın üzerine bir de kapüşonlumu geçirmiştim.
"Cevap versene Sara!"
"Benim yapabileceğim bir şey var mı Esra, onu söyle."
Hazer'in ödevle ilgilenmemesi tamamıyla benim grupta olmam ile alakalıydı.
Benden nefret ediyordu, nedeni yoktu.
"Hazer'i ikna etmeliyiz Sara."
"Haklısın" diyerek derin bir nefes aldım "Bunu Erenle de konuştun mu?"
"Hayır, ilk seni aradım."
"Pekala onunla da bu konuyu görüş, daha sonra tekrar konuşalım."
Telefonu Esra'nın suratına kapayıp, kulaklığımı kapüşonlumun ceplerine sıkıştırmış, üst geçidi atlatmamın verdiği rahatlık ile derin bir nefes almıştım.
Derin bir nefes almak için henüz çok erken olduğunu zihnimin ani uyarısı ile anlamış, başımı yerin en iğrenç taşlı zeminine eğmiş, şehrin en dehşetli mahallesine girerken kamburumu çıkarmıştım.
Kamburum daha erkeksi görünmemi sağlıyor, beni ilgi odağı olmaktan kurtarıyordu.
Mahallenin dört bir yanı sapık zihniyetli serserilerle doluyken bunu yapmak zorundaydım.
Her gün haberlere tecavüz ve cinayet olaylarıyla çıkan bu mahallede ki olaylar artık medyanın dahi midesini bulandırmaya başlamış, elini ayağını bu mahalleden çekmesine neden olmuştu.
Şehrin kalbinde ki bu tıkanıklığı kimse görmek istemiyordu; kalp şehre kan pompalayacağı yerde zift pompalıyordu, kimse bu hastalıklı kalbi ameliyat etmek istemiyordu.
