«Σοβαρά Θεσσαλονίκη σπούδασες ;»ρώτησε ο Νίκος με μπουκωμενο στόμα . Η Ζωή γέλασε άχνα τυλιγοντας τα Μακαρονια γύρω από το πιρούνι της .
«Ναι ! Πέντε όμορφα χρόνια την έβγαλα εκεί !»του απάντησε καθώς το βλέμμα της χάθηκε στην θύμηση του παρελθόντος . Ο Αλεξ την κοίταξε με περιέργεια .
«Όμορφα χρόνια ; Γιατί έτσι ;»την ρώτησε με μια μικρή δόση ζήλειας που ούτε ο ίδιος δεν μπορούσε να εξηγήσει πως γεννήθηκε έτσι μέσα του στα ξαφνικά .
«Εγώ παρτουζες δεν έκανα ! Όποτε μην με προκαλείς !»του απάντησε κοφτά και ο Νίκος έκρυψε ένα πνιχτο γελακι .
«Τα θέλει ο κωλος σου !»στράφηκε σε εκείνον και ο Αλεξ τον αγριοκοιταξε .
«Εσυ καλύτερα να τρως παπαρι παρά να μιλάς !»του πέταξε απότομα και ο Νίκος σοβάρεψε αμέσως .
«Έλα σταμάτηστε !»αναφώνησε η κοπέλα γελώντας . «Νίκο και εσυ Θεσσαλονίκη σπούδασες ;»επέστρεψε στο θέμα τους .
«Εγώ Θεσσαλονίκη έζησα αρκετά χρόνια ! Ο πατερας μου ήταν στρατιωτικός και αναγκαστικά πηγαίναμε και εμείς μαζί του όπου τον έστελναν .»την ενημέρωσε .
«Κακό αυτό !»σχολίασε με έναν μορφασμό .
«Όπως το πάρει κανείς ! Έχει και τα καλά του έχει και τα κακά του ! Σίγουρα το να αλλάζεις περιβάλλον κάθε τρία-τέσσερα χρόνια όταν είσαι μικρός δεν είναι και ότι καλύτερο ! Δεν έκανα ποτέ σταθερές παρέες ! Μόνο αυτόν τον μαλακα είχα !»απάντησε με ένα μικρό γελακι και την ίδια στιγμή κάρφωσε το πιρούνι μέσα στην Σαλατα.
«Είναι ωραίο που έχετε τέτοιο δέσιμο !»σχολίασε κοιτάζοντας μια τον Αλεξ και μια τον Νίκο .
«Ναι όπως το πάρει κανείς !»τον πείραξε ο Αλεξ . Φυσικά και ήταν πολύ ωραίο το δέσιμο τους . Μεγάλωσαν μαζί παρά τα χρόνια που έμειναν χωριστά ! Πάντα ο ένας ήταν στο πλευρό του άλλου στις δύσκολες στιγμές . Ήταν αδέρφια πλέον ! Οικογένεια ... όχι απλά δυο φίλοι !
«Άντε γαμησου !»έβρισε ο Νίκος κόβοντας με νεύρο το Ψωμι .
«Βλέπω σου άρεσε το φαγητό ... μόνο το πιάτο δεν έγλειψες !»πέταξε ο Αλεξ .
«Ρε μωρό μου άσε το παιδί !» Είπε η Ζωή με ένα μικρό παράπονο . Ενιωθε άβολα ! Εκείνοι μπορεί να ήταν κολλητοί , για την Ζωή όμως ήταν ακόμη άγνωστος !
«Δεν ξέρεις που εμπλεξες Ζωή ! Δεν ξέρεις ...» της είπε ταχα σοβαρά και εκείνη γέλασε γλυκά .
YOU ARE READING
Το τραγούδι του έρωτα
Romance«Η ζωή μαζί σου είναι θάνατος !» Ψιθύρισε . «Ένας γλυκός , γλυκός θάνατος ...» συλλαβισε αφήνοντας ένα φιλί στα σαρκώδη χείλη της . «Ήρθες στην ζωή μου , Ζωή και μου έμαθες πολλά !»ολοκλήρωσε . «Είσαι εσυ ένας Αλεξ ...» χαμογέλασε άχνα Η ζωή σου...
