Happy Marriage | Jenlisa

[7]

Elimi sakatladım diye yazmam saatlerimi alıyor

Yakında bir pislik yaparım bu soft oldukları günleri iyi hatırlayın

Stream Rare bu arada

Şu anda Lisa ile okuldan kaçmış, bir parka gitmiştik ve temiz havayı içimize çekerek dolaşıyorduk. Huzurlu ve kaygısız gözüküyordu. Ben onun yan profilini incelemekle meşguldüm. Tapılası biriydi ve beni mutlu ediyordu. Onu biraz daha tanımak, kaderimize teslim olmak istiyordum. Rüyamda gördüğüm gün kaderimde olduğunu anlamıştım. O bunu bilmiyordu ama, bilse de gülüp geçeceğini biliyordum. Birden kafasını bana çevirdi ve gülümseyerek düşüncelerimi dağıtmayı başardı.

- Bu parkta çok fazla çift var. Hepsi orta yaşlı ve çocuklu kişiler.

- Hoşuna gitmedi mi?

- Yaşıtlarımız olsun isterdim yani, okuldan kaçmayı bu yüzden sevmiyorum.

- Ama kaçmayı öneren sendin.

- Seninle vakit geçirmek için kaçtım, her bir saniyesine değecek ve ben bu durumdan rahatsız değilim.

Hafifçe tebessüm ettim ve gökyüzüne baktım. Fazla ilgiliydi, bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu kestiremiyordum. Birden bu kadar ilgili olması ve yakın durması garipti. Ona karşı gardımı indirmiş olabilirdim, ama yaptığı tek yanlışta gardını alması gereken kişi o olurdu. Elinden tuttum ve çimenlere doğru sürükledim. Çimenlerin üstüne yattığımda, o da yanıma uzandı ve elimi daha sıkı tutmaya başladı.

- Senin yanında yenilenmiş hissediyorum, bunun sebebini çözebilmiş değilim.

- Sabahın 10'u olduğu için olabilir mi? Temiz hava ve güneşin etkisi de vardır.

- Sonbaharın serin havasını, sabahları ve güneşi severim. Ama hiçbir zaman bana böyle hissettirmediler. Bence neyden bahsettiğimi çok iyi biliyorsun.

- Geceyi daha çok sevdiğini düşünüyordum.

- Hayır Jennie, aydınlık benim için her şeydir. Senin gibi.

Tamam, beni düşürmeyi başarmıştı ve kesinlikle gururumu biraz daha okşamasını istiyordum. Sadece neden bu kadar cüretkar olduğunu anlayamıyordum. Sanki sadece bana karşı böyle değildi, babamla konuşurken de bu şekilde davranıyordu. İlişkilerde de böyle davranıyor olabilirdi ve benim kafamı karıştıran şey buydu.

- Fazla cüretkarsın. İki gündür tanıdığın birine böyle sözler sarfetmek, fazla cesaretli ve biraz saf olmayı gerektirir bence.

Gülümsedi ve kısılan gözlerini izlememe izin verdi. İç çekerek yeniden gözlerini gözlerimle buluşturdu.

- Duygularıma güvenerek hareket ederim. Beni cüretkar yapan şey bu.

- Ne yani, bana aşık falan mı oldun?

- Kim bilir, bırakalım da zaman göstersin. Sadece bana iyi hissettirdiğini biliyorum.

Fazla sorgulamadım ve yan profilini kafasını çevirdiğinde izlemeye devam ettim. Garip bir durum içindeydik, bu duyguların bir anda oluşması ve bu kadar hızlı gitmemiz iyi değildi. Tek gecelik ilişkiler yaşayan biri olarak bunu iyi biliyordum. Çünkü bizlerin hızlı hareket etmesi, hüsran ve acı ile sonlanırdı. Bir anda böyle şeylere adapte olmakta zorluk çekiyordum. Lisa'nın da benim gibi olduğunu düşünürsek, birden böyle olması garibime gitmişti. Zaman yine her şeyi gösterecekti.

Eve doğru giderken, Lisa elimi bırakmıyordu ve sürekli bana gülümsüyordu. Aptal aşıklar gibiydik. Ailesinin evine gittiğimiz gün olanları henüz unutmamıştım, annemin bizi basması kötü olmuştu. O yüzden evde kopacak kıyameti şimdiden düşünemiyordum. Evimin önüne geldiğimizde bana yaklaştı ve yanağıma bir öpücük bıraktı.