Feohtan High

LETAF: 03

YAZI

We run as fast as we could. Wala kaming sinayang na minuto para magpahinga because damn! Ilang oras na kaming tumatakbo papalayo sa hangin na iyon pero hindi parin nya kami tinatantanan.

Kahit malamig at malakas ang hangin na sumasalubong samin ay pinagpapawisan parin kami. What the freaking hell!

Nilingon ko si Xandie na nasa kaliwang side ko and hindi mo makikita ang pangamba sa mukha nya. Tss. Ofcourse, bakit pa sya kakabahan e sya namang may pakana ng pagpunta namin dito.

I look at my right side and I saw Maxine who's now breathing hard and fast. Konti nalang ay babagsak na ang katawan nya sa pagod. Fvck. Di pala sya dapat nagpapagod. Lumingon ako sa likod namin and bullshit! Kailan ba titigil ang hangin na ito?!

Sa pagkakaalam ko ay may taong kumokontrol sa Air Blade na ito. Imposibleng wala. I was born in this kind of world and ever since I know everything about this shit. Sinong mapahangas naman kaya ang pinaglalaruan kami ngayon. Agh!! It makes me more even frustated.

"Ahhhhhhh!!! *cough cough", napahinto ako sa biglaang pagsigaw at pagbagsak ng katawan ni Maxine. I knew it. Di nya talaga kakayanin.

Huminto rin si Xandie at lumapit samin. Maxine was already unconscious. Damn. Hindi kami makakaalis sa lugar na ito basta basta. Or should I say, wala na kaming kawala.

Once you go out of here. It's either you are a cold corpse or a living dead.

"Maaabutan na tayo", nanghihinang sambit ni Xandie. Nagtataka akong tumingin sa kanya ng masama.

"What are you talking about Xandie? Are you trying to say na mamamatay na tayo?! Kung hindi kasi dahil sa pagiging mapagtago mo wala sana tayo sa ganitong sitwasyon!!", I said out of my lungs.

She didnt respond instead, tumayo sya at humakbang paabante sa papasalubong na Air Blade.

"What the? Are you insane Xandie? What are you doing? Just fvcking go back here and sit down!!!!", sigaw ko sa kanya. Did I exceed again?

Hindi nya ako pinakinggan at tumayo lang sya ng diretso sa papalapit na hangin. She spread her arms as if she was trying to do suicide. Nagulat ako sa ginawa nya kaya bago pa sya maabutan ng hangin na iyon ay mabilis ko syang itinulak sa kinaroroonan ni Maxine. I just stayed still at inihanda ko ang sarili ko sa kung ano man ang pwedeng mangyari.

If its my end, then let it be.

But I am not ordinary.

I earned almost all my energy and was about to face this freakin' air blade when suddenly it stopped.

Mula sa nagtutumbahang mga puno, sa nagliliparang dahon at sanga, sa malakas at malamig na hangin, at sa madilim na paligid ay napalitan ito nang maaliwalas na hangin, malinis na kalsada, matatag at nagtataasang mga puno, bumalik narin ang mga nagliliparang makikinang na kulay pilak na bagay.

From danger to a safety zone.

Hindi ako nakagalaw at first dahil sa pagkabigla pero natauhan ako nang biglang may tumawa ng malakas.

Fvck. Kilala ko ang boses na iyon. Boses nang taong kinasusuklaman ko sa lahat.

I turned around and looked at him with my burning eyes. Pagkakita ko pa lamang sa kanya ay namuong muli ang galit sa puso ko. Parang gusto kong patayin sya nang paulit- ulit dahil sa ginawa nyang iyon. Those memories, shit. They are all turning back again.

"Hiro--", Xandie said with a soft and low voice. Tiningnan ko sya at bakas sa kanyang mga mata ang pagkabigla, lungkot at pagkasabik.

Not this time again Xandie.