47.Αγανακτηση

1.9K 151 14
                                    

«Είχα ξεχάσει ποσό όμορφη ήσουν !»ο Λουκάς της έκλεισε το μάτι καθώς του έδινε το χέρι του για μια ζέστη χειραψία . «Προσαρμόστηκες καθόλου ;»την ρώτησε με πραγματικο ενδιαφέρον .

«Τρεις μέρες είμαι εδώ ! Δεν έχω συνειδητοποιήσει καλά καλά ότι ηρθα !»του απάντησε με ένα αχνό χαμόγελο να απλώνεται στα χείλη της .

«Έχεις δίκιο ! Αλλά θα δεις πως δεν είναι κάτι ! Σύντομα δεν θα θες να φύγεις !»της είπε και εκείνη ξεφυσηξε άχνα ! Μακάρι να μην ήθελε να φύγει ! Μακάρι !

«Θα δείξει ! Ας μην προτρέχουμε !»γέλασε . «Θες να καθίσουμε εδώ ; Φαίνεται ωραίο το μέρος !»του έδειξε μια γειτονική καφετερεια και εκείνος έγνεψε καταφατικά .

«Όπου θέλεις εσύ !»της απάντησε και την έπιασε από το μπράτσο οδηγώντας την μέχρι το γωνιακό τραπέζι που είχε όμως απέραντη θέα στην πλατεία της περιοχής . Τράβηξε την καρέκλα της κάνοντας της νόημα να καθίσει . «Τα καταστήματα εδώ λειτουργούν self service όποτε πες μου τι θέλεις να πιεις , να πάω να τα φέρω !»της είπε .

«Εμ , νομίζω ένα καφεδάκι θα ήταν ότι πρέπει !»σχολίασε . «Έναν cappuccino παρακαλώ !»χαμογέλασε και εκείνος πήρε την παραγγελία της και απομακρύνθηκε . Έναν καφέ για εκείνον και έναν για την Ζωή ! Επέστρεψε πίσω στο τραπέζι τους και κάθισε στην θέση απέναντι από την δίκη της .

«Σε ευχαριστώ πολύ !»είπε αναφερόμενη στον καφέ .

«Πάντα τόσο ντροπαλή είσαι Ζωή ;»την πείραξε και εκείνη γέλασε .

«Ακριβώς το αντίθετο Λουκά ! Απλά νιώθω έξω από τα νερά μου !»επισήμανε και εκείνος εγνευσε θετικά . Μπορούσε να την καταλάβει !

«Λοιπόν Ζωή , ποια είπες πως ήταν η ασχολία σου πίσω στην Ελλάδα ;»την ρώτησε υιοθετώντας ένα άκρως επαγγελματικό βλέμμα .

«Μεγάλη ιστορία ! Όπως σου είπα έχω τελειώσει οικονομικά όμως δεν ασχολήθηκα ποτέ ! Είχα ένα κρυφό παθος και αυτό ήταν το τραγούδι! Όποτε επιασα δουλειά σε ένα νυχτερινό κέντρο της Αθήνας και τραγουδούσα εκεί για αρκετά χρόνια μέχρι που κάποια στιγμή με κούρασε ! Ξέρεις ... είχα κάνει την νύχτα μέρα , δεν είχα χρόνο για εμένα και δεν πήγαινε άλλο αυτό ! Μεγάλωσα !»σχολίασε γελώντας . Ο Λουκάς την άκουγε με θαυμασμό . «Έπειτα μου δόθηκε μια ευκαρια , να αναλάβω τα λογιστικά μιας τοπικής επιχείρησης ! Μέχρι που έφυγα !»του είπε ολοκληρώνοντας εν ταχύ το βιογραφικό της .

«Ενδιαφέρον !»σχολίασε εκείνος . «Αν αγαπάς ακόμη το τραγούδι πάντως ... να ξέρεις πως ένας φίλος μου , Έλληνας , άνοιξε ένα ρεμπετάδικο για τους ομογενείς της Ολλανδιας και έψαχνε μουσικούς !»της πρότεινε .

Το τραγούδι του έρωτα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora