"(Adın) hiç mi şansım yok?"
Cevap verme gereği duymadan başını olumlu anlamda salladın.
"İyide neden? Neden tekrardan sevmeyi denemiyorsun? Neden hemen kestirip atıyorsun ki? Bak tekrar sana geldim. Çok pişmanım, seni asla bırakmamalıydım."
Yoongi'nin sözlerine karşılık sadece gözlerine baktın. Kendin konuşmasanda gözlerinin ona neler anlattığını sende, O da çok iyi biliyordu.
"(Adın) lütfen konuş benimle. Bakma bana böyle. Biliyorum aptalca bir şey yaptım ama senden vazgeçemiyorum. Seni hala çok seviyorum."
Yoongi'nin sözleriyle oturduğun yerden kalkıp ona arkanı döndün. Buraya hiç gelmemeliydin. Kalbini dinleyerek çok büyük bir hata yapmıştın ama bir yanın aylar sonra onu görmek seni sevindirmişti. Çünkü sende hala onu seviyordun.
"(Adın). Lütfen affet beni."
Yoongi'nin duyabileceği şekilde mırıldandıktan sonra hızla orayı terk ettin.
"Üzgünüm yoongi. Tekrardan beni üzmenden çok korkuyorum."
...
O günden sonra birkaç hafta geçmişti. Sen durgun bir şekilde hayatına devam ediyordun. Yoongi ise senin güvenini nasıl kazanabilir bunu düşünüyordu.
Herzamanki gibi erkenden kalkıp iş yerine gittin. Yoongi ile buluştuğunuz kafede part time çalısıyordun.
İşe başladığında çok bir kalabalık yoktu. Herşey gayet güzel ilerliyordu.
Yoongi ise kafeye gelmiş, en dip masalardan birine kurulmuş ve seni izliyordu. Senden ayrılmak hiç bir zaman istememişti. Fakat çalıştığı adamların sana zarar vermesinde korkmuştu ve mecbur ayrılmıştı. Aylar sonrada çalıştığı adama meydan okumuş ve seni kendine çekmeye çalışıyordu.
Sen sıkkınlıkla oturduğun hareketli sandalyede bir sağa bir sola hareket ederken bir anda kafeye siyah takımlı 3 kişi girdi. Hemen ayağa kalkıp gelenleri selamladın.
"Hoşgeldiniz."
Yoongi gelen adamlara baktığında anında kaşlarınıçatarak ayağa kalktı ve hızla yanınıza gelmeye başladığında sen yön gösteriyordun.
"Buyurun size masanıza kadar eşlik edeyim."
"Hayır. Biz sizinle konuşmak için geldik. Daha doğrusu götürmek için."
Adamlardan biri hızla seni kendine çekip kolunu boynuna doladı. Kafana belinden çıkarttığı silahı dayadığında bir an nefesinin kesildiğini hissettin.
"Yoongi sakın yanlış bir harekkete bulunma yoksa sevgilin ölür."
"Yoongi benim sev-"
"Kapa çeneni!"
"Ona bağırma!"
Yoongi sinirle karşısındaki adama bakarken adam küçümseyen bakışlar atıyordu.
"Ah be yoongi! Sen böyle birisi asla değildin."
"Onu bırak!"
Adam bir anda kahkaha attığında korkarak bakışlarını yoongi'ye çevirdin. Dudaklarını oynatarak 'sakin ol' dedi. Sende gözlerini kırparak onu onayladın.
"Sinirleniyorum ama. Sana onu bırak dedim!."
"Gel de al yoongi. Çok istiyorsan."
Yoongi sinirle belindeki silahı çekip karşısındaki adama doğrulttu.
"3'e kadar sayıyorum. (Adın)'ı bırak."
"Hayır."
"1"
"Sana Hayır dedim."
"2"
"Abinin sana selamı var yoongi."
Adam boynuna silah ile vurduğunda bilincini kaybedip olduğun yere düştün.
"(Adın)!"
...
"Uyanıyor galiba."
Gözlerini açıp etrafına bakındığında başında dikilen yabancıya baktın.
"Yoongi nerde?"
Yabancı oturduğu yerden kalkıp odadan çıktı. Yoongi hemen odaya girip yanına geldi.
"(Adın) iyi misin?"
Yoongi elini tuttuğunda bir süre birleşen ellerinize baktın. Yoongi nereye baktığında elini çekmek istedi ama izin vermedi.
"Tuttuğun bu eli bir daha bırakma Yoongi. Sensiz hiçbir anlamı yok."
(Not by the moon.♥)Yoongi tebessüm edip sana yaklaştı ve alnına bir öpücük bıraktı.
"Asla bırakmayacağım."
...umarım beğenirsiniz...
kim__na__ri__ istek için teşekkürler.
...23 mayıs 2020...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güney Kore'nin Yıldızları...[TAMAMLANDI√]
Fanfiction[İstekler İkinci Kitaba...]Got7 - Bts - Exo - Astro - Monsta X - Ateez - Stray Kids ve daha fazla grup ile nasıl tür isterseniz sizin zevkinize göre dizayn edilecek olan bu kitabı umarım beğenirsiniz. 23 TEMMUZ 2019 } BAŞLANGIÇ