«Και δηλαδή ; Ερχόσουν κάθε μέρα εδώ ; Τι έκανες ;»τον ρώτησε καθώς είχε γείρει το κεφάλι της στο μπράτσο του ενώ είχαν ανεβεί στα βραχάκια της Ακρόπολης απολαμβάνοντας την απέραντη θέα ! Ο αέρα ήταν αρκετός ώστε να κάνει τα μαλλιά της κουβάρι αλλά αυτό δεν την απασχολούσε . Ήταν με έναν άνθρωπο που γνώριζε μόλις μια εβδομάδα και ενιωθε γεμάτη . Ενιωθε ότι όλος ο κόσμος που απλωνόταν μπροστά της ήταν δικός της .
«Βγαίναμε κάθε Σάββατο πρωί με τα αδέρφια μου . Ο Βασίλης , ο Βενιαμην της οικογένειας , συναντούσε φίλους και η Δήμητρα όργωνε τα μαγαζιά με τις φίλες της . Δεν ήμουν τετοιος τύπος εγώ ! Έπαιρνα ένα καφεδάκι και ανέβαινα εδώ πάνω ! Απλά καθόμουν με τις ώρες . Χάζευα τους τουρίστες που χάζευαν τον πολιτισμό μας»γέλασε . «Κάποια στιγμή να φανταστεις , οι υπάλληλοι εδώ του χώρου μου έδωσαν εισητηριο διαρκείας !»ξέσπασε σε τρανταχτά γελια στην θύμηση του παρελθόντος . Η Ζωή επεξεργαζόταν τα λόγια του με πρόσοχη .
«Έως ποτέ το έκανες αυτό ;»αναρωτηθηξε .
«Μέχρι τα 15 μου !»της απάντησε . «Ε μετά τα ενδιαφέροντα μου άλλαξαν ... γυναίκες , ξενύχτια» εξήγησε γελώντας πνιχτα ενώ η ζωή ένιωσε μια ανεξήγητη ζήλεια να χτυπάει το κορμί της δυνατά .
«Καλύτερα να ερχόσουν στα βραχάκια μέχρι τα 30 σου ; Ποσό είσαι ;»του είπε νευρικά .
«34 είμαι !»την διόρθωσε . «Και αν συνέχιζα να έρχομαι στα βραχάκια μέχρι τα 34 μου πως θα σε γνώριζα όμορφη μου κυρία ;»γύρισε να την κοιτάξει . «Αν το καλό σκεφτείς αν δεν με έσερνε ο μαλακας ο κολλητός μου εκείνο το βράδυ στο μαγαζι που τραγουδάς , δεν θα είμασταν εδώ τώρα !»διαπίστωσε και εκείνη το σκέφτηκε σοβαρά .
«Να ευγνωμονούμε τον φίλο σου τότε !»γέλασε .
«Όχι όχι !»διαμαρτυρήθηκε . «Καλύτερα όχι !»επέμεινε .
«Γιατί ;»απόρησε .
«Γιατί μόλις σε είδε σε έβαλε στο μάτι !»είπε σοβαρευοντας το βλέμμα του .
«Και τι ; Ζηλεψες ;»τον προκάλεσε .
«Όχι ! Απλώς σε είχα βάλει και εγώ στο μάτι !»την πείραξε .
«Δεν φαίνεται να γλυτωσα από το μάτι σας κυριε Αλέξανδρε !»συνέχισε στον ίδιο τόνο κάνοντας τον να γελάσει . «Αλεξ ;»απόρησε σιγανά έπειτα από λίγο . «Δεν ξέρω τίποτα για εσένα ! Ούτε καν το επίθετο σου !»διαπίστωσε .
«Γεωργίου !»απάντησε ευθύς αμέσως . «Περισσότερα για το παρελθόν μου δεν χρειάζεται να ξέρεις ! Δεν θα ενθουσιαστείς !»την προειδοποίησε .
YOU ARE READING
Το τραγούδι του έρωτα
Romance«Η ζωή μαζί σου είναι θάνατος !» Ψιθύρισε . «Ένας γλυκός , γλυκός θάνατος ...» συλλαβισε αφήνοντας ένα φιλί στα σαρκώδη χείλη της . «Ήρθες στην ζωή μου , Ζωή και μου έμαθες πολλά !»ολοκλήρωσε . «Είσαι εσυ ένας Αλεξ ...» χαμογέλασε άχνα Η ζωή σου...
