Happy Marriage | Jenlisa

[20]

Alın size soft bölüm görmeyeli çok olmuştur

Lisa

Jennie'nin sesini duyduğumda gözlerim dolmuştu, yaklaşan ayak seslerini umursamıyordum bile ve gözyaşlarımı tutmak için büyük bir mücadele veriyordum. Beni ağlarken görürse üzülür müydü? Onu üzmek istemezdim ve onun hep gülmesini isterdim. Ayak sesleri bile kalbimi hızlandırıyordu, kapının önündeki konuşma sesleri kesilip biri uzaklaştığında derin bir nefes aldım. Kapı yavaşça açıldığında nefesimi tutmuştum ve cezalandırılmayı bekleyen bir kuldan farksız bir haldeydim. İçeriye giren Jennie ile söylemek istediklerim, dilemek istediğim özürlerim sanki uçup gitmiş gibiydi ve hiçbir şey yapamıyordum. O da benden farksızdı ve sadece bakışıyorduk. Sessizlik uzadıkça gerginliğim artıyordu, Jennie de bunu hissettiği için ilk adımı atmaya karar vermiş olmalıydı. Yanıma geldi ve sessizliği bozan o oldu. Yanında da ağlamama sebep oldu desem yalan olmaz, çünkü yaşadıklarımızdan sonra burada olması beni mutlu etmişti ve gözyaşlarım kesinlikle mutluluktandı.

- Lisa, seni bıraktığım için ve Mia ile o kadar ilerlediğim için özür dilerim.

Mia'nın adını duyduğumda daha çok gerilmiştim, öfkemi kontrol etmeye çalışıyordum ve gerginlikten bacağımı sallıyordum. Ellerimi ellerinin arasına aldığında ona baktım, öfkemi gözlerimden görmüş olmalıydı. Yüzündeki ifade değiştiğinde yanıma oturdu ve ellerimi tutmaya devam etti. Benden korkuyordu, başından beri de sorunumuz buydu sanırım. İkimiz de birbirimizi yanlış anlıyorduk. Ellerimi çektim ve oturduğum yatağa uzandım. Jennie şaşkınlıkla bana bakmaya devam ediyordu.

- Sorun yok Jennie, şimdi gidip Mia ile evlenebilirsin. Vicdanın rahatlamıştır artık.

- Saçmalamaya başladın.

- Asıl saçmalayan sensin, seni kendimden uzaklaştırmak istedim ve bunu inkar etmiyorum. Ama sen gidip Mia ile birlikte oldun.

- Bana sorun olmadığını da söyleyen sendin.

- Ne diyecektim? Mesela "Evleneceğin kişiyi beğenmedim, benim üstüme bunu mu getirdin?" deseydim nasıl olurdu?

- Beni çıldırtıyorsun Lisa, beni ona iten sensin.

- Mia'ya falan itmedim seni, çevrende birçok kişi varken sen onu tercih ettin. Canımı olduğundan iki kat daha fazla yaktın.

- Sana ne demeli? Yattığın her kız beni bulup yaptıklarınızı anlatıyordu.

- Sanki sen benden çok farklıydın Jennie.

- Jisoo ile kardeş olmanıza şaşırmadım, ikiniz de aynı şeyleri diyorsunuz.

Sinirle soludum ve ellerimle yüzümü kapattım. Biraz daha devam ederse öfkemi kontrol edemeyecektim. Birkaç dakika öyle kaldıktan sonra, Jennie ellerimi yüzümden çekti ve gözlerini üzerime dikti.

- Özür dilerim, üstüne çok gittim ve seni çok fazla yargıladım. Senin yanındayken yaptığım hiçbir şey kontrolüm altında olmuyor.

Doğruldum ve ellerini tuttum, benim aksime ellerini çekmeyecekti. Bana yaklaştığında gözlerini kapatmıştı, kokumu içine çekiyordu ve ellerini tamamen bana bırakmıştı. Bir elimi çektim ve başını tutarak göğüsüme bastırdım. Gözyaşlarını hissettiğimde ben de ağlıyordum, bir kolunu belime sardı ve ağlamaya devam etti. Ben de boştaki elimle saçlarını okşuyordum. Bir süre öyle kaldıktan sonra kafasını kaldırdı ve bana bakmaya başladı.

- Neden mutlu olamıyoruz? Sorunumuz ne cidden?

- Bilmiyorum Jennie, aklımda bir şey var aslında. Sadece ne kadar işe yarar onu bilmiyorum.