Güney Kore'nin Yıldızları...[TAMAMLANDI√]

SEVENTEEN - VERNON - TEPKİ ( 2 )

Kıskançlık yüzünden biasınız ile kavga edip barışırsınız...
turkanilhan0066 istek için teşekkürler...

"Güzelim!"
"Bitanem!"
"(Adın)'m"
"(Adın)"
"(Adın)!"

Vernonun bağırması ile telefondan gözlerini ayırıp vernona baktın.

"Efendim bitanem"

"Kaç kere seslendim duymuyormusun beni?"

"Duymamışım hayatım özür dilerim."

"Sen kiminle konuşuyorsun bir saattir?."

Elindeki telefonun ekranını kilitleyip cebine koydun.

"H-hiç"

"Ne hiç! Göster kiminle konuşuyorsun!?"

"Hayır! Göstermeyeceğim! Bana güvenmeyi öğrenmelisin!"

Vernon şaşkın şaşkın bakarken seni yaptığın şeyin farkına yeni varmıştın.

"Vv..vernon hay-"

"Sus (adın) sus! Madem ben sana güvenmeyi öğrenmeliyim. Neden sen bende birşey saklamaman gerektiğini bir türlü öğrenemiyorsun!?"

Vernonun dediği şeye bir cevap verememiştin. Kalkıp hızla odana gidip kendine küçük bir çanta hazırladın. Birkaç gün arkadaşında kalmaya karar verdin. Yoksa daha kötü olacağınızdan korkuyordun.

Komidinin içinde bulunan yapışkanlı kağıda bir küçük not yazıp vernonun yattığı tarafa yapıştırdın.

Birkaç gün ayrı kalsak bizim için daha iyi olur. Seni seviyorum.

Çantayı alıp odadan çıktın. Aşağıya indiğinde vernon evde yoktu. Ayakkabılarınıda giyip evden çıkıp arkadaşına gittin.

Sen evden çıktığında vernon eve geri gelmişti. Seni evde aradı. Bulamayınca 'nasılsa gelir' diye düşünerek odanıza gitti. Kendi kısmına geçip yatmaya hazırlandığı sırada notu farketti. Okuduğunda başından aşağı kaynar sular dökülmüş gibi oldu ama senin hala sinirli olabileceğini düşünüp isteğini yerine getirdi. Üzerini değiştirip yatağa yattı ve kiminle konuştuğunu tahmin etmeye başladı.

Sen ise arkadaşına gittiğinde bütün olayı baştan sona anlatamıştın.

"Kızım sen ne kadar mal bi insansız!"

Diyerek sana tepki gösterdiğinde sen ses çıkarmamıştın.

"(Adın) tamam bu günlük burada kal. Ama yarın evine dön. Yoksa boştan yere ilişkinizi bitereceksiniz. Hem senin süprizin bitmiş niye uzatıyorsunki?"

"Yok gitmeyeceğim. O beni almaya gelecek. Hadi iyi geceler."

Hızla kalmak için seçtiğiniz odana gittin. Yatağına yattığında vernona yapacağın süprizi düşündün ve uykuya kendini teslim ettin.

Sabah uyandığında hemen yataktan kalkıp hazırlandın ve hızla evden çıktın. Hemen bi taksi çevirip seni havaalanına götürmesini istedin. Havaalanına vardığında hemen taksiden inip gelen yolcu kısmına geçtin. Gelecek misafirlerini beklemeye başladın.

Misafirlerini gördüğünde hızla önlerine gidip selam verdin ve vernonun ailesine kendini tanıttın.

Vernonun ailesi ile sohbet ede ede evinize geldiniz. Sen ailesine saklanmalarını söyleyip kapıya gittin ve kapıyı çaldın. Birkaç dakika sonra kapı açılınca vernonu perişan bi halde buldun. Sana bir anda sarılınca sende onu kendinden ayırdın.

"Sana bi süprizim var."

"Ssüprizmi?"

Sen vernonun ailesine işaret verip çıkmalarını isteyince onlarda saklandıkları yerden çıktılar.

"Süpriz!"

"A-anne b-baba"

Vernon hızla kollarını ailesine sardı ve onlara sıkıca sarıldı. Uzun süredir ailesi ile görüşememişti. Onlar içeri geçmeye başladıklarında sende seni bekleyen taksiye gitmek için hareketlenmiştin ki bileğini tutan el ile durmak zorunda kalmıştın.

"(Adın)! Gitme!"

Arkanı yarım dönüp vernonun yüzüne baktın. Çok üzgün duruyordu ama hatasını anlaması gerekiyordu. Bileğini elinden kurtarıp taksiye doğru yürümeye başladın.

"Sen ailen ile vakit geçir benim nerede olacağımı tahmin ediyorsundur."

Taksiye binip yola koyuldun ve arkadaşının evine yol aldın.

Birkaç saat sonra

arkadaşın ile izlediğin filmi bölen kapının çalmasıydı. Sen ayağa kalkıp kapıya gittin. Kapıyı açtığında vernon karşındaydı.

"(Adın) ben ne kadar özür dilesem az. Nolursun beni affet! Ben sensiz yaşayamam. Seni çok seviyorum. Lütfen beni affet."

Sen vernona cevap vermek yerine kollarını ona doladın.

"Süprizimi beğendinmi?"

Senin soruna vernon ilk şaşırsada başını sallayarak seni onayladı. Sende başını olumlu anlamda sallayarak vernondan ayrıldın.

"Seni bi kerecik öpüyümmü? Nolurr~"

Vernonun sorusuna gülmeden edemedin.

"Saçmalama! kapının önünde olmaz!"

"Ya bişey olmaz bi kerecik lütfenn~"

Sen gülerek başını salladığında vernon seni öptü. O kadar hızlıydıki sen bile anlamamıştın.

"Hadi bitanem gel evimize dönelim."

Vernonun uzattığı elini tutup onu eve çektin.

"Eşyalarımı toplayayım geliyorum."

Sen odana doğru gitmeye başladığında vernonda 'bende sana yardım edeyim' diyerek peşinden geldi. Sen eşyalarını toplarken vernon sana arkandan sarılıp boynuna bir öpücük bıraktı.

"Seni çok seviyorum (adin)'m"

Kokunu derince içine çektiğinde 'oh mis' der gibi mırıldandı.

"Bende seni çok seviyorum vernon-şii"

Umarım beğenirsiniz...

...31 Ocak 2020...